dinsdag 6 december 2016

Vaderhart Buitenwoel

Er is een nieuwe website online,
Vaderhart Buitenwoel

Wat de reden daarvoor is?
Allereerst omdat wij - Klaas en Hinke - beiden onder de indruk zijn van wat we de afgelopen tijd aan nieuwe inzichten hebben gekregen over het Vaderhart van God.Daar hebben heel veel factoren aan bijgedragen, en we zijn dankbaar dat er zoveel kanalen zijn ontstaan via welke we meer kennis kunnen nemen van hoe Gods Vaderhart werkelijk is.
Toch, het echte KENNEN van Gods hart bereik je niet met meer kennis.
De openbaring van wie Hij werkelijk is en hoe zijn hart naar ons / mij toe is, die komt van Abba Vader zelf.

Hij is de Maker van ons mensen, Hij weet als enige en het beste wat we nodig hebben om in een optimale verbinding met Hem te leven. Dat is zijn verlangen. En dat is - ook al zijn we ons dat niet of minder bewust - het verlangen van ons hart.

Een lied zegt: Mijn hart is onrustig tot het rust vindt bij God.

Hoe meer we in die verbinding leven, hoe meer vrede er in ons hart zal zijn. Niet een vrede die situatie-afhankelijk is, maar die echte Shalom, de Vrede-die-alle-verstand-te-boven-gaat.

Het mooie is dat over de hele wereld God zelf bezig is om mensen heel persoonlijk te benaderen, als het ware om hun hart te veroveren. Hij dwingt ons niet, Hij vraagt geen kadaverdiscipline, maar Hij trekt ons met koorden van liefde dichter naar zijn Vaderhart.

Of je nu wel of niet kerkganger bent, en welke kerk je eventueel bezoekt, vanuit Gods perspectief zijn we één.
En die eenheid en verbondenheid, ook met elkaar, in liefde, dat is het verlangen van zijn hart.

Prachtig om zo te zien dat boven alle kerkmuren uit mensen elkaar vinden als broers en zussen, geliefde kinderen van één Vader. En dan zijn er ook nog kinderen die ronddwalen als schapen zonder herder. Gelukkig weten we vanuit de Bijbel dat de Goede Herder alles in het werk stelt om deze schapen te zoeken, te vinden en terug te brengen bij de kudde.

Ik geloof dat elk mens, maar ook elke kerkelijke denominatie waarheid in zich heeft, maar tegelijk niet volmaakt is.
Pas als we elkaar erkennen en herkennen als kinderen van één gezin kunnen we samen toegroeien naar de volle waarheid, naar het volmaakte. Jezus is aan het werk met zijn Kerk (Israël en de ingelijfde volken) om deze voor te bereiden als BRUID.

We zijn zelf betrokken bij de plaatselijke CGKV, de Christelijk Gereformeerd Vrijgemaakte Kerk. We geloven dat dit de plek is die God voor ons heeft voorbereid om deel van te zijn. Steeds meer ga ik zien dat veel kerken vanuit verschillende perspectieven kijken naar de Bijbel. Dan kunnen we elkaar veroordelen omdat er verschillende inzichten zijn en mensenmeningen. Of we kunnen samenwerken en elkaar gaan liefhebben en vanuit die positie met elkaar in gesprek en in gebed gaan. Dat bewerkt, zo heb ik gemerkt, meer eenheid en liefde en daar kan Gods zegen stromen.

Maar nu, legt ook u dit alles af, namelijk toorn, woede, slechtheid, laster, en schandelijke taal uit uw mond.

Kol. 3:9-15 Lieg niet tegen elkaar, aangezien u de oude mens met zijn daden uitgetrokken hebt,
en u met de nieuwe mens bekleed hebt, die vernieuwd wordt tot kennis, overeenkomstig het beeld van Hem Die hem geschapen heeft.
Daarbij is niet Griek en Jood van belang, besnedene en onbesnedene, barbaar en Scyth, slaaf en vrije, maar Christus is alles en in allen.
Bekleed u dan, als uitverkorenen van God, heiligen en geliefden, met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld.
Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.
En doe boven dit alles de liefde aan, die de band van de volmaaktheid is.
En laat de vrede van God heersen in uw harten, waartoe u ook in één lichaam geroepen bent; en wees dankbaar.

Psalm 133
Wat is het toch heerlijk
als mensen in vrede bij elkaar wonen.
2 Het is als de zalf-olie
die werd uitgegoten over het hoofd van Aäron
en die neerdruipt op zijn baard,
neerdruipt tot op de onderrand van zijn kleren.
3 Het is als de dauw van de berg Hermon
die neerdaalt op de heuvels van Sion.
Want daar geeft de Heer zijn zegen en leven voor eeuwig.

Het is ons verlangen dat steeds meer mensen God mogen leren kennen zoals Hij werkelijk is, en zelf de positie innemen die God voor hen heeft voorbereid, namelijk: Geliefd kind van Abba Vader, IN CHRISTUS gerechtvaardigd, dat is: goedgekeurd!
Wow.. Wat zou er gebeuren als we allemaal het volgende gebed zouden gaan bidden?

Bevrijd mij, Jezus,
van het verlangen geliefd te worden;
van het verlangen verheerlijkt te worden;
Van het verlangen geëerd te worden;
van het verlangen geprezen te worden;
van het verlangen verkoren te worden boven anderen;
van het verlangen geraadpleegd te worden;
van het verlangen goedgekeurd te worden;

van de angst vernederd te worden;
van de angst geminacht te worden;
van de angst een berisping te ondergaan;
van de angst vergeten te worden;
van de angst uitgelachen te worden;
van de angst onrechtvaardig behandeld te worden;
van de angst verdacht te worden;

En Jezus, verleen mij de genade om te verlangen
dat men anderen meer lief heeft dan mij,
dat men anderen meer waardeert dan mij,
dat anderen meer aanzien in de wereld zullen genieten dan ik,
dat anderen gekozen worden, en ik opzij gezet,
dat anderen geprezen worden en ik onopgemerkt blijf,
dat men te allen tijde aan anderen de voorkeur geeft,
dat anderen heiliger mogen worden dan ik,
als ik maar zo heilig wordt als nodig is.

Uit: George Verwer
Verlangen naar echtheid

zondag 27 november 2016

Interview Vaderhart van God

Veertien dagen geleden zijn we geïnterviewd en de afgelopen week is het artikel geplaatst in het blad De Wekker, 'het officiële landelijke blad van de CGK kerken'.



“Verweesde kinderen laten thuiskomen bij God de Vader”

door: Marie Verheij

De Vaderhart van God-beweging oefent aantrekkingskracht uit op christenen en kerkgangers, vooral in het noorden van het land. Klaas en Hinke Braam-Smit kennen Vaderhart van God. Klaas is ambtsdrager binnen de CGKV-kerkenraad in Veendam, Hinke is betrokken bij VHvG-bijeenkomsten.

