Er is een nieuwe website online,
Vaderhart Buitenwoel
Wat de reden daarvoor is?
Allereerst omdat wij - Klaas en Hinke - beiden onder de indruk zijn van wat we de afgelopen tijd aan nieuwe inzichten hebben gekregen over het Vaderhart van God.Daar hebben heel veel factoren aan bijgedragen, en we zijn dankbaar dat er zoveel kanalen zijn ontstaan via welke we meer kennis kunnen nemen van hoe Gods Vaderhart werkelijk is.
Toch, het echte KENNEN van Gods hart bereik je niet met meer kennis.
De openbaring van wie Hij werkelijk is en hoe zijn hart naar ons / mij toe is, die komt van Abba Vader zelf.
Hij is de Maker van ons mensen, Hij weet als enige en het beste wat we nodig hebben om in een optimale verbinding met Hem te leven. Dat is zijn verlangen. En dat is - ook al zijn we ons dat niet of minder bewust - het verlangen van ons hart.
Een lied zegt: Mijn hart is onrustig tot het rust vindt bij God.
Hoe meer we in die verbinding leven, hoe meer vrede er in ons hart zal zijn. Niet een vrede die situatie-afhankelijk is, maar die echte Shalom, de Vrede-die-alle-verstand-te-boven-gaat.
Het mooie is dat over de hele wereld God zelf bezig is om mensen heel persoonlijk te benaderen, als het ware om hun hart te veroveren. Hij dwingt ons niet, Hij vraagt geen kadaverdiscipline, maar Hij trekt ons met koorden van liefde dichter naar zijn Vaderhart.
Of je nu wel of niet kerkganger bent, en welke kerk je eventueel bezoekt, vanuit Gods perspectief zijn we één.
En die eenheid en verbondenheid, ook met elkaar, in liefde, dat is het verlangen van zijn hart.
Prachtig om zo te zien dat boven alle kerkmuren uit mensen elkaar vinden als broers en zussen, geliefde kinderen van één Vader. En dan zijn er ook nog kinderen die ronddwalen als schapen zonder herder. Gelukkig weten we vanuit de Bijbel dat de Goede Herder alles in het werk stelt om deze schapen te zoeken, te vinden en terug te brengen bij de kudde.
Ik geloof dat elk mens, maar ook elke kerkelijke denominatie waarheid in zich heeft, maar tegelijk niet volmaakt is.
Pas als we elkaar erkennen en herkennen als kinderen van één gezin kunnen we samen toegroeien naar de volle waarheid, naar het volmaakte. Jezus is aan het werk met zijn Kerk (Israël en de ingelijfde volken) om deze voor te bereiden als BRUID.
We zijn zelf betrokken bij de plaatselijke CGKV, de Christelijk Gereformeerd Vrijgemaakte Kerk. We geloven dat dit de plek is die God voor ons heeft voorbereid om deel van te zijn. Steeds meer ga ik zien dat veel kerken vanuit verschillende perspectieven kijken naar de Bijbel. Dan kunnen we elkaar veroordelen omdat er verschillende inzichten zijn en mensenmeningen. Of we kunnen samenwerken en elkaar gaan liefhebben en vanuit die positie met elkaar in gesprek en in gebed gaan. Dat bewerkt, zo heb ik gemerkt, meer eenheid en liefde en daar kan Gods zegen stromen.
Maar nu, legt ook u dit alles af, namelijk toorn, woede, slechtheid, laster, en schandelijke taal uit uw mond.
Kol. 3:9-15 Lieg niet tegen elkaar, aangezien u de oude mens met zijn daden uitgetrokken hebt,
en u met de nieuwe mens bekleed hebt, die vernieuwd wordt tot kennis, overeenkomstig het beeld van Hem Die hem geschapen heeft.
Daarbij is niet Griek en Jood van belang, besnedene en onbesnedene, barbaar en Scyth, slaaf en vrije, maar Christus is alles en in allen.
Bekleed u dan, als uitverkorenen van God, heiligen en geliefden, met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld.
Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen.
En doe boven dit alles de liefde aan, die de band van de volmaaktheid is.
En laat de vrede van God heersen in uw harten, waartoe u ook in één lichaam geroepen bent; en wees dankbaar.
Psalm 133
Wat is het toch heerlijk
als mensen in vrede bij elkaar wonen.
2 Het is als de zalf-olie
die werd uitgegoten over het hoofd van Aäron
en die neerdruipt op zijn baard,
neerdruipt tot op de onderrand van zijn kleren.
3 Het is als de dauw van de berg Hermon
die neerdaalt op de heuvels van Sion.
Want daar geeft de Heer zijn zegen en leven voor eeuwig.
Het is ons verlangen dat steeds meer mensen God mogen leren kennen zoals Hij werkelijk is, en zelf de positie innemen die God voor hen heeft voorbereid, namelijk: Geliefd kind van Abba Vader, IN CHRISTUS gerechtvaardigd, dat is: goedgekeurd!
Ik schrijf over alledaagse en (boven)natuurlijke dingen... Over mijn leven, mijn hobby's en passie, over de lessen die ik leer van God, enz.
Posts tonen met het label vaderhart. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vaderhart. Alle posts tonen
dinsdag 6 december 2016
zondag 27 november 2016
Interview Vaderhart van God
Veertien dagen geleden zijn we geïnterviewd en de afgelopen week is het artikel geplaatst in het blad De Wekker, 'het officiële landelijke blad van de CGK kerken'.
“Verweesde kinderen laten thuiskomen bij God de Vader”
door: Marie Verheij
De Vaderhart van God-beweging oefent aantrekkingskracht uit op christenen en kerkgangers, vooral in het noorden van het land. Klaas en Hinke Braam-Smit kennen Vaderhart van God. Klaas is ambtsdrager binnen de CGKV-kerkenraad in Veendam, Hinke is betrokken bij VHvG-bijeenkomsten.
Vaderhart van God ontstond in 1994 vanuit Canada en Nieuw-Zeeland en waaierde uit over de wereld. Ook in Nederland krijgt Vaderhart van God voet aan de grond. Klaas en Hinke Braam uit Veendam kennen “VHvG”. Hinke heeft een praktijk in contextuele en pastorale hulpverlening; Klaas een dierenartspraktijk. Hinke denkt dat God zelf bezig is zijn vaderhart te openbaren aan mensen. “In Romeinen 8 staat dat de Schepping met onuitsprekelijke verzuchtingen wacht op het openbaar worden van de zonen en dochters God, dat mensen echt die plek gaan innemen als zoon, als dochter, dicht bij het hart van de Vader, dan krijg je herstel en dan kun je ingezet worden.”
Zij groeide op met het beeld van de strenge God. “Als kind dacht ik dat God achter deuren stilletjes gluurde of ik geen fouten maakte. Ik voelde me altijd schuldig omdat ik het nooit goed deed.” Voor Klaas lag het anders, maar ook voor hem was de God van zijn jeugd afstandelijk.
Beiden van GKV-huize zocht zij in de kerk - meer dan hij - liefde, geborgenheid, geloof en gevoel. Ze bad erom, kreeg geen antwoord, wilde weg. Er kwam een huwelijkscrisis waardoor ze anderhalf jaar uit elkaar waren. In de diepte ervoeren ze dat God hen niet losliet en hen weer naar elkaar toe dreef. Ze begonnen opnieuw, in Veendam. Klaas: “Niet alleen in de kerk weten ze ervan, maar het hele dorp, we zijn er open over en zijn de schaamte erover voorbij. Mede daarom weten mensen in onze gemeente (de Kandelaar, sinds 2010 een CGKV-samenvoegingsgemeente) dat ze bij ons kunnen aankloppen. Bij ons is het niet van een leien dakje gegaan, we hebben hard voor herstel moeten knokken, aan God alleen de eer.”
Geliefd kind
Via Hinke raakten ze bekend met de Vaderhart van God-beweging die vooral in het noorden van Nederland opgang maakt. Geen wonder, vermoedt Hinke, de noorderling is doorgaans zwijgzaam van aard en houdt z’n gevoelens in toom. Vaderhart van God doorbreekt dit. “Bij Vaderhart van God leer je open te zijn en besef je dat je een geliefd kind van de Vader bent”, zegt Hinke.
In oktober 2015 werkten Klaas en Hinke eraan mee dat er een VHvG-conferentie in de Kandelaar kwam. Klaas: “Een organisatie uit Kampen heeft het georganiseerd, op die manier geven we er bekendheid aan. We zijn echter niet sterk wervend bezig.”
Hinke: “We hebben de zolderverdieping van ons huis verbouwd tot een cursusruimte, waar we elke drie weken een Vaderhartavond houden, en zeker vanaf die Vaderhartweek is daar veel belangstelling voor.”
Hoe ziet zo’n avond eruit?
Hinke: “Meestal combineren we onderwijs met muziek, creativiteit of iets dergelijks om de boodschap echt binnen te laten komen. Op de helft van de zolder staan tafels en stoelen voor het onderwijsdeel, de andere helft heeft matrassen en kussens en daar nemen we plaats om echt in Gods tegenwoordigheid te rusten, luisteren we naar muziek of kijken we of God iets persoonlijks tegen ons zegt.”
Hoe reageren mensen?
