woensdag 30 december 2015

Eindejaarsmijmering

Vol dankbaarheid en vol verwachting ben ik, als ik terug kijk en vooruitblik. Opnieuw was 2015 een bijzonder jaar, met veel redenen voor dank. Als ik dan kijk naar wat het zo bijzonder maakte, dan ben ik blij te ontdekken dat het niet ligt aan materiële zaken. Juist de contacten, de gesprekken, de ontmoetingen met God en / in mensen, het delen van wat er in je leeft, dat maakte indruk. Liefde, eenheid en verbinding, of het nu was aan de keukentafel, op familiebezoek, in de kerk, bij georganiseerde activiteiten in en rond ons huis, een familie- vrouwen- of 
Vaderhartweekend, de reis naar Israel of het bezoek aan onze dochter ver weg, de mooiste momenten waren die van LEV. Dat is leven!
Daarom wens ik iedereen voor 2016 een leven met optimaal LEV! 
Liefde
Eenheid
Verbinding
Met God, de Ander en Jezelf, in harmonie met je Omgeving!

zaterdag 12 december 2015

Voorwaarden voor verbinding?

En geleerd van Brene Brown:
Het is vaak moeilijk om je eigen levensverhaal onder ogen te zien en te 'omarmen', maar lang niet zo moeilijk als er je hele leven voor weg te lopen.
Het is riskant je kwetsbaarheid te aanvaarden, maar lang niet zo gevaarlijk als het opgeven van liefde, verbondenheid en geluk. (de ervaringen die je het meest kwetsbaar maken)
Pas wanneer je de moed hebt om je te verdiepen in je duistere kant, zul je de oneindige kracht van je lichte kant ontdekken.

Brene Brown, De moed van imperfectie

Lijden

Geleerd van Darin Hufford: 
het lijden wat vertrouwd is, is soms meer acceptabel dan het niet lijden, wat onbekend is, omdat de angst voor het onbekende groter is dan de pijn van het lijden.

dinsdag 8 december 2015

Te weten...

Te horen dat je kind gaat verhuizen naar de andere kant van de wereld, is een aardbeving in je hoofd.
Afscheid van je dochter te nemen en niet te weten hoe lang het ooit zal duren voordat je haar weer in je armen kunt sluiten is een bloeding in je hart.
Ervaren dat je gezinsactiviteiten en festiviteiten voortaan altijd met een gemis zullen plaatsvinden is een voortdurende schaduw en een leegte.
Maar dan nu haar met haar partner weer te mogen ontmoeten, te zien hoe ze hier leeft en woont en werkt, hoe ze in die toch relatief korte tijd zoveel samen hebben opgebouwd, inclusief een bloeiend sociaal netwerk, dat verzacht de pijn, dat vervult je met blijdschap, trots en dankbaarheid.
En dan ook nog uitgebreid te mogen genieten samen met mijn liefste, van het mooiste land ter wereld (echt!), dat maakt dat ik me een bijzonder gelukkig dn gezegend mens!