Vaderhart van God ontstond in 1994 vanuit Canada en Nieuw-Zeeland en waaierde uit over de wereld. Ook in Nederland krijgt Vaderhart van God voet aan de grond. Klaas en Hinke Braam uit Veendam kennen “VHvG”. Hinke heeft een praktijk in contextuele en pastorale hulpverlening; Klaas een dierenartspraktijk. Hinke denkt dat God zelf bezig is zijn vaderhart te openbaren aan mensen. “In Romeinen 8 staat dat de Schepping met onuitsprekelijke verzuchtingen wacht op het openbaar worden van de zonen en dochters God, dat mensen echt die plek gaan innemen als zoon, als dochter, dicht bij het hart van de Vader, dan krijg je herstel en dan kun je ingezet worden.”
Zij groeide op met het beeld van de strenge God. “Als kind dacht ik dat God achter deuren stilletjes gluurde of ik geen fouten maakte. Ik voelde me altijd schuldig omdat ik het nooit goed deed.” Voor Klaas lag het anders, maar ook voor hem was de God van zijn jeugd afstandelijk.
Beiden van GKV-huize zocht zij in de kerk - meer dan hij - liefde, geborgenheid, geloof en gevoel. Ze bad erom, kreeg geen antwoord, wilde weg. Er kwam een huwelijkscrisis waardoor ze anderhalf jaar uit elkaar waren. In de diepte ervoeren ze dat God hen niet losliet en hen weer naar elkaar toe dreef. Ze begonnen opnieuw, in Veendam. Klaas: “Niet alleen in de kerk weten ze ervan, maar het hele dorp, we zijn er open over en zijn de schaamte erover voorbij. Mede daarom weten mensen in onze gemeente (de Kandelaar, sinds 2010 een CGKV-samenvoegingsgemeente) dat ze bij ons kunnen aankloppen. Bij ons is het niet van een leien dakje gegaan, we hebben hard voor herstel moeten knokken, aan God alleen de eer.”

Geliefd kind
Via Hinke raakten ze bekend met de Vaderhart van God-beweging die vooral in het noorden van Nederland opgang maakt. Geen wonder, vermoedt Hinke, de noorderling is doorgaans zwijgzaam van aard en houdt z’n gevoelens in toom. Vaderhart van God doorbreekt dit. “Bij Vaderhart van God leer je open te zijn en besef je dat je een geliefd kind van de Vader bent”, zegt Hinke.
In oktober 2015 werkten Klaas en Hinke eraan mee dat er een VHvG-conferentie in de Kandelaar kwam. Klaas: “Een organisatie uit Kampen heeft het georganiseerd, op die manier geven we er bekendheid aan. We zijn echter niet sterk wervend bezig.”
Hinke: “We hebben de zolderverdieping van ons huis verbouwd tot een cursusruimte, waar we elke drie weken een Vaderhartavond houden, en zeker vanaf die Vaderhartweek is daar veel belangstelling voor.”
Hoe ziet zo’n avond eruit?
Hinke: “Meestal combineren we onderwijs met muziek, creativiteit of iets dergelijks om de boodschap echt binnen te laten komen. Op de helft van de zolder staan tafels en stoelen voor het onderwijsdeel, de andere helft heeft matrassen en kussens en daar nemen we plaats om echt in Gods tegenwoordigheid te rusten, luisteren we naar muziek of kijken we of God iets persoonlijks tegen ons zegt.”
Hoe reageren mensen?
Hinke: “Wat mensen opvalt is dat er altijd een warme en open sfeer is en dat ze ontdekken dat je kwetsbaar en niet perfect hoeft te zijn, dat je geliefd en gewaardeerd wordt. Een paar mensen zijn zo aangeraakt door deze openbaring dat ze ontroerd worden en hun mond niet kunnen houden zodra het hierover gaat. Ze zeggen nu zeker te weten dat ze een geliefd kind van de Vader zijn. Dat heeft ook bij mij een bodem in mijn bestaan gebracht die ik niet zou willen missen. Er zijn zoveel mensen met een verweesd hart! Als je niet bent thuisgekomen als kind bij God de vader, dan voel je je vanuit je hart een wees.”
Klaas: “Als ik een preek lees, kies ik er een die de liefde van de Vader uitdraagt, gewoon preken van onze eigen predikanten, niet per se een vaderhartpreek, wel een met raakvlakken, zoals over de gelijkenis van de verloren zoon.”

Traditioneel beeld
Hinke ontmoet nogal wat mensen met een autoritair beeld van God de Vader, vermoedelijk opgedaan in traditionele kerken. “De invalshoek van waaruit kerken werken is: de mens is slecht, zondig, geneigd tot alle kwaad en dat is deprimerend. Daar komt een stuk angst voor God bij en een pakket regels waarvan ik denk dat je daarmee een boze God schetst. Deze negatieve benadering werkt averechts. Het is net als met de VBOK. Als je zegt: we zijn pro life en we willen je graag helpen, is dat een andere, positievere insteek, waar je meer mee wint en begrip kweekt.
(HBS: Even tussendoor een aanvulling, want hier is een stukje niet geplaatst wat wel essentieel is..
Ik heb een opmerking gemaakt: Toen ik begon bij de VBOK was de benadering vanuit het negatieve. Wij zijn TEGEN abortus. Vervolgens werden er beroerde plaatjes getoond van geaborteerde vruchtjes. Een PR medewerker zei terecht: Dit werkt niet. Vanuit het negatieve en shockerende ga je mensen uitnodigen om bij jou om hulp te komen. Maar ze hebben hun hart al gesloten…
Veel kerken beginnen ook negatief: WIJ zijn slecht en zondig, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Het uitgangspunt ligt hier bij de mens en vanuit een negatieve benadering.
Je kunt ook aan de andere kant beginnen: Het Vaderhart van God gaat naar je uit en verlangt naar een optimale verbinding met jou als mens…)

Dat maakt je aantrekkelijker en zo zie ik dat ook binnen de kerk. VHvG begint bij de liefde van de Vader en dat is een totaal ander vertrekpunt dan de God die vooral kijkt naar wat je niet goed doet.”
Klaas: “God de Vader is altijd wat moeilijk benaderbaar geweest en helemaal als jij hier op aarde niet een vader hebt gehad die voldeed aan de ideale voorwaarden van het vaderschap.”
Ligt er volgens jullie een kans voor kerken als je kijkt naar VHvG?
Hinke: “Zeker. Als kerken meer vanuit de belichting van liefde zouden werken en spreken, zou de kerk aantrekkelijker worden. Jammer vind ik dat bijna niemand uit onze kerk meedoet aan de Vaderhartbeweging, het zijn vooral mensen uit andere gemeenten, dat komt omdat het nieuw en anders is. Mensen lijken bang om persoonlijk benaderd te worden, want op zo’n Vaderhartconferentie krijg je vragen als: wat is jouw beeld van God en welke positie heb jij, wat kunnen belemmeringen zijn om God als vader te zien, wat ligt er nog op het gebied van vergeving, in welke dingen erken je dat je nog het hart van een wees hebt en in welke dingen ben je dichter naar de Vader toe gegroeid, waar liggen jouw wonden uit het verleden en waar heb je nog herstel nodig?”