Hinke: “Wat mensen opvalt is dat er altijd een warme en open sfeer is en dat ze ontdekken dat je kwetsbaar en niet perfect hoeft te zijn, dat je geliefd en gewaardeerd wordt. Een paar mensen zijn zo aangeraakt door deze openbaring dat ze ontroerd worden en hun mond niet kunnen houden zodra het hierover gaat. Ze zeggen nu zeker te weten dat ze een geliefd kind van de Vader zijn. Dat heeft ook bij mij een bodem in mijn bestaan gebracht die ik niet zou willen missen. Er zijn zoveel mensen met een verweesd hart! Als je niet bent thuisgekomen als kind bij God de vader, dan voel je je vanuit je hart een wees.”
Klaas: “Als ik een preek lees, kies ik er een die de liefde van de Vader uitdraagt, gewoon preken van onze eigen predikanten, niet per se een vaderhartpreek, wel een met raakvlakken, zoals over de gelijkenis van de verloren zoon.”
Traditioneel beeld
Hinke ontmoet nogal wat mensen met een autoritair beeld van God de Vader, vermoedelijk opgedaan in traditionele kerken. “De invalshoek van waaruit kerken werken is: de mens is slecht, zondig, geneigd tot alle kwaad en dat is deprimerend. Daar komt een stuk angst voor God bij en een pakket regels waarvan ik denk dat je daarmee een boze God schetst. Deze negatieve benadering werkt averechts. Het is net als met de VBOK. Als je zegt: we zijn pro life en we willen je graag helpen, is dat een andere, positievere insteek, waar je meer mee wint en begrip kweekt.
(HBS: Even tussendoor een aanvulling, want hier is een stukje niet geplaatst wat wel essentieel is..
Ik heb een opmerking gemaakt: Toen ik begon bij de VBOK was de benadering vanuit het negatieve. Wij zijn TEGEN abortus. Vervolgens werden er beroerde plaatjes getoond van geaborteerde vruchtjes. Een PR medewerker zei terecht: Dit werkt niet. Vanuit het negatieve en shockerende ga je mensen uitnodigen om bij jou om hulp te komen. Maar ze hebben hun hart al gesloten…
Veel kerken beginnen ook negatief: WIJ zijn slecht en zondig, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Het uitgangspunt ligt hier bij de mens en vanuit een negatieve benadering.
Je kunt ook aan de andere kant beginnen: Het Vaderhart van God gaat naar je uit en verlangt naar een optimale verbinding met jou als mens…)
Dat maakt je aantrekkelijker en zo zie ik dat ook binnen de kerk. VHvG begint bij de liefde van de Vader en dat is een totaal ander vertrekpunt dan de God die vooral kijkt naar wat je niet goed doet.”
Klaas: “God de Vader is altijd wat moeilijk benaderbaar geweest en helemaal als jij hier op aarde niet een vader hebt gehad die voldeed aan de ideale voorwaarden van het vaderschap.”
Ligt er volgens jullie een kans voor kerken als je kijkt naar VHvG?
Hinke: “Zeker. Als kerken meer vanuit de belichting van liefde zouden werken en spreken, zou de kerk aantrekkelijker worden. Jammer vind ik dat bijna niemand uit onze kerk meedoet aan de Vaderhartbeweging, het zijn vooral mensen uit andere gemeenten, dat komt omdat het nieuw en anders is. Mensen lijken bang om persoonlijk benaderd te worden, want op zo’n Vaderhartconferentie krijg je vragen als: wat is jouw beeld van God en welke positie heb jij, wat kunnen belemmeringen zijn om God als vader te zien, wat ligt er nog op het gebied van vergeving, in welke dingen erken je dat je nog het hart van een wees hebt en in welke dingen ben je dichter naar de Vader toe gegroeid, waar liggen jouw wonden uit het verleden en waar heb je nog herstel nodig?”
Scepsis
Kunnen jullie begrijpen dat mensen de VHvG-beweging met scepsis bekijken?
Hinke: “Mensen zeggen wel eens: bij jullie is het gevoel zo belangrijk, nou, het gevoel loopt niet voorop, maar het kan er ook niet zonder.”
Klaas: “VHvG is niet zweverig, maar heeft wel veel ongewoonte, waar christenen vaak moeite mee kunnen hebben.”
Is VHvG volgens jullie theologisch verantwoord?
Hinke: “Ik heb op alle conferenties en Vaderhartscholen nog nooit iets gehoord wat tegen Gods Woord indruist. Het gaat om dezelfde inhoud en waarheid, maar met een andere lichtinval. Jezus stond altijd al centraal, en Hij zegt over zichzelf: Ik ben de weg (naar het hart van de Vader) en Ik ben de deur. Hij is niet het eindpunt.”
Klaas: “Absoluut. Er is vaak een slingerbeweging van aandacht: Voor Jezus of de Heilige Geest, nu voor de Vader. Vroeger meer voor kennis, nu meer voor beleving en ervaring.”
Denken jullie niet dat je op termijn gefrustreerd raakt in de kerk?
Hinke: “Nee, dat geloven we niet, omdat in onze kerk veel beweging is. Toen ik problemen had met de kerk had ik een lijst van 20 kritiekpunten en maakte God mij duidelijk die om te buigen naar gebedspunten. Ik ben gaan bidden en op al die punten is iets ten goede veranderd. Het kon volgens mij sprankelender. Ik heb geworsteld: moet ik hier nog blijven? Mag ik weg? Ik heb nooit groen licht gekregen om te vertrekken. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat ik gebleven ben.”
Klaas: “We voelen ons thuis in de kerk en ja, soms maken we een pas op de plaats. Ik heb geduld als de gemeente ergens nog niet aan toe is. Ik denk niet dat het ooit tot een breuk zal komen.”
Hinke: “Wij worden wel gezien als voorlopers in de kerk en dan kom je vanzelf weerstand tegen. Maar als je je door God laat leiden, geeft dat zekerheid vanbinnen.”
“Verweesde kinderen laten thuiskomen bij God de Vader”
door: Marie Verheij
De Vaderhart van God-beweging oefent aantrekkingskracht uit op christenen en kerkgangers, vooral in het noorden van het land. Klaas en Hinke Braam-Smit kennen Vaderhart van God. Klaas is ambtsdrager binnen de CGKV-kerkenraad in Veendam, Hinke is betrokken bij VHvG-bijeenkomsten.
Vaderhart van God ontstond in 1994 vanuit Canada en Nieuw-Zeeland en waaierde uit over de wereld. Ook in Nederland krijgt Vaderhart van God voet aan de grond. Klaas en Hinke Braam uit Veendam kennen “VHvG”. Hinke heeft een praktijk in contextuele en pastorale hulpverlening; Klaas een dierenartspraktijk. Hinke denkt dat God zelf bezig is zijn vaderhart te openbaren aan mensen. “In Romeinen 8 staat dat de Schepping met onuitsprekelijke verzuchtingen wacht op het openbaar worden van de zonen en dochters God, dat mensen echt die plek gaan innemen als zoon, als dochter, dicht bij het hart van de Vader, dan krijg je herstel en dan kun je ingezet worden.”
Zij groeide op met het beeld van de strenge God. “Als kind dacht ik dat God achter deuren stilletjes gluurde of ik geen fouten maakte. Ik voelde me altijd schuldig omdat ik het nooit goed deed.” Voor Klaas lag het anders, maar ook voor hem was de God van zijn jeugd afstandelijk.
Beiden van GKV-huize zocht zij in de kerk - meer dan hij - liefde, geborgenheid, geloof en gevoel. Ze bad erom, kreeg geen antwoord, wilde weg. Er kwam een huwelijkscrisis waardoor ze anderhalf jaar uit elkaar waren. In de diepte ervoeren ze dat God hen niet losliet en hen weer naar elkaar toe dreef. Ze begonnen opnieuw, in Veendam. Klaas: “Niet alleen in de kerk weten ze ervan, maar het hele dorp, we zijn er open over en zijn de schaamte erover voorbij. Mede daarom weten mensen in onze gemeente (de Kandelaar, sinds 2010 een CGKV-samenvoegingsgemeente) dat ze bij ons kunnen aankloppen. Bij ons is het niet van een leien dakje gegaan, we hebben hard voor herstel moeten knokken, aan God alleen de eer.”
Geliefd kind
Via Hinke raakten ze bekend met de Vaderhart van God-beweging die vooral in het noorden van Nederland opgang maakt. Geen wonder, vermoedt Hinke, de noorderling is doorgaans zwijgzaam van aard en houdt z’n gevoelens in toom. Vaderhart van God doorbreekt dit. “Bij Vaderhart van God leer je open te zijn en besef je dat je een geliefd kind van de Vader bent”, zegt Hinke.
In oktober 2015 werkten Klaas en Hinke eraan mee dat er een VHvG-conferentie in de Kandelaar kwam. Klaas: “Een organisatie uit Kampen heeft het georganiseerd, op die manier geven we er bekendheid aan. We zijn echter niet sterk wervend bezig.”
Hinke: “We hebben de zolderverdieping van ons huis verbouwd tot een cursusruimte, waar we elke drie weken een Vaderhartavond houden, en zeker vanaf die Vaderhartweek is daar veel belangstelling voor.”
Hoe ziet zo’n avond eruit?
