dinsdag 19 januari 2016

Waar moet dat heen?

Waar moet dat heen, met al die vluchtelingen?
Een vraag die veel bestuurders bezig houdt, maar die door heel veel anderen genegeerd wordt.

Maar wat moet ik ermee? En jij?

Stiekem probeer ik wel eens heel even me in te denken hoe het zou zijn als ik mijn land met gruwelijkheden moest ontvluchten. “Bid dat uw vlucht niet in de winter valt”, denk ik nu meteen. Wat zou het geweldig zijn als ik dan een plekje mocht vinden waar liefde was en hartelijkheid. Waar ik me welkom en thuis zou weten en waar ik bij kon komen van alle ellende die achter me lag en intussen me rustig zou kunnen oriënteren op de nieuwe plek waar ik terecht was gekomen. Een nieuwe plek met een andere taal en andere gebruiken..

Dan kijk ik naar hoe goed wij het hebben en dan komt dat stemmetje: Jouw huis is groot genoeg om met anderen te delen. Dat klopt. Dat hebben we in het verleden ook meerdere keren gedaan. Maar dan waren het vaak (via-via) bekenden of mensen waarvan je een beetje de achtergrond wist. In veel gevallen is dat goed, helpend en zinvol geweest.

Maar het was niet altijd gemakkelijk. En soms was het ongelooflijk moeilijk en daar ligt – ik geef het eerlijk toe – ook best een heel stuk pijn. Dat je met alle goede bedoelingen en heel veel optimisme en idealisme, en ook biddend om wijsheid, hulp en kracht, toch faalt in dat stuk hulp wat je zo graag wilt geven.

Nu hebben we intussen heel wat bijgeleerd en onze karakters zijn verder gevormd, maar toch..

Ik merk dat er dan toch een stuk angst om de hoek komt: Stel dat je echt niet met elkaar door éen deur kan? Dat er alleen maar heel veel ergernis, frustratie en irritatie ontstaat? Dat je uiteindelijk iemand de deur moet wijzen?
Ik zou voor geen goud meer zoiets willen meemaken.

Dus…
Dan maar gewoon niks doen, voor ze bidden en hopen dat iemand anders zijn verantwoordelijkheid neemt en dat de regering goede oplossingen vindt?

Of…
Stel, dat er landelijk iets geregeld zou worden als een ondersteuning voor mensen die een gastvrij huis willen zijn. (in welke mate dan ook). Dat er samen gekeken wordt naar wie er het beste bij jou zou passen. Dat je een stuk toerusting krijgt om goede afspraken te maken. Dat je leert om niet – zoals ik deed – eerst veel te veel geeft en toestaat, en dat je dan later bepaalde toezeggingen weer moet intrekken? Dat er geëvalueerd wordt en dat je ergens terecht kunt met dat waar je tegen aan loopt?

Hmmm. In dat geval gloort er licht aan de horizon…

dinsdag 12 januari 2016

Groen - Groener - Groentje

Geïnspireerd door onze dochter, die werkt bij Ecomatters, heb ik besloten dit jaar toch eens aan goede voornemens te gaan doen.
Ik wil meer bewust en verantwoord omgaan met voeding, de natuur en ons milieu.

Mede door de blogjes GROENER van Mathilda Slings was ik daar al een tijdje meer op gericht. Mathilda heeft zo de afgelopen tijd al heel veel praktische tips doorgegeven en ook veel websites, waar je weer meer info kunt vinden.

Soms kan ik denken: "Ach, wat helpt het nu als ik geen plastic zakjes meer gebruik of meer mijn eigen gehaakte netjes meeneem"... Zeker als ik dan in de supermarkt kom en zie dat winterwortels per stuk in plastic verpakt zijn, evenals alle losse rode-, witte- en spitskolen.. Aan de andere kant geven ze nu in de winkels niet meer klakkeloos allerlei plastic tasjes mee. Dat is tenminste alweer een stap. En samen kunnen we onze stem laten horen en elkaar stimuleren om hier meer bewust mee om te gaan.

Zo wil ik nog steeds een keer contact opnemen met de gemeente hier waarom er niet aan plasticscheiding wordt gedaan. Ik verzamel het wel apart en heb de mazzel dat iemand anders het voor mij bij haar eigen plastic afval langs de weg zet.

Ik gebruik al langere tijd geen pakjes en zakjes mixen, ik maak mijn eigen granola in plaats van saaie muesli of gesuikerde cruesli, en ook probeer ik zoveel mogelijk afval te beperken en te scheiden. En nu heb ik via Marktplaats een compostvat gekocht. Ik voel me echt nog een groentje op dit gebied, maar wil heel graag leren en samen met anderen elkaar stimuleren. Ik ben nog op zoek naar meer ideeën, onder andere over het beperken van afval, dus als je tips hebt: welkom!

Vandaag opende ik een pakje speltstroopwafels uit een gekregen verrassingspakket. Het bleek een extra verrassing te bevatten aan de binnenkant. Lees maar zelf...