Scepsis
Kunnen jullie begrijpen dat mensen de VHvG-beweging met scepsis bekijken?
Hinke: “Mensen zeggen wel eens: bij jullie is het gevoel zo belangrijk, nou, het gevoel loopt niet voorop, maar het kan er ook niet zonder.”
Klaas: “VHvG is niet zweverig, maar heeft wel veel ongewoonte, waar christenen vaak moeite mee kunnen hebben.”
Is VHvG volgens jullie theologisch verantwoord?
Hinke: “Ik heb op alle conferenties en Vaderhartscholen nog nooit iets gehoord wat tegen Gods Woord indruist. Het gaat om dezelfde inhoud en waarheid, maar met een andere lichtinval. Jezus stond altijd al centraal, en Hij zegt over zichzelf: Ik ben de weg (naar het hart van de Vader) en Ik ben de deur. Hij is niet het eindpunt.”
Klaas: “Absoluut. Er is vaak een slingerbeweging van aandacht: Voor Jezus of de Heilige Geest, nu voor de Vader. Vroeger meer voor kennis, nu meer voor beleving en ervaring.”
Denken jullie niet dat je op termijn gefrustreerd raakt in de kerk?
Hinke: “Nee, dat geloven we niet, omdat in onze kerk veel beweging is. Toen ik problemen had met de kerk had ik een lijst van 20 kritiekpunten en maakte God mij duidelijk die om te buigen naar gebedspunten. Ik ben gaan bidden en op al die punten is iets ten goede veranderd. Het kon volgens mij sprankelender. Ik heb geworsteld: moet ik hier nog blijven? Mag ik weg? Ik heb nooit groen licht gekregen om te vertrekken. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat ik gebleven ben.”
Klaas: “We voelen ons thuis in de kerk en ja, soms maken we een pas op de plaats. Ik heb geduld als de gemeente ergens nog niet aan toe is. Ik denk niet dat het ooit tot een breuk zal komen.”
Hinke: “Wij worden wel gezien als voorlopers in de kerk en dan kom je vanzelf weerstand tegen. Maar als je je door God laat leiden, geeft dat zekerheid vanbinnen.”


zaterdag 22 oktober 2016

schilderij van het jaar 2016?

Ik zag het schilderij al op de Vaderhartschool, eerder dit jaar, in Amsterdam. Nu kwam ik het opnieuw tegen bij Mission Possible en het raakte opnieuw mijn hart.
Jeannine de Hek is wat mij betreft een geweldige kunstenaar!
Hier het bewuste schilderij.



Je kunt meedoen met de verkiezing van het schilderij van het jaar 2016 door op deze link te klikken.
Het zou echt gaaf zijn als deze gaat winnen!
Hier de site van Jeannine de Hek.

Nu we het toch over schilderijen hebben, hier nog enkele van de kunstenaars die ik persoonlijk ken en bewonder.

Truus Dusseljee


Lydia Jonkman



Judith Kayadoe








woensdag 5 oktober 2016

Afwijzing

Het is bijzonder, hoe we als gebedsgroep Bidden voor Veendam, en later als Bidden voor de Veenkoloniën in contact zijn gekomen met de tak Verzoend Leven vanuit de Euregio Christengemeente te Aalten.

Naast de tak Bevrijding kennen ze daar de tak verzoening. Ralf en Brigitte Belau hebben met hun boek daaraan een waardevolle bijdrage verleend.



Zij hebben, met anderen, het vierdaagse seminar ontwikkeld: Leven in overvloed, als muren van afwijzing vallen.

Nadat wij als groep daar kennis van hebben genomen wisten we: Dat is nodig in ons gebied (en daarbuiten)!
Als mensen eerst herstel kunnen ontvangen van de pijn en beschadigingen van afwijzing, dan kan er verdere groei en ontwikkeling ontstaan, zodat mensen optimaal tot bloei kunnen komen.

Dit voorjaar zijn we zelf door de seminardagen gegaan. We werden toegerust om het Seminar door te geven aan anderen en.. Nu zijn we inmiddels van start gegaan!

We hebben een prachtig en heel geschikt kerkje ter beschikking gesteld gekregen en afgelopen zaterdag vond de eerste dag plaats in 2e Exloërmond.

Het was bemoedigend om te zien wat er nu al gebeurde en hoeveel mensen er gekomen zijn om hierin verder te groeien.
Dankbaarheid en blijde verwachting overheerst.

Wordt vervolgd!

dinsdag 13 september 2016

I have a dream...

I have a dream…

Ja, ik heb al een tijdje een droom in mijn hoofd en vandaag ga ik die delen.

Het lijkt me geweldig als ons huis – ook – gebruikt kan worden om af en toe een kleine groep mensen te ontvangen voor een midweek, waarin ze mogen zijn wie ze zijn, kunnen genieten én werken aan een issue in hun leven wat aandacht verdient.

Het lijkt me gaaf om dan een combinatie toe te passen van een stukje onderwijs, journaling, creativiteit, ontspanning, iets met sport en/of muziek, iets met de tuin, iets met samen gezond en lekkere maaltijden voor te bereiden en daarvan te genieten…

Sinds ik deze droom aan een paar mensen om me heen heb verteld heb ik al verschillende mensen gehoord die spontaan zeiden: “O, daar wil ik wel een keer mee helpen!”

Het lijkt me super om dan samen met iemand anders steeds een ander thema uit te werken.

En wellicht moet ik dan maar gewoon dicht bij huis beginnen, bij de mensen uit mijn eigen netwerk.

Dus mijn vraag aan jou en jullie is:
Wie voelt ervoor om hier eens een paar dagen te komen en welk thema zou dan voor jou helpend zijn? Je mag reageren als ‘deelnemer’ of als ‘medewerker’. Allebei prima!

Reageer svp niet onderaan dit bericht, maar even via een Pb of een mailtje.

Ik ben benieuwd!


maandag 12 september 2016

Tuin update

Nou, dat uit de hand gelopen aardappelveldje heeft me wel veel plezier gebracht en heerlijk eten-uit-eigen-tuin bovendien!

Ik heb ook een aantal groentes verbouwd die ik nog nooit gegeten had, en we hebben genoten van steeds weer iets anders..
Het was bovendien een heerlijk plekje om af en toe me even terug te trekken en mijn hoofd leeg te maken.
Hier gewoon even wat sfeerplaatjes.



En dan de verwerking... Ik heb de diepvries boordevol, er zijn talloze potten jam gemaakt (Ik heb ze nog te koop!), courgettes op zoetzuur gezet, augurken ingemaakt en ik heb zelfs kappertjes van de zaden van Oost Indische kers gemaakt.

zondag 28 augustus 2016

boek over destructieve relaties en psychopaten

Het boek van Jan Storms, Destructieve relaties op de schop, is niet echt eenvoudig te lezen, maar kan wel een enorme eye-opener zijn.

Er zijn mensen die van de buitenkant volkomen betrouwbaar en veilig lijken, maar alleen de dichtst bij hun in de buurt levende personen weten hoe verschrikkelijk beschadigend zij eigenlijk kunnen zijn. ALS ze dat tenminste zien, want het principe van de kikker die in een pannetje koud water langzaam verhit wordt en daaraan gewend raakt, zodat hij er niet uit springt zodra het gevaarlijk wordt, is hier vaak volledig van toepassing. Vooral wanneer deze mensen ook af en toe liefdevol overkomen of iets goeds geven of doen, kan de omgeving zich heel snel weer schuldig voelen. 'Hoe heb ik ooit zoiets kunnen denken?'
Bovendien speelt er vaak loyaliteit (maar het is wel mijn broer / partner / vader, - of vrouwelijke variant).
Ook angst is een factor die bijna altijd meespeelt, want wée degene die het 'spel' bederft en zijn mond open doet. Je zou jezelf (of een ander) zomaar in een onveilige situatie kunnen brengen..