Hinke: “Meestal combineren we onderwijs met muziek, creativiteit of iets dergelijks om de boodschap echt binnen te laten komen. Op de helft van de zolder staan tafels en stoelen voor het onderwijsdeel, de andere helft heeft matrassen en kussens en daar nemen we plaats om echt in Gods tegenwoordigheid te rusten, luisteren we naar muziek of kijken we of God iets persoonlijks tegen ons zegt.”
Hoe reageren mensen?
Hinke: “Wat mensen opvalt is dat er altijd een warme en open sfeer is en dat ze ontdekken dat je kwetsbaar en niet perfect hoeft te zijn, dat je geliefd en gewaardeerd wordt. Een paar mensen zijn zo aangeraakt door deze openbaring dat ze ontroerd worden en hun mond niet kunnen houden zodra het hierover gaat. Ze zeggen nu zeker te weten dat ze een geliefd kind van de Vader zijn. Dat heeft ook bij mij een bodem in mijn bestaan gebracht die ik niet zou willen missen. Er zijn zoveel mensen met een verweesd hart! Als je niet bent thuisgekomen als kind bij God de vader, dan voel je je vanuit je hart een wees.”
Klaas: “Als ik een preek lees, kies ik er een die de liefde van de Vader uitdraagt, gewoon preken van onze eigen predikanten, niet per se een vaderhartpreek, wel een met raakvlakken, zoals over de gelijkenis van de verloren zoon.”
Traditioneel beeld
Hinke ontmoet nogal wat mensen met een autoritair beeld van God de Vader, vermoedelijk opgedaan in traditionele kerken. “De invalshoek van waaruit kerken werken is: de mens is slecht, zondig, geneigd tot alle kwaad en dat is deprimerend. Daar komt een stuk angst voor God bij en een pakket regels waarvan ik denk dat je daarmee een boze God schetst. Deze negatieve benadering werkt averechts. Het is net als met de VBOK. Als je zegt: we zijn pro life en we willen je graag helpen, is dat een andere, positievere insteek, waar je meer mee wint en begrip kweekt.
(HBS: Even tussendoor een aanvulling, want hier is een stukje niet geplaatst wat wel essentieel is..
Ik heb een opmerking gemaakt: Toen ik begon bij de VBOK was de benadering vanuit het negatieve. Wij zijn TEGEN abortus. Vervolgens werden er beroerde plaatjes getoond van geaborteerde vruchtjes. Een PR medewerker zei terecht: Dit werkt niet. Vanuit het negatieve en shockerende ga je mensen uitnodigen om bij jou om hulp te komen. Maar ze hebben hun hart al gesloten…
Veel kerken beginnen ook negatief: WIJ zijn slecht en zondig, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Het uitgangspunt ligt hier bij de mens en vanuit een negatieve benadering.
Je kunt ook aan de andere kant beginnen: Het Vaderhart van God gaat naar je uit en verlangt naar een optimale verbinding met jou als mens…)
Dat maakt je aantrekkelijker en zo zie ik dat ook binnen de kerk. VHvG begint bij de liefde van de Vader en dat is een totaal ander vertrekpunt dan de God die vooral kijkt naar wat je niet goed doet.”
Klaas: “God de Vader is altijd wat moeilijk benaderbaar geweest en helemaal als jij hier op aarde niet een vader hebt gehad die voldeed aan de ideale voorwaarden van het vaderschap.”
Ligt er volgens jullie een kans voor kerken als je kijkt naar VHvG?
Hinke: “Zeker. Als kerken meer vanuit de belichting van liefde zouden werken en spreken, zou de kerk aantrekkelijker worden. Jammer vind ik dat bijna niemand uit onze kerk meedoet aan de Vaderhartbeweging, het zijn vooral mensen uit andere gemeenten, dat komt omdat het nieuw en anders is. Mensen lijken bang om persoonlijk benaderd te worden, want op zo’n Vaderhartconferentie krijg je vragen als: wat is jouw beeld van God en welke positie heb jij, wat kunnen belemmeringen zijn om God als vader te zien, wat ligt er nog op het gebied van vergeving, in welke dingen erken je dat je nog het hart van een wees hebt en in welke dingen ben je dichter naar de Vader toe gegroeid, waar liggen jouw wonden uit het verleden en waar heb je nog herstel nodig?”
Scepsis
Kunnen jullie begrijpen dat mensen de VHvG-beweging met scepsis bekijken?
Hinke: “Mensen zeggen wel eens: bij jullie is het gevoel zo belangrijk, nou, het gevoel loopt niet voorop, maar het kan er ook niet zonder.”
Klaas: “VHvG is niet zweverig, maar heeft wel veel ongewoonte, waar christenen vaak moeite mee kunnen hebben.”
Is VHvG volgens jullie theologisch verantwoord?
Hinke: “Ik heb op alle conferenties en Vaderhartscholen nog nooit iets gehoord wat tegen Gods Woord indruist. Het gaat om dezelfde inhoud en waarheid, maar met een andere lichtinval. Jezus stond altijd al centraal, en Hij zegt over zichzelf: Ik ben de weg (naar het hart van de Vader) en Ik ben de deur. Hij is niet het eindpunt.”
Klaas: “Absoluut. Er is vaak een slingerbeweging van aandacht: Voor Jezus of de Heilige Geest, nu voor de Vader. Vroeger meer voor kennis, nu meer voor beleving en ervaring.”
Denken jullie niet dat je op termijn gefrustreerd raakt in de kerk?
Hinke: “Nee, dat geloven we niet, omdat in onze kerk veel beweging is. Toen ik problemen had met de kerk had ik een lijst van 20 kritiekpunten en maakte God mij duidelijk die om te buigen naar gebedspunten. Ik ben gaan bidden en op al die punten is iets ten goede veranderd. Het kon volgens mij sprankelender. Ik heb geworsteld: moet ik hier nog blijven? Mag ik weg? Ik heb nooit groen licht gekregen om te vertrekken. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat ik gebleven ben.”
Klaas: “We voelen ons thuis in de kerk en ja, soms maken we een pas op de plaats. Ik heb geduld als de gemeente ergens nog niet aan toe is. Ik denk niet dat het ooit tot een breuk zal komen.”
Hinke: “Wij worden wel gezien als voorlopers in de kerk en dan kom je vanzelf weerstand tegen. Maar als je je door God laat leiden, geeft dat zekerheid vanbinnen.”
woensdag 5 oktober 2016
Afwijzing
Het is bijzonder, hoe we als gebedsgroep Bidden voor Veendam, en later als Bidden voor de Veenkoloniën in contact zijn gekomen met de tak Verzoend Leven vanuit de Euregio Christengemeente te Aalten.
Naast de tak Bevrijding kennen ze daar de tak verzoening. Ralf en Brigitte Belau hebben met hun boek daaraan een waardevolle bijdrage verleend.
Zij hebben, met anderen, het vierdaagse seminar ontwikkeld: Leven in overvloed, als muren van afwijzing vallen.
Nadat wij als groep daar kennis van hebben genomen wisten we: Dat is nodig in ons gebied (en daarbuiten)!
Als mensen eerst herstel kunnen ontvangen van de pijn en beschadigingen van afwijzing, dan kan er verdere groei en ontwikkeling ontstaan, zodat mensen optimaal tot bloei kunnen komen.
Dit voorjaar zijn we zelf door de seminardagen gegaan. We werden toegerust om het Seminar door te geven aan anderen en.. Nu zijn we inmiddels van start gegaan!
We hebben een prachtig en heel geschikt kerkje ter beschikking gesteld gekregen en afgelopen zaterdag vond de eerste dag plaats in 2e Exloërmond.
Het was bemoedigend om te zien wat er nu al gebeurde en hoeveel mensen er gekomen zijn om hierin verder te groeien.
Dankbaarheid en blijde verwachting overheerst.
Wordt vervolgd!
Naast de tak Bevrijding kennen ze daar de tak verzoening. Ralf en Brigitte Belau hebben met hun boek daaraan een waardevolle bijdrage verleend.
Zij hebben, met anderen, het vierdaagse seminar ontwikkeld: Leven in overvloed, als muren van afwijzing vallen.
Nadat wij als groep daar kennis van hebben genomen wisten we: Dat is nodig in ons gebied (en daarbuiten)!
Als mensen eerst herstel kunnen ontvangen van de pijn en beschadigingen van afwijzing, dan kan er verdere groei en ontwikkeling ontstaan, zodat mensen optimaal tot bloei kunnen komen.
Dit voorjaar zijn we zelf door de seminardagen gegaan. We werden toegerust om het Seminar door te geven aan anderen en.. Nu zijn we inmiddels van start gegaan!
We hebben een prachtig en heel geschikt kerkje ter beschikking gesteld gekregen en afgelopen zaterdag vond de eerste dag plaats in 2e Exloërmond.
Het was bemoedigend om te zien wat er nu al gebeurde en hoeveel mensen er gekomen zijn om hierin verder te groeien.
Dankbaarheid en blijde verwachting overheerst.
Wordt vervolgd!
maandag 23 mei 2016
Gods gedachten over jou
Mijn geliefde kind,
Je bent nog steeds vaak bang dat Ik je niet echt zie, je niet echt goedkeur. Je mag weten, weten, weten dat jij in mijn hart bent en dat Ik in jouw hart ben.
Mijn (accepterende & bevestigende) gedachten over jou zijn talrijker dan alle korrels zand die de hele wereld bevat. Heb je er een idee van hoeveel zandkorrels dat zijn? Dat betekent, mijn lieve kind, dat Ik elke nanoseconde van jouw leven bij jou betrokken ben. Je bent NOOIT uit mijn gedachten!
Je bent NOOIT alleen!
Ik ben volledig op jou gericht, met volle aandacht. Denk niet dat Ik het te druk heb met andere ('belangrijke') mensen. Jij bent belangrijk voor mij omdat je mijn kind bent. Dat is de beste reden voor mij om iemand belangrijk te vinden!
Mijn hart is vol liefde voor jou. Ik kijk met ontferming naar jou wanneer je door moeiten heen gaat. Ik ken jouw tranen en Ik bewaar ze in mijn hart. Ik koester de momenten die we samen hebben, wanneer jij mijn nabijheid zoekt.
In mij vind je de vervulling van al jouw wensen!
Je bent nog steeds vaak bang dat Ik je niet echt zie, je niet echt goedkeur. Je mag weten, weten, weten dat jij in mijn hart bent en dat Ik in jouw hart ben.
Mijn (accepterende & bevestigende) gedachten over jou zijn talrijker dan alle korrels zand die de hele wereld bevat. Heb je er een idee van hoeveel zandkorrels dat zijn? Dat betekent, mijn lieve kind, dat Ik elke nanoseconde van jouw leven bij jou betrokken ben. Je bent NOOIT uit mijn gedachten!
Je bent NOOIT alleen!
Ik ben volledig op jou gericht, met volle aandacht. Denk niet dat Ik het te druk heb met andere ('belangrijke') mensen. Jij bent belangrijk voor mij omdat je mijn kind bent. Dat is de beste reden voor mij om iemand belangrijk te vinden!
Mijn hart is vol liefde voor jou. Ik kijk met ontferming naar jou wanneer je door moeiten heen gaat. Ik ken jouw tranen en Ik bewaar ze in mijn hart. Ik koester de momenten die we samen hebben, wanneer jij mijn nabijheid zoekt.
In mij vind je de vervulling van al jouw wensen!
zondag 22 mei 2016
weerstand tegen het Vaderhart van God
Het is opmerkelijk, wat de openbaring van het Vaderhart van God doet.
Aan de ene kant zijn er veel mensen die hierdoor een verdieping, verrijking en vernieuwing in hun (geloofs)leven ervaren die levensveranderend is.
Aan de andere kant hoor ik ook steeds van mensen die weerstand ervaren, zodra het over dit onderwerp gaat.
Ik ben dan benieuwd: Hoe komt dat?
Wat kunnen redenen zijn om NIET blij te zijn met de boodschap dat er een God en Vader is die van je houdt? Ik heb daarover nagedacht en wil graag met anderen / jullie van gedachten wisselen hierover.
Dit is wat ik kan bedenken.
1 Weerstand tegen het woord VADER.
Als je aardse vader niet liefdevol, betrouwbaar en bevestigend was, dan is het moeilijk om je te kunnen geloven dat God wel op die manier vader kan en wil zijn.
Veel mensen zijn juist op dit gebied erg gekwetst, verwond, beschadigd. Als er barrières, belemmeringen en blokkades zijn om te zeggen: 'God, U mag mijn Pappa zijn', dan is het logisch dat er weerstand is op dat gebied.
Toch is het juist dan een mooie uitdaging om aan God te vragen: “Maar hoe zou U dan voor mij een goede vader willen zijn?”
2 De gedachte dat het dan alleen maar gaat over zoete liefde
Mensen kunnen soms heel snel een (voor)oordeel hebben over iets of iemand, zonder goed op de hoogte te zijn van de waarheid. Ik hoor wel eens zeggen: ‘Hallo, ik weet best dat God liefde is, maar er is ook een andere kant’.
Deze groep mensen verwacht dat het Vaderhartonderwijs eenzijdig is en ongenuanceerd. Alsof God een goedzak is, die tolerant vriendelijk knikt naar alles en iedereen. Dan kennen ze Gods hart zeker niet!
En het lijkt ook of sommige mensen niet zo goed uit de voeten kunnen met Gods liefde. Alsof het veiliger is om te geloven in een boze God. Maar ook dat kan weerstand oproepen.
3 Het beeld van een strenge, boze, straffende God
Als je God ziet als kwaadaardig, wreed, hard, kwetsend, ongeïnteresseerd, egoïstisch o.i.d., dan is het niet gek dat je bij Hem uit de buurt wilt blijven.
Het is waar dat er in de Bijbel geschreven staat over de toorn van God. Het is de moeite waard om het Oude Testament van de Bijbel eens te lezen met de bril op van het Vaderhart van God. In mijn geval kreeg ik daardoor meer begrip voor de motieven van God. Hoe komt het, dat Hij soms zo kwaad kon/kan zijn?
Ik geloof dat je dat alleen maar kunt begrijpen als er balans is in je denken. Dat je aan de ene kant de aard en het karakter van God kent en dat je aan de andere kant oog hebt voor de ernst en de zwaarte die er ook is.
Het is erg boeiend om daar meer inzicht over te vragen en te krijgen!
4 Angst voor God
Ik geloof dat God vaak misbruikt is door opvoeders en kerken als ‘opvoedhulpje’ en als manipulatie. Zinnetjes als: “Denk erom, God ziet alles!” of “God straft direct!”, evenals “God roept je elke zondag 2x om naar de kerk te gaan en als je dat niet doet word je niet gered…” zijn nu niet echt helpend om bij Hem te willen schuilen als je het moeilijk hebt of het (weer eens) verbruid hebt…
Veel mensen gaan en gingen naar een kerk vanuit angst voor afwijzing van God en mensen.
Ik geloof echt dat we als kerken daar iets te belijden en recht te zetten hebben.
Manipulatie, intimidatie en het aanpraten van schuldgevoelens zijn NOOIT van God!
God zegt: Volmaakte liefde verdrijft de angst.
Ik bid dat deze mensen Gods volmaakte liefde mogen leren kennen (EN ervaren!)
5 Mensen willen zelf de controle (of macht) in handen houden in hun leven.
Als je geleerd hebt dat je de touwtjes zelf in handen moet houden, als je God niet ziet als betrouwbaar en goed, zal het lastig zijn je over te geven aan Hem. Er kunnen allerlei redenen zijn voor mensen om tot deze houding te komen en het kan – gezien wat er gebeurd is in hun leven – heel begrijpelijk zijn. Dat er dan weerstand tegen Gods Vaderhart is, is logisch.
Genade ontvangen lijkt gemakkelijk, maar als dat gekoppeld is aan overgave is het toch een van de moeilijkste keuzes voor veel mensen.
En het klopt. Overgave kost je alles. Maar, het levert je meer op. Veel meer!
6 Mensen zijn teleurgesteld in liefde
Mensen die liefde hebben gezocht, maar niet gevonden, zijn vaak teleurgesteld of verwond van binnen. Hun hart is uitgedroogd. En ja, het is pijnlijk om steeds maar weer teleurgesteld te worden of een pijnlijk gemis te ervaren.
Dus kan het voor sommigen meer aanvaardbaar zijn om
- te geloven dat zijn de liefde niet nodig hebben
- te geloven dat zij geen liefde waard zijn
Ook als je geleerd hebt dat liefde nooit onvoorwaardelijk is en dat er altijd van alles tegenover moet staan, dan zal je je beschermen tegen ‘liefde’.
Cloud en Townsend hebben daar een prachtig boek over geschreven, wat helaas nog niet vertaald is in het Nederlands Hiding from love.
Het boek Tussen vlucht en verlangen, van hetzelfde schrijversduo, komt in de buurt.
Ik bid of God aan deze groep wil laten zien en ervaren hoe en hoeveel Hij van hen houdt! En wie Hij werkelijk is.