Intimidatie, manipulatie en het aanpraten van schuldgevoelens gaan hier vaak samen met het leggen van de schuld bij de ander. Altijd de ander! Degene die psychopatische trekken vertoont, heeft een verminderde gewetensfunctie, zodat hij/zij niet op een gezonde manier aan zelfreflectie kan doen.

Vaak is zo'n situatie een groot geheim of taboe in families, en speelt er enorm veel Stil Verdriet, Onuitgesproken Woede en Schrijnende Machteloosheid.

Heb je te maken met een dergelijk iemand in je omgeving, dan is het zaak om op een veilige manier jezelf en andere betrokkenen in veiligheid te brengen. Zolang iemand zijn gang kan gaan en iedereen zijn passen inhoudt om met deze zieke persoonlijkheid op te lopen, gaat het verwoestende werk door. Dit kan behoorlijk uit de hand lopen en veel mensen blijvende schade berokkenen.

Er is geen gouden regel hoe je hieraan kunt ontsnappen, maar het boek geeft heel veel herkenningspunten en handvatten.

maandag 1 augustus 2016

donderdag 21 juli 2016

Agenda (Vaderhart) Activiteiten najaar 2016


Woensdag 7 september – Vaderhartavond Bovenzaal Buitenwoel
Hinke Braam over Wees / Kind / Slaaf

16-18 september – Vaderhart Kampeerweekend Veendam
Info via http://fathers-safeplace.nl/agenda/

Zaterdag 1 oktober – Seminar Verzoend leven –
Over omgaan met afwijzing - Dag 1 – 2e Exloërmond (zie verderop in dit bericht)

Woensdag 5 oktober – Vaderhartavond Bovenzaal Buitenwoel - Hannie vd Berg

17-19 oktober Vaderhartconferentie in Kampen
www.fathersroyallove.nl

Zaterdag 22 oktober – Seminar Verzoend Leven -
Over omgaan met afwijzing - Dag 2 – 2e Exloërmond

Donderdag 27 oktober Vaderhartavond Bovenzaal Buitenwoel

28-30 oktober Vaderhart Vrouwenweekend Bantega
Zie www.vaderhart.nl

4-6 november Vaderhart Mannenweekend Bantega
Zie www.vaderhart.nl

Zaterdag 5 november – Seminar Verzoend Leven -
Over omgaan met afwijzing - Dag 3 – 2e Exloërmond

18-20 november Vaderhart Vrouwenweekend Ter Aar
Zie: www.vaderhart.nl

Maandag 21 november - Vaderhartavond Bovenzaal Buitenwoel - Ineke Baron

Zaterdag 26 november – Seminar Verzoend Leven -
Over omgaan met afwijzing - Dag 4 – 2e Exloërmond

Woensdag 14 december - Vaderhartavond Bovenzaal Buitenwoel - Henry Rinket


Meer info over het Verzoend Leven Seminar over Afwijzing.

De essentie van deze seminars is:
Verzoening met God en mensen leidt tot verrijking en meer kwaliteit van leven. Maar je komt pas tot verzoening wanneer je hebt afgerekend met afwijzing. Een item waarmee iedereen wel op de één of andere manier mee te maken heeft gekregen.
In een sfeer van respect en dankbaarheid leer je dan steeds meer te leven vanuit je identiteit als geliefd kind van de Vader'.

Daarom is het zeer de moeite waar om 4 zaterdagen stil te zijn bij respectievelijk te volgende thema's:
1. Afwijzing van God
2. Zelfafwijzing
3. Angst voor afwijzing
4. Afwijzing van anderen

Tijdens deze zaterdagen wordt er gewerkt met onderwijs, getuigenissen van christenen uit de Veenkoloniën, creativiteit, ontmoeting en aanbidding door muziek. Kortom: een prachtige kans voor iedere christen die de volgende geloofsstap wil zetten en die verlangt naar vrijheid en verzoening in relatie met God, met zichzelf en met anderen.
Locatie: Zuiderdiep 85 te Tweede Exloërmond
Kosten: gratis, incl. koffie/thee en lunch
(wel zal er om de kosten enigszins te dekken een collecte worden gehouden)

In principe is het een seminar van vier dagen die elkaar aanvullen.
Het is alleen mogelijk om je op te geven voor alle vier dagen.

Voor meer informatie en opgave: 06-31954560


Data: zaterdag 1 oktober, zaterdag 22 oktober, zaterdag 5 november en zaterdag 26 november.
Tijd: 10.00 -16.00 uur


maandag 13 juni 2016

Worden als een kind

Dat is wat God van ons vraagt.. worden als een kind.

Niet een aangepast, gedrild, vervormd-door-de-druk-van-mensen-kind, maar een vrij en uniek, onbevangen kind. Dat is voor veel mensen niet zo gemakkelijk.
Dat is ook geen wonder, in deze samenleving waar veel gebrokenheid is en waar we allemaal onze verwondingen en beschadigingen, onze vervormingen meemaken.

Toch is het een prachtige uitdaging...
Worden als een kind van (en voor) de Allerhoogste koning, de Schepper van alles wat er is, de hoogste Rechter, degene die elk mensenkind, elk duivels plan, elke samenzwering of beraming, elke oorlog kan stoppen...
En die tegelijk tegen jou en mij (en iedereen!) zegt: Wil je mijn kind worden, mag ik jouw Vader zijn?

Een goede vader, betrouwbaar, liefdevol, betrokken, vol ontferming, geïnteresseerd, beschermend en met goede plannen voor jouw leven..

Hoe ontspannen, als je je daar vol vertrouwen aan over kunt geven.
Te weten: In zijn handen ben ik veilig, wat er ook gebeurt...

Daar, in zijn liefdevolle nabijheid, daar ontvang je vrede en vreugde
Zijn SHALOM, de vrede die alle verstand te boven gaat!

Kun je er niet bij? Bij die vreugde en vrede?
Bid om meer kracht van de Heilige Geest in jou.
Hij is de brenger van SHALOM.
Vanuit die vrede lukt het vast beter om dichter bij God te komen.
En als een kind te worden.
Een kind van ABBA VADER.