Misschien heb jij nog andere gedachten, die weerstand oproepen tegenover de openbaring van het Vaderhart van God. meld het svp in een reactie onder dit bericht of stuur een PB!
zaterdag 12 maart 2016
Vaderhartactiviteiten 2016
Van harte welkom bij éen of meerdere of alle Vaderhartactiviteiten 2016:
14 – 18 maart Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool
21 maart Veendam Bovenzaal Buitenwoel
Hoe kan ik Gods liefde meer ontvangen en ervaren?
met Hinke Braam-Smit, www.buitenwoel.blogspot.nl
Aanvang 19.30 uur, Buitenwoelkade 2, tel. 0598 625924
1-3 april Hooghalen, met Henk en Anneke Bruggeman
Petach Tikvah, Oosthalen 5 Hooghalen, Drenthe 9414TG Nederland
Zie http://fathers-safeplace.nl/agenda/ Tel. 0592-355123
4 april – Vaderhartavond in Veendam Bovenzaal Buitenwoel
www.buitenwoel.blogspot.nl - aanvang 19.30 uur, tel. 0598 625924
8 – 10 april in Ter Aar – Voorjaars WWJB Vrouwenconferentie
met Femmy Hoolsema en Arie de Rover
Veiligheid, de bedding voor innerlijk herstel! www.vaderhart.nl
6 – 8 mei Vaderhartweekend op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl
10-12 juni Veendam, kampeerweekend met Henk Bruggeman,
meer info tzt op http://fathers-safeplace.nl/agenda/ en op
www.buitenwoel.blogspot.nl - Tel. 0592-355123
26 juni – 1 juli Varende Conferentie op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl
3 – 8 juli Vaderhart Zeilvakantie – Wind, Water, Worship
met Koos en Gerorgine Hartnack, Lise en Stephan Krüger,
aanbidding John Nuttall, www.fathersroyallove.nl
11 – 15 juli Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool
14 – 18 maart Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool
21 maart Veendam Bovenzaal Buitenwoel
Hoe kan ik Gods liefde meer ontvangen en ervaren?
met Hinke Braam-Smit, www.buitenwoel.blogspot.nl
Aanvang 19.30 uur, Buitenwoelkade 2, tel. 0598 625924
1-3 april Hooghalen, met Henk en Anneke Bruggeman
Petach Tikvah, Oosthalen 5 Hooghalen, Drenthe 9414TG Nederland
Zie http://fathers-safeplace.nl/agenda/ Tel. 0592-355123
4 april – Vaderhartavond in Veendam Bovenzaal Buitenwoel
www.buitenwoel.blogspot.nl - aanvang 19.30 uur, tel. 0598 625924
8 – 10 april in Ter Aar – Voorjaars WWJB Vrouwenconferentie
met Femmy Hoolsema en Arie de Rover
Veiligheid, de bedding voor innerlijk herstel! www.vaderhart.nl
6 – 8 mei Vaderhartweekend op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl
10-12 juni Veendam, kampeerweekend met Henk Bruggeman,
meer info tzt op http://fathers-safeplace.nl/agenda/ en op
www.buitenwoel.blogspot.nl - Tel. 0592-355123
26 juni – 1 juli Varende Conferentie op De Siloam
met Henk Bruggeman (Vaderhuis Den Haag)
www.stichtingsiloam.nl
3 – 8 juli Vaderhart Zeilvakantie – Wind, Water, Worship
met Koos en Gerorgine Hartnack, Lise en Stephan Krüger,
aanbidding John Nuttall, www.fathersroyallove.nl
11 – 15 juli Gods Embassy Amsterdam – Vaderhartweek
met David en Faith Dalley, http://www.embassyamsterdam.nl/nl/bedieningen/vaderhartschool
zondag 29 november 2015
Ontmoediging...?
Bij het voorbereiden van een lezing vroeg ik aan God of er iets was waar Hij me bij wilde bepalen. Direct kreeg ik het woord 'ontmoediging' in mijn gedachten. En ja, ik herken veel in dat woord. Jaren had ik moeite met 'De Kerk', en vroeg ik God of ik nog 'moest blijven', of dat ik 'weg mocht' gaan.
Ik was overtuigd van het bestaan van God en zijn leiding in mijn leven. Daar kon ik echt niet meer omheen na alles wat Hij me geleerd had en had laten zien. Maar qua kerk was ik redelijk ontmoedigd, omdat ik in de Bijbel zo andere dingen las dan ik in de praktijk van het kerk-zijn tegen kwam.
Het was kennelijk de bedoeling dat ik bleef, want ik heb nooit groen licht ervaren om te kunnen gaan. Inmiddels, en daar heb ik vaker over geschreven, ben ik blij dat ik gebleven ben en is onze kerk 'Getransformeerd'. Het gaat niet alleen over theorie, maar we worden opgeroepen een levend geloof te hebben en een persoonlijke relatie met Vader, Zoon en Heilige Geest.
Toch herken ik maar al te goed dat ONTMOEDIGING zomaar weer op de loer ligt. En zeker wanneer er wat negatieve geruchten de ronde doen, dan heeft dat een bijzonder aanstekelijke werking.
Goed om ons van bewust te zijn.
Goed om dat nu op CIP een blog te lezen over Ontmoediging en Bemoediging.
Zie: Blog
Bij CIP kun je tegen betaling wekelijks christelijke blogs lezen.
Overigens vroeg ik later nog eens of er iets was waar Vader God me bij wilde bepalen, en toen kreeg ik het woord ONTMOETING in gedachten.
Dat zou gaaf zijn, als ontmoediging omgezet kan worden in Ontmoeting!
Ik was overtuigd van het bestaan van God en zijn leiding in mijn leven. Daar kon ik echt niet meer omheen na alles wat Hij me geleerd had en had laten zien. Maar qua kerk was ik redelijk ontmoedigd, omdat ik in de Bijbel zo andere dingen las dan ik in de praktijk van het kerk-zijn tegen kwam.
Het was kennelijk de bedoeling dat ik bleef, want ik heb nooit groen licht ervaren om te kunnen gaan. Inmiddels, en daar heb ik vaker over geschreven, ben ik blij dat ik gebleven ben en is onze kerk 'Getransformeerd'. Het gaat niet alleen over theorie, maar we worden opgeroepen een levend geloof te hebben en een persoonlijke relatie met Vader, Zoon en Heilige Geest.
Toch herken ik maar al te goed dat ONTMOEDIGING zomaar weer op de loer ligt. En zeker wanneer er wat negatieve geruchten de ronde doen, dan heeft dat een bijzonder aanstekelijke werking.
Goed om ons van bewust te zijn.
Goed om dat nu op CIP een blog te lezen over Ontmoediging en Bemoediging.
Zie: Blog
Bij CIP kun je tegen betaling wekelijks christelijke blogs lezen.
Overigens vroeg ik later nog eens of er iets was waar Vader God me bij wilde bepalen, en toen kreeg ik het woord ONTMOETING in gedachten.
Dat zou gaaf zijn, als ontmoediging omgezet kan worden in Ontmoeting!
donderdag 10 september 2015
Agendatips
Herhaling AGENDATIPS:
12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel Veendam
Er is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
Darin is bekend door zijn boek De Onbegrepen God. Zie ook mijn blog.
Religie heeft vaak een vertekend beeld geschetst van wie en hoe God werkelijk is. Darin ziet het als zijn taak om God te leren kennen naar Geest & Waarheid.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.
Meer info: bovenzaalbuitenwoel@gmail.com.
Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanael0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.
Wat ook vast leuk is om te vermelden: op donderdagavond 29 oktober is er een Meet & Great Event met John Nuttall bij Huizinga Veendam / Boeken en muziek. Je kunt daar John ontmoeten, spreken , beluisteren en natuurlijk is zijn muziek daar te koop!
Boekhandel Huizinga verzorgt tijdens de Vaderhartweek ook de boekentafel.
Zie ook eerdere blogs.
12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel Veendam
Er is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
Darin is bekend door zijn boek De Onbegrepen God. Zie ook mijn blog.
Religie heeft vaak een vertekend beeld geschetst van wie en hoe God werkelijk is. Darin ziet het als zijn taak om God te leren kennen naar Geest & Waarheid.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.
Meer info: bovenzaalbuitenwoel@gmail.com.
Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanael0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.
Wat ook vast leuk is om te vermelden: op donderdagavond 29 oktober is er een Meet & Great Event met John Nuttall bij Huizinga Veendam / Boeken en muziek. Je kunt daar John ontmoeten, spreken , beluisteren en natuurlijk is zijn muziek daar te koop!
Boekhandel Huizinga verzorgt tijdens de Vaderhartweek ook de boekentafel.
Zie ook eerdere blogs.
vrijdag 28 augustus 2015
Vaderhartweek in Veendam
Ik ben ontzettend blij dat ik jullie kan uitnodigen voor een VADERHARTWEEK in Veendam!
Deze week is bedoeld om het Vaderhart van God beter te leren kennen en ervaren.
Hij, die Schepper van het hele universum is, wil een Vader voor ons zijn.
Wij mogen zijn liefdevolle zorg, bescherming, gunst, voorziening en Vaderschap ervaren.
Jezus kwam om de Vader bekend te maken en het Koninkrijk van de Vader te verkondigen. Joh. 17:26
Maar door ons verleden en onze ervaringen hebben wij vaak een ander beeld van vaderschap. Dat beperkt Hem om ons te kunnen zegenen als Vader met zijn liefde. Hij is een liefdevolle Vader en wil een persoonlijke relatie met ons, zodat wij deel kunnen hebben aan alles waarvoor Jezus gestorven is. Rom. 8:14-17
God gaf alles om ons dichter bij zijn hart te krijgen. Wij hebben beperkingen om Hem toe te laten, door onze denkkaders en onze geslotenheid naar Hem toe.
Daarom, kom en ervaar wat zijn liefde voor jouw leven kan betekenen. Een openbaring van zijn liefde te mogen ervaren is een levensveranderende ervaring! Het leven wordt dan een stuk aangenamer, ook al zijn er moeilijkheden.
Onderwerpen die in deze week aan de orde komen zijn o.a.:
* Hoe open je je hart voor de Vader
* Hoe ontvang ik zijn onvoorwaardelijke liefde
* Hoe kan ik Gods stem verstaan
* Het belang van vergeving
* Het effect van oordelen
* Het stenen hart
* Vader types
* Schaamte
* Afwijzing
* Het grote plan van God
* Van slaaf naar zoon
Voor meer info over de sprekers: David en Faith Dalley, zie link.
De aanbidding wordt geleid door John Nuttall, zie link.
Voor opgave: zie de flyer.
Deze week is bedoeld om het Vaderhart van God beter te leren kennen en ervaren.
Hij, die Schepper van het hele universum is, wil een Vader voor ons zijn.
Wij mogen zijn liefdevolle zorg, bescherming, gunst, voorziening en Vaderschap ervaren.
Jezus kwam om de Vader bekend te maken en het Koninkrijk van de Vader te verkondigen. Joh. 17:26
Maar door ons verleden en onze ervaringen hebben wij vaak een ander beeld van vaderschap. Dat beperkt Hem om ons te kunnen zegenen als Vader met zijn liefde. Hij is een liefdevolle Vader en wil een persoonlijke relatie met ons, zodat wij deel kunnen hebben aan alles waarvoor Jezus gestorven is. Rom. 8:14-17
God gaf alles om ons dichter bij zijn hart te krijgen. Wij hebben beperkingen om Hem toe te laten, door onze denkkaders en onze geslotenheid naar Hem toe.
Daarom, kom en ervaar wat zijn liefde voor jouw leven kan betekenen. Een openbaring van zijn liefde te mogen ervaren is een levensveranderende ervaring! Het leven wordt dan een stuk aangenamer, ook al zijn er moeilijkheden.
Onderwerpen die in deze week aan de orde komen zijn o.a.:
* Hoe open je je hart voor de Vader
* Hoe ontvang ik zijn onvoorwaardelijke liefde
* Hoe kan ik Gods stem verstaan
* Het belang van vergeving
* Het effect van oordelen
* Het stenen hart
* Vader types
* Schaamte
* Afwijzing
* Het grote plan van God
* Van slaaf naar zoon
Voor meer info over de sprekers: David en Faith Dalley, zie link.
De aanbidding wordt geleid door John Nuttall, zie link.
Voor opgave: zie de flyer.
dinsdag 28 juli 2015
Waarom - toch steeds - Het Vaderhart van God?
Veel mensen uit mijn omgeving weten inmiddels dat ik erg warm loop voor het item ‘Het Vaderhart van God’. Graag wil ik eens op een rijtje zetten waarom dat voor mij zo’n belangrijk onderwerp geworden is.
Ik ben mijn hele leven lang al verbonden met God, door het gezin waarin ik opgroeide, de kerk waar ik bij hoorde, de scholen die ik bezocht, etc. Pas rond een jaar of 35 leerde ik God anders kennen. Ik ontdekte dat God ernaar verlangt (!) een persoonlijke relatie met de mensen, en dus ook met mij te hebben. Het waren jaren van ontdekken en groeien in geloof en vertrouwen.
Pas na mijn 50e heb ik kennis gemaakt met de openbaring van het Vaderhart van God.
Ik wist met mijn hoofd, met mijn verstand, dat God mij liefheeft. Dat was kennis van God. Pas toen deze liefde meer aan mij geopenbaard werd en ik dit daadwerkelijk ervoer, kwam het meer en meer binnen en heeft het mijn leven ingrijpend veranderd, verdiept en verrijkt.
Wat dat concreet voor mij betekent? Ik geef een opsomming.
1. Vroeger was ik iemand die niet zo goed mijn plek durfde in te nemen. Ik dacht zelf dat het een soort valse bescheidenheid was, maar ik kon het niet goed plaatsen. Dat veranderde op de allereerste Vaderhartschool die ik volgde, waarin ik een week lang ondergedompeld werd in Gods liefdevolle nabijheid, waarin geest, ziel en lichaam betrokken werden. Daar werd gebeden of God met mij terug wilde gaan naar het begin van mijn ontstaan om te zien of daar iets rechtgezet mocht worden. God bepaalde mij erbij dat ik vanaf de conceptie (!) al een diepe overtuiging met me meedroeg: ‘ze zitten niet echt op me te wachten’.
Voor mij was dat een openbaring, want een dergelijke gedachte was zelfs nooit in me opgekomen. (Tegenwoordig wordt er allerlei breinonderzoek gedaan, en de wetenschappers zijn het erover eens dat er al overtuigingen in iemand opgeslagen kunnen zijn van zelfs voor de conceptie!)
Ik heb mijn ouders wel eens gevraagd of ik vanaf het begin welkom was. Mijn komst had hen wel wat verrast, want ik kwam wel heel snel na mijn broer, die nog geen jaar was toen ik geboren werd, maar ik was van harte welkom. Dat hebben ze me ook altijd meegegeven, ik wéet dat ik geliefd ben door mijn ouders.
Maar toch… Ik geef niemand hier de schuld van, maar diep binnen in mij was deze overtuiging gegroeid, en achteraf herkende ik de gevolgen van deze wortel van afwijzing. Het maakte dat ik me in een groep vaak wat achteraf opstelde. Ik hoefde niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling te staan. Toch, als ik me dan weer een hele tijd afzijdig had gehouden, voelde dat van binnen niet goed en zocht ik weer iets om gezien en gehoord en gewaardeerd te worden, waardoor ik meer aandacht kreeg. Maar onmiddellijk daarop volgde dan weer de zelfveroordeling, dat ik deze plek had ingenomen. Er was werkelijk geen balans, en ik was deze houding spuugzat. Een dag voor dit gebed had ik hiervoor laten bidden en gevraagd om meer balans in mijn ‘zijn’.
Het mooie is, dat God nu, tijdens het gebed waarin deze overtuiging van ‘ze zitten niet echt op mij te wachten’ aan het licht kwam, me tegelijkertijd iets nieuws aanbood wat me herstel bracht. Hij liet me namelijk zien dat bij mijn geboorte Hij met twee uitgestrekte armen klaar stond om mij te ontvangen, waarna Hij me tegen zijn hart drukte.
Hij stond echt op me te wachten en had naar me uitgekeken(!).
Vanaf dat moment is er een diepe vrede over wie ik ben en mag zijn. Ik hoef niet meer te streven naar erkenning, ik hoef me niet meer opzij te schuiven of naar voren te duwen. Ik ben wie ik ben en ik weet dat mijn Vader blij is met wie ik ben.
2. Mijn gedachten over hoe God naar me kijkt zijn grondig herzien en hersteld. Ik weet nu dat God, als Hij naar mij kijkt, Jezus in mij ziet omdat ik in Christus ben en Hij in mij. Door dit stuk herstel ben ik meer en meer gaan beseffen dat ik gebukt ging onder hoe ik dacht dat God naar me keek. In de kerk, op school en op catechisatie leerde ik dat wij mensen ellendige zondaren zijn, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. En zelfs als we iets goeds deden, dan nog was het ‘bevlekt met zonden’. Hoe ontmoedigd wil je zijn.
En als je dan vervolgens hoort hoe boos God is als je je niet dagelijks bekeert, dan is het nog een wonder dat er zoveel mensen zo blij zijn met God. Ik weet het, het is een soort stokpaardje van me geworden, ik schrijf hier vaker over. Maar dat komt omdat ik God op zo’n andere manier heb leren kennen, dat het me verdrietig en boos maakt dat deze leer nog steeds verkondigd wordt als waarheid.
Nu ik weet dat ik met Christus gestorven ben en begraven, en dat ik ben opgestaan in een nieuw leven, dat verandert mijn positie. Nu ik die positie ken, kan ik daarin leven. Nu denk ik anders over mezelf, ik voel me anders en ik gedraag me anders.
Ik heb vrede in mijn hart omdat ik me geliefd en gewaardeerd weet. Dat is een heel ander verhaal dan alleen maar afkeuring en angst voor veroordeling te ervaren!
3. Ik hoef niet meer te zoeken en te streven naar Gods goedkeuring en bevestiging, ik hoef zijn aandacht niet te trekken door heel erg mijn best te doen, want ik weet dat ik onvoorwaardelijk geliefd en gewaardeerd ben.
4. Ik weet dat, wanneer ik iets fout heb gedaan, dat ik me niet hoef te verstoppen, dat ik mijn fouten niet hoef te verdoezelen of te bedekken, dat ik geen redenen, verklaringen en excuses hoef aan te dragen, maar dat ik rechtstreeks naar mijn Vader in de hemel mag gaan en mag erkennen dat ik gefaald heb. Hij stuurt me niet weg met de woorden: Doe morgen maar eens beter je best voordat ik weer van je hou! Hij omarmt me en de lucht is weer geklaard!
5. Ik heb geleerd dat God in de eerste plaats me bevestigt en mij verklaart dat ik geliefd en gewaardeerd ben, wat maakt dat ik dichter bij Hem durf te komen. Daardoor heb ik Hem meer durven toelaten in alle delen van mijn bestaan. Dat heeft me ook geleerd Hem meer te vertrouwen en me meer aan Hem over te geven. Daardoor kan ik zijn liefde meer ontvangen en ervaren. Dus, niet alleen weten met mijn hoofd, maar ervaren in een gezonde combi van geest, ziel en lichaam dat ik geliefd ben. Wauw!
6. Ik weet nu dat als God mij iets wil leren, mij corrigeert of terechtwijst, dat het geen afwijzing of veroordeling is, maar dat Hij me verder op weg helpt in een proces van heiliging en reiniging. Dat is goed voor mij, maar ook goed voor mijn relatie met Hem en met de mensen om me heen.