We hebben net een Alphaweekend gehad en daarna een Vaderhartweekend, en ik moet zeggen: Juist dit soort ontmoetingen draagt ertoe bij om meer in die ontspanning te komen. Er zijn allerlei factoren die daarin meespelen: Goed _en humoristisch) onderwijs, tijd om het binnen te laten komen, heerlijk rustgevende muziek met teksten die in je hart binnen komen, lekker eten en drinken, creatief bezig zijn, muziek maken, lachen en heerlijk gek doen ...
Allemaal ingrediënten die helpend zijn!

vrijdag 27 mei 2016

tuin

Tjonge, wat is dit genieten....

maandag 23 mei 2016

Gods gedachten over jou

Mijn geliefde kind,
Je bent nog steeds vaak bang dat Ik je niet echt zie, je niet echt goedkeur. Je mag weten, weten, weten dat jij in mijn hart bent en dat Ik in jouw hart ben.
Mijn (accepterende & bevestigende) gedachten over jou zijn talrijker dan alle korrels zand die de hele wereld bevat. Heb je er een idee van hoeveel zandkorrels dat zijn? Dat betekent, mijn lieve kind, dat Ik elke nanoseconde van jouw leven bij jou betrokken ben. Je bent NOOIT uit mijn gedachten!
Je bent NOOIT alleen!

Ik ben volledig op jou gericht, met volle aandacht. Denk niet dat Ik het te druk heb met andere ('belangrijke') mensen. Jij bent belangrijk voor mij omdat je mijn kind bent. Dat is de beste reden voor mij om iemand belangrijk te vinden!

Mijn hart is vol liefde voor jou. Ik kijk met ontferming naar jou wanneer je door moeiten heen gaat. Ik ken jouw tranen en Ik bewaar ze in mijn hart. Ik koester de momenten die we samen hebben, wanneer jij mijn nabijheid zoekt.

In mij vind je de vervulling van al jouw wensen!

zondag 22 mei 2016

weerstand tegen het Vaderhart van God


Het is opmerkelijk, wat de openbaring van het Vaderhart van God doet.
Aan de ene kant zijn er veel mensen die hierdoor een verdieping, verrijking en vernieuwing in hun (geloofs)leven ervaren die levensveranderend is.
Aan de andere kant hoor ik ook steeds van mensen die weerstand ervaren, zodra het over dit onderwerp gaat.

Ik ben dan benieuwd: Hoe komt dat?
Wat kunnen redenen zijn om NIET blij te zijn met de boodschap dat er een God en Vader is die van je houdt? Ik heb daarover nagedacht en wil graag met anderen / jullie van gedachten wisselen hierover.

Dit is wat ik kan bedenken.
1 Weerstand tegen het woord VADER.
Als je aardse vader niet liefdevol, betrouwbaar en bevestigend was, dan is het moeilijk om je te kunnen geloven dat God wel op die manier vader kan en wil zijn.
Veel mensen zijn juist op dit gebied erg gekwetst, verwond, beschadigd. Als er barrières, belemmeringen en blokkades zijn om te zeggen: 'God, U mag mijn Pappa zijn', dan is het logisch dat er weerstand is op dat gebied.
Toch is het juist dan een mooie uitdaging om aan God te vragen: “Maar hoe zou U dan voor mij een goede vader willen zijn?”

2 De gedachte dat het dan alleen maar gaat over zoete liefde
Mensen kunnen soms heel snel een (voor)oordeel hebben over iets of iemand, zonder goed op de hoogte te zijn van de waarheid. Ik hoor wel eens zeggen: ‘Hallo, ik weet best dat God liefde is, maar er is ook een andere kant’.
Deze groep mensen verwacht dat het Vaderhartonderwijs eenzijdig is en ongenuanceerd. Alsof God een goedzak is, die tolerant vriendelijk knikt naar alles en iedereen. Dan kennen ze Gods hart zeker niet!
En het lijkt ook of sommige mensen niet zo goed uit de voeten kunnen met Gods liefde. Alsof het veiliger is om te geloven in een boze God. Maar ook dat kan weerstand oproepen.

3 Het beeld van een strenge, boze, straffende God
Als je God ziet als kwaadaardig, wreed, hard, kwetsend, ongeïnteresseerd, egoïstisch o.i.d., dan is het niet gek dat je bij Hem uit de buurt wilt blijven.
Het is waar dat er in de Bijbel geschreven staat over de toorn van God. Het is de moeite waard om het Oude Testament van de Bijbel eens te lezen met de bril op van het Vaderhart van God. In mijn geval kreeg ik daardoor meer begrip voor de motieven van God. Hoe komt het, dat Hij soms zo kwaad kon/kan zijn?
Ik geloof dat je dat alleen maar kunt begrijpen als er balans is in je denken. Dat je aan de ene kant de aard en het karakter van God kent en dat je aan de andere kant oog hebt voor de ernst en de zwaarte die er ook is.
Het is erg boeiend om daar meer inzicht over te vragen en te krijgen!

4 Angst voor God
Ik geloof dat God vaak misbruikt is door opvoeders en kerken als ‘opvoedhulpje’ en als manipulatie. Zinnetjes als: “Denk erom, God ziet alles!” of “God straft direct!”, evenals “God roept je elke zondag 2x om naar de kerk te gaan en als je dat niet doet word je niet gered…” zijn nu niet echt helpend om bij Hem te willen schuilen als je het moeilijk hebt of het (weer eens) verbruid hebt…
Veel mensen gaan en gingen naar een kerk vanuit angst voor afwijzing van God en mensen.

Ik geloof echt dat we als kerken daar iets te belijden en recht te zetten hebben.
Manipulatie, intimidatie en het aanpraten van schuldgevoelens zijn NOOIT van God!
God zegt: Volmaakte liefde verdrijft de angst.
Ik bid dat deze mensen Gods volmaakte liefde mogen leren kennen (EN ervaren!)

5 Mensen willen zelf de controle (of macht) in handen houden in hun leven.
Als je geleerd hebt dat je de touwtjes zelf in handen moet houden, als je God niet ziet als betrouwbaar en goed, zal het lastig zijn je over te geven aan Hem. Er kunnen allerlei redenen zijn voor mensen om tot deze houding te komen en het kan – gezien wat er gebeurd is in hun leven – heel begrijpelijk zijn. Dat er dan weerstand tegen Gods Vaderhart is, is logisch.
Genade ontvangen lijkt gemakkelijk, maar als dat gekoppeld is aan overgave is het toch een van de moeilijkste keuzes voor veel mensen.
En het klopt. Overgave kost je alles. Maar, het levert je meer op. Veel meer!

6 Mensen zijn teleurgesteld in liefde
Mensen die liefde hebben gezocht, maar niet gevonden, zijn vaak teleurgesteld of verwond van binnen. Hun hart is uitgedroogd. En ja, het is pijnlijk om steeds maar weer teleurgesteld te worden of een pijnlijk gemis te ervaren.
Dus kan het voor sommigen meer aanvaardbaar zijn om
- te geloven dat zijn de liefde niet nodig hebben
- te geloven dat zij geen liefde waard zijn

Ook als je geleerd hebt dat liefde nooit onvoorwaardelijk is en dat er altijd van alles tegenover moet staan, dan zal je je beschermen tegen ‘liefde’.
Cloud en Townsend hebben daar een prachtig boek over geschreven, wat helaas nog niet vertaald is in het Nederlands Hiding from love.
Het boek Tussen vlucht en verlangen, van hetzelfde schrijversduo, komt in de buurt.

Ik bid of God aan deze groep wil laten zien en ervaren hoe en hoeveel Hij van hen houdt! En wie Hij werkelijk is.