7. Ik heb ervaren dat God in de intimiteit van zijn nabijheid verder werkt aan allerlei stukjes verwonding en beschadiging die er in me opgeslagen waren en zijn. Ik heb al heel wat blinde vlekken ontdekt, waarin God vervolgens aan het werk ging. Ik zie een proces waarin ik nog niet klaar ben, maar waarin ik wel zeker vorderingen maak. Geen wonder, God is met mij bezig om me meer op Jezus te gaan laten lijken en me tot volmaaktheid te brengen. (Overigens, dit geldt natuurlijk niet voor mij alleen!)
8. Door dichter in Gods nabijheid te komen, leer ik meer en meer zijn stem te herkennen en te onderscheiden. Ik leer meer en meer te verstaan hoe Hij me leidt door zijn Geest. En ik ben onder de indruk van de dingen die Hij me aanreikt.
9. Ik hoef me niet meer te verstoppen achter afweermechanismes, ik hoef me niet meer of minder te voelen dan anderen, ik ben tevreden met de plek die God me geeft en ik kan van harte blij zijn met de plek die God aan anderen geeft. Ik hoef niet (meer) jaloers te zijn op de bediening van anderen.
10. Als er moeilijke dingen gebeuren, en die zullen echt nog wel vaker voorkomen, hoef ik niet meer bang te zijn dat God boos op me is of dat ik misschien iets verkeerd heb gedaan, wat de oorzaak is van die ellende. Ik hoef niet meer te denken: ‘waar heb ik dit aan verdiend’? Ik weet en heb ervaren dat het waar is wat in Rom. 8:28 staat, dat God alle dingen doet meewerken te goede.
11. Ik ben meer en meer bij mijn diepste gevoelens van binnen gekomen. Mijn pijn, angst en verdriet heb ik samen met God onder ogen durven zien. Ik heb mezelf serieus kunnen nemen daarin, zonder steeds maar te denken dat er altijd anderen zijn die het erger of moeilijker hebben dan ik.
12. Ik hoef minder voor mezelf en mijn belangen op te komen en dat maakt dat ik meer oog krijg voor de mensen om me heen.
13. Ik hoef niet meer alles voor andere mensen om me heen te doen, zodat ik me uit de naad ren en toch steeds het gevoel krijg dat ik tekort schiet. Ik laat me leiden door welke opdrachten God mij geeft in plaats van dat ik me laat leiden door mijn eigen hart of door de nood (of claim) van de mensen om me heen.
Natuurlijk vraagt dat wel steeds opnieuw afstemming op zijn hart en wil, en de bereidheid om mijn wil in overeenstemming te brengen met zijn wil. Dat maakt dat ik nu ook zonder schuldgevoel tijd voor mezelf mag maken en dingen kan doen waar ik echt van geniet en die bij mij passen. Dat geeft mij weer nieuwe energie en kracht voor bijvoorbeeld mijn werk.
14. Tegelijkertijd ben ik van harte beschikbaar wanneer God iets van mij vraagt, zelfs als het iets is wat ik moeilijk of lastig vind.
15. Denk nu niet dat ik een persoon ben die het erg met zichzelf getroffen heeft of die lijdt aan zelfoverschatting. Ik ben me bewust dat groeien in geloof betekent dat niet jij groter wordt, maar dat jij als je oude ik kleiner wordt en dat Jezus in jou groter wordt. Dat maakt niet dat ik mezelf kwijt raak, dat maakt dat ik meer en meer mezelf mag worden zoals Vader God mij had bedoeld toen Hij me ontwierp.
En omdat dit voor mij zo levensveranderend is geweest ben ik er zo enthousiast over.
Dit is iets wat ik iedereen, en dus ook jou, van harte gun!
Ik ben mijn hele leven lang al verbonden met God, door het gezin waarin ik opgroeide, de kerk waar ik bij hoorde, de scholen die ik bezocht, etc. Pas rond een jaar of 35 leerde ik God anders kennen. Ik ontdekte dat God ernaar verlangt (!) een persoonlijke relatie met de mensen, en dus ook met mij te hebben. Het waren jaren van ontdekken en groeien in geloof en vertrouwen.
Pas na mijn 50e heb ik kennis gemaakt met de openbaring van het Vaderhart van God.
Ik wist met mijn hoofd, met mijn verstand, dat God mij liefheeft. Dat was kennis van God. Pas toen deze liefde meer aan mij geopenbaard werd en ik dit daadwerkelijk ervoer, kwam het meer en meer binnen en heeft het mijn leven ingrijpend veranderd, verdiept en verrijkt.
Wat dat concreet voor mij betekent? Ik geef een opsomming.
1. Vroeger was ik iemand die niet zo goed mijn plek durfde in te nemen. Ik dacht zelf dat het een soort valse bescheidenheid was, maar ik kon het niet goed plaatsen. Dat veranderde op de allereerste Vaderhartschool die ik volgde, waarin ik een week lang ondergedompeld werd in Gods liefdevolle nabijheid, waarin geest, ziel en lichaam betrokken werden. Daar werd gebeden of God met mij terug wilde gaan naar het begin van mijn ontstaan om te zien of daar iets rechtgezet mocht worden. God bepaalde mij erbij dat ik vanaf de conceptie (!) al een diepe overtuiging met me meedroeg: ‘ze zitten niet echt op me te wachten’.
Voor mij was dat een openbaring, want een dergelijke gedachte was zelfs nooit in me opgekomen. (Tegenwoordig wordt er allerlei breinonderzoek gedaan, en de wetenschappers zijn het erover eens dat er al overtuigingen in iemand opgeslagen kunnen zijn van zelfs voor de conceptie!)
Ik heb mijn ouders wel eens gevraagd of ik vanaf het begin welkom was. Mijn komst had hen wel wat verrast, want ik kwam wel heel snel na mijn broer, die nog geen jaar was toen ik geboren werd, maar ik was van harte welkom. Dat hebben ze me ook altijd meegegeven, ik wéet dat ik geliefd ben door mijn ouders.
Maar toch… Ik geef niemand hier de schuld van, maar diep binnen in mij was deze overtuiging gegroeid, en achteraf herkende ik de gevolgen van deze wortel van afwijzing. Het maakte dat ik me in een groep vaak wat achteraf opstelde. Ik hoefde niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling te staan. Toch, als ik me dan weer een hele tijd afzijdig had gehouden, voelde dat van binnen niet goed en zocht ik weer iets om gezien en gehoord en gewaardeerd te worden, waardoor ik meer aandacht kreeg. Maar onmiddellijk daarop volgde dan weer de zelfveroordeling, dat ik deze plek had ingenomen. Er was werkelijk geen balans, en ik was deze houding spuugzat. Een dag voor dit gebed had ik hiervoor laten bidden en gevraagd om meer balans in mijn ‘zijn’.
Het mooie is, dat God nu, tijdens het gebed waarin deze overtuiging van ‘ze zitten niet echt op mij te wachten’ aan het licht kwam, me tegelijkertijd iets nieuws aanbood wat me herstel bracht. Hij liet me namelijk zien dat bij mijn geboorte Hij met twee uitgestrekte armen klaar stond om mij te ontvangen, waarna Hij me tegen zijn hart drukte.
Hij stond echt op me te wachten en had naar me uitgekeken(!).
Vanaf dat moment is er een diepe vrede over wie ik ben en mag zijn. Ik hoef niet meer te streven naar erkenning, ik hoef me niet meer opzij te schuiven of naar voren te duwen. Ik ben wie ik ben en ik weet dat mijn Vader blij is met wie ik ben.
2. Mijn gedachten over hoe God naar me kijkt zijn grondig herzien en hersteld. Ik weet nu dat God, als Hij naar mij kijkt, Jezus in mij ziet omdat ik in Christus ben en Hij in mij. Door dit stuk herstel ben ik meer en meer gaan beseffen dat ik gebukt ging onder hoe ik dacht dat God naar me keek. In de kerk, op school en op catechisatie leerde ik dat wij mensen ellendige zondaren zijn, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. En zelfs als we iets goeds deden, dan nog was het ‘bevlekt met zonden’. Hoe ontmoedigd wil je zijn.
En als je dan vervolgens hoort hoe boos God is als je je niet dagelijks bekeert, dan is het nog een wonder dat er zoveel mensen zo blij zijn met God. Ik weet het, het is een soort stokpaardje van me geworden, ik schrijf hier vaker over. Maar dat komt omdat ik God op zo’n andere manier heb leren kennen, dat het me verdrietig en boos maakt dat deze leer nog steeds verkondigd wordt als waarheid.
Nu ik weet dat ik met Christus gestorven ben en begraven, en dat ik ben opgestaan in een nieuw leven, dat verandert mijn positie. Nu ik die positie ken, kan ik daarin leven. Nu denk ik anders over mezelf, ik voel me anders en ik gedraag me anders.
Ik heb vrede in mijn hart omdat ik me geliefd en gewaardeerd weet. Dat is een heel ander verhaal dan alleen maar afkeuring en angst voor veroordeling te ervaren!
3. Ik hoef niet meer te zoeken en te streven naar Gods goedkeuring en bevestiging, ik hoef zijn aandacht niet te trekken door heel erg mijn best te doen, want ik weet dat ik onvoorwaardelijk geliefd en gewaardeerd ben.