Misschien heb jij nog andere gedachten, die weerstand oproepen tegenover de openbaring van het Vaderhart van God. meld het svp in een reactie onder dit bericht of stuur een PB!

vrijdag 15 april 2016

Mintijteer

Wát een bijzonder indrukwekkend boek....

Mintijteer

Eindelijk weer eens zo'n boek wat je meetrekt en wat aandacht vraagt, wat je gedachten continu bezig houdt. Je móet het uitlezen! En dan nog houdt het je bezig.

Een boek waarvan ik denk: "Wow... aan de ene kant heel bijzonder en aan de andere kant heel gewoon." Gewoon, omdat Esther Maria Magnis beschrijft wat ze denkt. Eigenlijk is het hele boek een verslag van haar denkprocessen, waarin ze vragen heeft, onmacht kent, woede, weglopen, maar ook waarin ze tot stilte komt. Stilte, ondanks de chaos. Maar in die stilte is God.

Precies zoals Hij het zelf gezegd heeft.

Een boek over lijden en dood, zonder concrete oplossingen. Over kerken, geloof en twijfels. Een rauw geschreven denkproces, hoewel soms ook uiterst subtiel en fragiel. Geschreven zonder zelfcensuur en angst voor wat mensen van haar gedachten zouden kunnen denken. Pijnlijk eerlijk en echt.

Ik herken er stukken van. Die oorverdovende stilte toen ik in een burn-out zat en het uitschreeuwde naar God. En toen ik maar tot één conclusie kon komen: "Oké God, ook al zie ik U niet en hoor ik U niet en ervaar ik U niet... Ik weet dat U er bent en dat U goed bent. U bent te vertrouwen."

En de keer dat ik een half uur lang nadacht over het zinnetje "IK BEN".
Waarna ik zo ongelooflijk onder de indruk was, omdat ik wist dat het waar was. En die waarheid was genoeg. Wat er verder ook was...

Ik hoop en bid dat ik dat altijd vast mag houden. Net als Esther Maria Magnis.





maandag 11 april 2016

Uit de moestuin, deel 2

Uit de moestuin, deel 2

Soms lopen de dingen anders dan je denkt.
Inmiddels is het ons duidelijk dat er zich een ernstige tweedeling aan het aftekenen is binnen de bewonersgroep van ons Achterbuurhuis.

Je hebt de anti-kipclub en de pro-kipclub.
De laatste keer dat ik de kippen op ging halen voordat het hek geplaatst was (ja echt, ik roep ze en ze komen!) werd ik bemoedigend toegesproken vanaf een balkon. Deze achterbuurvrouw meldde dat ze het heel gezellig vindt als ze de kippetjes lekker ziet rondscharrelen. Ik verdenk haar ervan dat ze dagelijks haar tafelkleed met broodkruimels vanaf het balkon uitklopt. Maar, eerlijk is eerlijk, het deed me goed.

Vandaag kwam het vervolg.
Omdat het lekker weer was, besloot ik wat zaaigoed aan de moestuin toe te vertrouwen. Ik lag nog maar goed en wel op mijn knieën toen een achterbuurman (van het PKF – Pro Kip Front, zo bleek al gauw) naar me toe kwam lopen met volle handen. “Ik heb iets voor u”, riep hij enthousiast, terwijl hij me zes uitgedroogde maiskolven overhandigde. “O, dank u wel, dat is heel aardig van u”, antwoordde ik, terwijl ik me afvroeg of ik ze moest gaan poten in de moestuin of dat er een andere bedoeling mee zou zijn.
“Voor de kippen”, voegde hij eraan toe. “Daar zijn ze gek op!”
Ah, ik snapte het.

“Ik mis ze echt hoor, nu ze niet meer achter het hek komen” liet hij weten. Het was altijd zo gezellig ernaar te kijken…
Ik beloofde de maiskolven aan de kippen over te dragen. “Ja”, zei hij, “we hebben ze altijd in de winter op de vaas staan, maar nu was het tijd ze op te ruimen.”

Ik bedankte hem nogmaals hartelijk en zetten mezelf gelijk in beweging om het smakelijke hapje aan de doelgroep te overhandigen. Terwijl ik al onderweg was vertrouwde hij me samenzweerderig toe: “Volgend jaar steel ik er wel weer een paar!”



Uit de (moes)tuin



Onze achtertuin (sinds kort gepromoveerd tot moestuin) grenst aan een bejaardenhuis.. een appartementencomplex voor senioren.
Dat heeft zijn voor- en zijn nadelen.
Door de jaren heen hebben we aardig met elkaar om leren gaan, de ouderen en wij. Wanneer er echter veranderingen optreden, dan roept dat toch vaak behoorlijk wat gespreksstof op. Om niet te zeggen: discussiemateriaal. Veranderingen die er kunnen zijn als: bomen snoeien, kippen wel of niet, tuinplan aanpassen...

Wat blijkt?
Er is een groep bewoners die alles nauwlettend in de gaten houdt. De Bewakers, zeg maar. Daar is op zich niks mis mee. De eerste de beste poging tot inbraak wordt ter plekke een heterdaadje. De anti-boevenlampen flitsen aan en De Bewakers staan paraat. Bovendien is er altijd wel eentje met slaapproblemen, dus dat zit wel snor. Onze alarminstallatie is eigenlijk overbodig.

Er is ook een groep Melders. Deze toezichthouders geven een seintje wanneer er een lamp blijft branden, er een deur open is blijven staan, er een gordijntje scheef hangt.. Je zal er de hele dag ook maar tegen aan moeten kijken...

We krijgen ook regelmatig meldingen wanneer er iets Echt Niet Kan. Een iets te enthousiaste vuurkorf, als je toch net wat overtollig hout hebt: Kan niet.
Logisch, het is niet fijn als de rook net jouw kant opwaait en je mag alleen maar toekijken.

We worden ook af en toe op de hoogte gesteld dat de kippen hun grenzen niet kennen. In plaats van in onze eigen, ruime tuin te blijven, wagen ze het om net buiten het hek in de gemeentetuin te lopen. En zelfs wel eens op de weg tussen Ons Huis en Hun Huis.

Nu, omdat we graag de vrede willen bewaren hebben we keurig een heel hekwerk met gaas aangebracht, zodat Meneer De Haan met zijn drie Hennies op eigen terrein moet blijven.
Geen meldingen meer, zou je denken...

Wordt vervolgd


zaterdag 9 april 2016

Risen

Dat was een bijzonder indrukwekkende afsluiting van een bijzonder indrukwekkende dag.

Nadat we als Verzoend Leven Groep van De Veenkoloniën vandaag opnieuw een seminardag over afwijzing hebben gehad als toerusting (waarover later meer!) was ik door mijn echtgenoot meegevraagd naar de bioscoop. Nu ben ik helemaal niet zo'n filmkijker, maar over de film RISEN hadden we goede berichten gehoord.

En inderdaad... ik vind RISEN een bijzonder goede film, waardoor je aan het nadenken wordt gezet...

Het sterven van Jezus maakte dat veel mensen zich af gingen vragen:
Wie was deze man?

Natuurlijk zitten we nu ook net in die periode, dat Pasen is geweest, Hemelvaart er aan zit te komen en dan is het wachten op het Pinksterfeest, het feest van de Geest...
En ja, met de pas gestarte Alphacursus komen opnieuw deze onderwerpen voorbij..
Maar wat is het goed, om bij zo'n geschiedenis, ook al heb je die al honderden keren gehoord of gelezen, eens beelden bij te hebben... En te ontdekken dat de zelf-gecreëerde plaatjes in je hoofd helemaal niet of wellicht heel goed kunnen kloppen met hoe het 'in real life' eraan toe was gegaan...

Ik zou zeggen... Kijk zelf maar!

woensdag 23 maart 2016

tuinupdate

Ja, ik ga weer blogs schrijven over onze tuin, inclusief de nieuw aangelegde moestuin. Het seizoen is aangebroken en ik heb er heel erg veel zin in!

Nadat de bomen in de slootwal een broodnodige snoeibeurt hadden gehad, bleek dat er een stuk meer licht kwam in de hoek van de tuin die naast de kas ligt. Ik bedacht dat het wel leuk zou zijn om een aardappelveldje te gaan nemen...


Nu heb ik een handige broer, die ook nog eens net als ZZP-er is begonnen met tuinaanleg en onderhoud. Het lag dus voor de hand om hem wat advies te vragen.


Hij vond het wel een goed idee om 'de bomenjongens' te vragen gelijk het stuk grond dan maar even om te laten werken met de Kubota grondfrees. Zo gezegd, zo gedaan laten doen.


Vervolgens kwam het advies om dan maar gelijk wat meer bedden te maken, zodat we wisselteelt konden toepassen. Immers, je mag niet steeds achter elkaar aardappels (en andere gewassen) op dezelfde plaats verbouwen.

Ach, en compostbakken zouden ook wel handig zijn...

En een kapschuurtje waarin het kippenvoer opgeborgen kon worden...

O, en om de kippen uit de moestuin te weren moest er natuurlijk wel een hek omheen...

Je snapt het al, ik heb straks een wat uit de hand gelopen aardappelveldje.
Maar wel ontzettend mooi!

Hier alvast een kijkje...


zaterdag 12 maart 2016

Vaderhartactiviteiten 2016

Van harte welkom bij éen of meerdere of alle Vaderhartactiviteiten 2016:

14 – 18 maart Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool

21 maart Veendam Bovenzaal Buitenwoel
Hoe kan ik Gods liefde meer ontvangen en ervaren?
met Hinke Braam-Smit, www.buitenwoel.blogspot.nl
Aanvang 19.30 uur, Buitenwoelkade 2, tel. 0598 625924

1-3 april Hooghalen, met Henk en Anneke Bruggeman
Petach Tikvah, Oosthalen 5 Hooghalen, Drenthe 9414TG Nederland
Zie http://fathers-safeplace.nl/agenda/ Tel. 0592-355123

4 april – Vaderhartavond in Veendam Bovenzaal Buitenwoel
www.buitenwoel.blogspot.nl - aanvang 19.30 uur, tel. 0598 625924

8 – 10 april in Ter Aar – Voorjaars WWJB Vrouwenconferentie
met Femmy Hoolsema en Arie de Rover
Veiligheid, de bedding voor innerlijk herstel! www.vaderhart.nl

6 – 8 mei Vaderhartweekend op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl

10-12 juni Veendam, kampeerweekend met Henk Bruggeman,
meer info tzt op http://fathers-safeplace.nl/agenda/ en op
www.buitenwoel.blogspot.nl - Tel. 0592-355123

26 juni – 1 juli Varende Conferentie op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl

3 – 8 juli Vaderhart Zeilvakantie – Wind, Water, Worship
met Koos en Gerorgine Hartnack, Lise en Stephan Krüger,
aanbidding John Nuttall, www.fathersroyallove.nl

11 – 15 juli Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool



maandag 7 maart 2016

Home made granola

Op verzoek hier het recept wat ik gebruik om Granola te maken, al is het wat lastig omdat ik qua verhoudingen altijd maar wat doe.

Ik neem een pak havermout, grof, en een pak speltvlokken.
Dat meng ik met flink wat zonnepitten en pompoenzaden.
Vervolgens doe ik er een zak gemengde noten door die ik in grove stukken heb gehakt.
Dan meng ik er gelijke delen gesmolten kokosvet en honing door tot het een lekker sticky geheel is.
Tot slot nog wat kaneel erover en dan rooster ik het in 2x op een bakplaat in de oven op 200 gr C. voor ongeveer 20 minuten. Het is belangrijk om regelmatig even door te scheppen en vooral aan het eind op te letten wanneer het gaat ruiken, want dan kan het binnen de kortste keren té donker zijn.

Geniet ervan.



donderdag 3 maart 2016

Zuurdesembrood

Sinds het bezoek aan onze kinderen in Nieuw Zeeland ben ik - door hen geïnspireerd - geïnteresseerd in het maken van zuurdesembrood.
Een paar weken geleden ben ik de grote uitdaging aangegaan.
Jawel, het maken van zuurdesembrood kun je met recht een enorme uitdaging noemen. De eerste informatie over 'How to..' kwam van een aantal youtube filmpjes. Zie Wendy, San Francisco en ook de site van Levine bracht goede informatie.

Helaas, zoals vaker met meerdere adviseurs, stemmen niet alle adviezen overeen. Het wordt dus een kwestie van gewoon doen en kijken waar je uitkomt.

De eerste twee broden waren wel lekker, maar ik bedacht te laat dat ik een broodmix als meel had gebruikt waar al gist in verwerkt was. Foutje, dat is dus geen zuurdesembrood. Nochtans was het lekker, maar het bleef wat aan de glazen schaal plakken, die ik als bakvorm had gebruikt.

De volgende broden waren beter, maar deze keer had ik de helft gemaakt met spelt meerzadenmeel van de molen gemaakt, terwijl ik eigenlijk in verhouding iets te weinig starter had. Dat werd een stevig, maar toch heerlijk broodje.

Vandaag was het weer bakdag. Ik heb opnieuw twee donkere meerzadenbroden gemaakt, waarbij ik als experiment bij de ene wat geprakte banaan en walnoten heb toegevoegd. Ze zijn niet perfect nog, maar ook nu: verrukkelijk!

Waarom zuurdesembrood?
- Het is erg bewerkelijk, maar als je er veel energie, werk en tijd instopt ben je sowieso al blij met je resultaat
- Je gebruikt alleen pure ingrediënten: in principe alleen meel, water en zout.
- de broden zijn gemakkelijk een week houdbaar.
- en ik las: Zuurdesembrood heeft een lagere glycemische index (de glycemische index – of GI – is een maat voor het effect van koolhydraten op de bloedsuikerspiegel) dan brood gemaakt met gist. Hoge pieken in de bloedsuikerspiegel zorgen voor (lekkere) trek. Daarnaast worden door het fermentatieproces phytaten onschadelijk gemaakt, deze phytaten zijn voedingstoffen die voorkomen in o.a. granen en zorgen ervoor dat belangrijke mineralen als ijzer, zink en magnesium minder goed worden opgenomen.
DUZZ!

Een ander voordeel is de aanwezigheid van melkzuurbacteriën, deze goede bacteriën zorgen voor een optimale darmwerking. Bovendien geeft het brood een verzadigd gevoel.

'Wendy' heeft een rijtje van tien redenen waarom zuurdesembrood beter is: zie link.

Ach, nu vergeet ik de belangrijkste reden: Het is Lekker!

Ik zou zeggen: Ga het gewoon ook eens proberen, wie weet doen we dan nog eens een ideeën-uitwisselingsdagje!

woensdag 2 maart 2016

Zin in....

Afgelopen weekend was het zonnig en zelfs af en toe een beetje warm. Genoeg om tuinkriebels te krijgen, waar ik dan ook dankbaar gebruik van heb gemaakt. Nu waren er ook al wel wat voorbereidingen getroffen, wat maakte dat het extra uitnodigend was.
Zo is de hele bomenrij naast de tuin drastisch gesnoeid, waardoor er veel licht en ruimte is ontstaan.
Het oude kippenhok is opgeruimd en er is een flink stuk grond omgewoeld (machinaal), zodat er ruimte ontstaan is voor een moestuin.


En ja, er zaten nog veel wortels in de aarde. Ik heb het ooit op de middelbare school geleerd, wortels trekken, dat kwam me dus goed van pas. ;-)
Nu eerst maar weer even wachten tot het weer beter wordt. Maar ik sta echt te popelen!

Met dank aan Gert de tuinman!

vrijdag 12 februari 2016

10 Jaar Bloggen!

Het is inmiddels precies tien jaar geleden dat ik begon met bloggen, destijds bij web-log.nl
Helaas is veel van deze materie verloren gegaan, ook van heel veel medebloggers, omdat een grootschalige verhuizing van web-log mislukte. Maar... Ik heb van de eerste jaren, toen ik nog dagelijks (!) schreef, gelukkig een boek gemaakt, dus ik kan er nog eens in terug bladeren.



Ik schrijf nu niet zo heel vaak meer, heb ook wel overwogen om ermee te stoppen, maar soms is het een mooie uitlaatklep. Dus ik zeg: We gaan door, en we hebben een reden voor een feestje!

Quote

Wanneer je nog niet de TLC (Tender Loving Care) van God hebt leren kennen, valt er nog iets moois te ontdekken in je leven!

dinsdag 19 januari 2016

Waar moet dat heen?

Waar moet dat heen, met al die vluchtelingen?
Een vraag die veel bestuurders bezig houdt, maar die door heel veel anderen genegeerd wordt.

Maar wat moet ik ermee? En jij?

Stiekem probeer ik wel eens heel even me in te denken hoe het zou zijn als ik mijn land met gruwelijkheden moest ontvluchten. “Bid dat uw vlucht niet in de winter valt”, denk ik nu meteen. Wat zou het geweldig zijn als ik dan een plekje mocht vinden waar liefde was en hartelijkheid. Waar ik me welkom en thuis zou weten en waar ik bij kon komen van alle ellende die achter me lag en intussen me rustig zou kunnen oriënteren op de nieuwe plek waar ik terecht was gekomen. Een nieuwe plek met een andere taal en andere gebruiken..

Dan kijk ik naar hoe goed wij het hebben en dan komt dat stemmetje: Jouw huis is groot genoeg om met anderen te delen. Dat klopt. Dat hebben we in het verleden ook meerdere keren gedaan. Maar dan waren het vaak (via-via) bekenden of mensen waarvan je een beetje de achtergrond wist. In veel gevallen is dat goed, helpend en zinvol geweest.

Maar het was niet altijd gemakkelijk. En soms was het ongelooflijk moeilijk en daar ligt – ik geef het eerlijk toe – ook best een heel stuk pijn. Dat je met alle goede bedoelingen en heel veel optimisme en idealisme, en ook biddend om wijsheid, hulp en kracht, toch faalt in dat stuk hulp wat je zo graag wilt geven.

Nu hebben we intussen heel wat bijgeleerd en onze karakters zijn verder gevormd, maar toch..

Ik merk dat er dan toch een stuk angst om de hoek komt: Stel dat je echt niet met elkaar door éen deur kan? Dat er alleen maar heel veel ergernis, frustratie en irritatie ontstaat? Dat je uiteindelijk iemand de deur moet wijzen?
Ik zou voor geen goud meer zoiets willen meemaken.

Dus…
Dan maar gewoon niks doen, voor ze bidden en hopen dat iemand anders zijn verantwoordelijkheid neemt en dat de regering goede oplossingen vindt?

Of…
Stel, dat er landelijk iets geregeld zou worden als een ondersteuning voor mensen die een gastvrij huis willen zijn. (in welke mate dan ook). Dat er samen gekeken wordt naar wie er het beste bij jou zou passen. Dat je een stuk toerusting krijgt om goede afspraken te maken. Dat je leert om niet – zoals ik deed – eerst veel te veel geeft en toestaat, en dat je dan later bepaalde toezeggingen weer moet intrekken? Dat er geëvalueerd wordt en dat je ergens terecht kunt met dat waar je tegen aan loopt?

Hmmm. In dat geval gloort er licht aan de horizon…

dinsdag 12 januari 2016

Groen - Groener - Groentje

Geïnspireerd door onze dochter, die werkt bij Ecomatters, heb ik besloten dit jaar toch eens aan goede voornemens te gaan doen.
Ik wil meer bewust en verantwoord omgaan met voeding, de natuur en ons milieu.

Mede door de blogjes GROENER van Mathilda Slings was ik daar al een tijdje meer op gericht. Mathilda heeft zo de afgelopen tijd al heel veel praktische tips doorgegeven en ook veel websites, waar je weer meer info kunt vinden.

Soms kan ik denken: "Ach, wat helpt het nu als ik geen plastic zakjes meer gebruik of meer mijn eigen gehaakte netjes meeneem"... Zeker als ik dan in de supermarkt kom en zie dat winterwortels per stuk in plastic verpakt zijn, evenals alle losse rode-, witte- en spitskolen.. Aan de andere kant geven ze nu in de winkels niet meer klakkeloos allerlei plastic tasjes mee. Dat is tenminste alweer een stap. En samen kunnen we onze stem laten horen en elkaar stimuleren om hier meer bewust mee om te gaan.

Zo wil ik nog steeds een keer contact opnemen met de gemeente hier waarom er niet aan plasticscheiding wordt gedaan. Ik verzamel het wel apart en heb de mazzel dat iemand anders het voor mij bij haar eigen plastic afval langs de weg zet.

Ik gebruik al langere tijd geen pakjes en zakjes mixen, ik maak mijn eigen granola in plaats van saaie muesli of gesuikerde cruesli, en ook probeer ik zoveel mogelijk afval te beperken en te scheiden. En nu heb ik via Marktplaats een compostvat gekocht. Ik voel me echt nog een groentje op dit gebied, maar wil heel graag leren en samen met anderen elkaar stimuleren. Ik ben nog op zoek naar meer ideeën, onder andere over het beperken van afval, dus als je tips hebt: welkom!

Vandaag opende ik een pakje speltstroopwafels uit een gekregen verrassingspakket. Het bleek een extra verrassing te bevatten aan de binnenkant. Lees maar zelf...