4. Ik weet dat, wanneer ik iets fout heb gedaan, dat ik me niet hoef te verstoppen, dat ik mijn fouten niet hoef te verdoezelen of te bedekken, dat ik geen redenen, verklaringen en excuses hoef aan te dragen, maar dat ik rechtstreeks naar mijn Vader in de hemel mag gaan en mag erkennen dat ik gefaald heb. Hij stuurt me niet weg met de woorden: Doe morgen maar eens beter je best voordat ik weer van je hou! Hij omarmt me en de lucht is weer geklaard!
5. Ik heb geleerd dat God in de eerste plaats me bevestigt en mij verklaart dat ik geliefd en gewaardeerd ben, wat maakt dat ik dichter bij Hem durf te komen. Daardoor heb ik Hem meer durven toelaten in alle delen van mijn bestaan. Dat heeft me ook geleerd Hem meer te vertrouwen en me meer aan Hem over te geven. Daardoor kan ik zijn liefde meer ontvangen en ervaren. Dus, niet alleen weten met mijn hoofd, maar ervaren in een gezonde combi van geest, ziel en lichaam dat ik geliefd ben. Wauw!
6. Ik weet nu dat als God mij iets wil leren, mij corrigeert of terechtwijst, dat het geen afwijzing of veroordeling is, maar dat Hij me verder op weg helpt in een proces van heiliging en reiniging. Dat is goed voor mij, maar ook goed voor mijn relatie met Hem en met de mensen om me heen.
7. Ik heb ervaren dat God in de intimiteit van zijn nabijheid verder werkt aan allerlei stukjes verwonding en beschadiging die er in me opgeslagen waren en zijn. Ik heb al heel wat blinde vlekken ontdekt, waarin God vervolgens aan het werk ging. Ik zie een proces waarin ik nog niet klaar ben, maar waarin ik wel zeker vorderingen maak. Geen wonder, God is met mij bezig om me meer op Jezus te gaan laten lijken en me tot volmaaktheid te brengen. (Overigens, dit geldt natuurlijk niet voor mij alleen!)
8. Door dichter in Gods nabijheid te komen, leer ik meer en meer zijn stem te herkennen en te onderscheiden. Ik leer meer en meer te verstaan hoe Hij me leidt door zijn Geest. En ik ben onder de indruk van de dingen die Hij me aanreikt.
9. Ik hoef me niet meer te verstoppen achter afweermechanismes, ik hoef me niet meer of minder te voelen dan anderen, ik ben tevreden met de plek die God me geeft en ik kan van harte blij zijn met de plek die God aan anderen geeft. Ik hoef niet (meer) jaloers te zijn op de bediening van anderen.
10. Als er moeilijke dingen gebeuren, en die zullen echt nog wel vaker voorkomen, hoef ik niet meer bang te zijn dat God boos op me is of dat ik misschien iets verkeerd heb gedaan, wat de oorzaak is van die ellende. Ik hoef niet meer te denken: ‘waar heb ik dit aan verdiend’? Ik weet en heb ervaren dat het waar is wat in Rom. 8:28 staat, dat God alle dingen doet meewerken te goede.
11. Ik ben meer en meer bij mijn diepste gevoelens van binnen gekomen. Mijn pijn, angst en verdriet heb ik samen met God onder ogen durven zien. Ik heb mezelf serieus kunnen nemen daarin, zonder steeds maar te denken dat er altijd anderen zijn die het erger of moeilijker hebben dan ik.
12. Ik hoef minder voor mezelf en mijn belangen op te komen en dat maakt dat ik meer oog krijg voor de mensen om me heen.
13. Ik hoef niet meer alles voor andere mensen om me heen te doen, zodat ik me uit de naad ren en toch steeds het gevoel krijg dat ik tekort schiet. Ik laat me leiden door welke opdrachten God mij geeft in plaats van dat ik me laat leiden door mijn eigen hart of door de nood (of claim) van de mensen om me heen.
Natuurlijk vraagt dat wel steeds opnieuw afstemming op zijn hart en wil, en de bereidheid om mijn wil in overeenstemming te brengen met zijn wil. Dat maakt dat ik nu ook zonder schuldgevoel tijd voor mezelf mag maken en dingen kan doen waar ik echt van geniet en die bij mij passen. Dat geeft mij weer nieuwe energie en kracht voor bijvoorbeeld mijn werk.
14. Tegelijkertijd ben ik van harte beschikbaar wanneer God iets van mij vraagt, zelfs als het iets is wat ik moeilijk of lastig vind.
15. Denk nu niet dat ik een persoon ben die het erg met zichzelf getroffen heeft of die lijdt aan zelfoverschatting. Ik ben me bewust dat groeien in geloof betekent dat niet jij groter wordt, maar dat jij als je oude ik kleiner wordt en dat Jezus in jou groter wordt. Dat maakt niet dat ik mezelf kwijt raak, dat maakt dat ik meer en meer mezelf mag worden zoals Vader God mij had bedoeld toen Hij me ontwierp.
En omdat dit voor mij zo levensveranderend is geweest ben ik er zo enthousiast over.
Dit is iets wat ik iedereen, en dus ook jou, van harte gun!
zaterdag 25 juli 2015
Bovenzaal Buitenwoel - twee jaar later
Terugkijkend op twee jaar Bovenzaal Buitenwoel kan ik zeggen dat het een rijk gezegende tijd is geweest.
Wat we er zoal gedaan hebben?
* soaking-avonden
* avonden over Gods stem leren verstaan
* creatieve avonden
* een vasten- en bezinningsweekend
* een kampeerweekend
* vergaderingen
* ...
... en verder is het mijn favoriete plekje om even heel dicht bij God te zijn.
Voor de komende tijd staan er weer heel wat leuke dingen op stapel.
Niet alleen hier, maar ook in de omgeving.
Ik geef het graag aan jullie door:
14 augustus komt Ian Ross naar Bovenzaal Buitenwoel in Veendam.
's Avonds is er een Open Avond waar iedereen welkom is.
Ian wordt vertaald vanuit het Engels naar het Nederlands.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Ian, voor zijn reis en bediening.
24 augustus - soaking-avond in Bovenzaal Buitenwoel.
We nemen de tijd om stil te zijn bij God, en we luisteren naar Hem.
Je mag naar muziek luisteren, je mag creatief bezig zijn, je mag het op jouw manier invullen...
9 september
Niet in de Bovenzaal, maar wel in Veendam
Vrouwenochtend Jan Salwaplein, zaal De Ontmoeting.
Ik mag hier spreken over OMGAAN MET ONRECHT.
Aanvang 9.30 uur.
1-3 oktober: GROUNDWORK in Groningen.
Zie: link.
12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel.
Ook hier is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
DArin is bekend door zijn boek De Onbegreopen God.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.
Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanel0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.
Wat we er zoal gedaan hebben?
* soaking-avonden
* avonden over Gods stem leren verstaan
* creatieve avonden
* een vasten- en bezinningsweekend
* een kampeerweekend
* vergaderingen
* ...
... en verder is het mijn favoriete plekje om even heel dicht bij God te zijn.
Voor de komende tijd staan er weer heel wat leuke dingen op stapel.
Niet alleen hier, maar ook in de omgeving.
Ik geef het graag aan jullie door:
14 augustus komt Ian Ross naar Bovenzaal Buitenwoel in Veendam.
's Avonds is er een Open Avond waar iedereen welkom is.
Ian wordt vertaald vanuit het Engels naar het Nederlands.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Ian, voor zijn reis en bediening.
24 augustus - soaking-avond in Bovenzaal Buitenwoel.
We nemen de tijd om stil te zijn bij God, en we luisteren naar Hem.
Je mag naar muziek luisteren, je mag creatief bezig zijn, je mag het op jouw manier invullen...
9 september
Niet in de Bovenzaal, maar wel in Veendam
Vrouwenochtend Jan Salwaplein, zaal De Ontmoeting.
Ik mag hier spreken over OMGAAN MET ONRECHT.
Aanvang 9.30 uur.
1-3 oktober: GROUNDWORK in Groningen.
Zie: link.
12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel.
Ook hier is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
DArin is bekend door zijn boek De Onbegreopen God.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.
Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanel0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.
vrijdag 12 juni 2015
alweer weekend...
Tjonge, we leven echt op het moment van feest naar feest.
Eerst het weekend met de King's Kids, daarna een kampeerweekend in en rondom ons huis en nu staat er een prachtig studieweekend aan te komen over Als muren van afwijzing vallen. En daarna nog meer moois in petto, het kan niet op..
Het kampeerweekend was erg bijzonder. Veel mensen kenden elkaar niet, maar het was ontspannen en goed. Er zijn weer heel wat lijntjes getrokken, inzichten gekomen, openbaringen en ervaringen ontvangen. Het was even schrikken toen vrijdagavond de grote esdoorn voor ons huis in de storm- en onweersbui omver ging, maar aangezien die al erg was vermolmd, en er verder geen schade achterweg kwam, was dat ook weer geen probleem.
We kregen prachtig onderwijs van Henk Bruggeman, maar daarnaast was er tijd om naar muziek te luisteren, om rust te nemen, om te relaxen, en om dichter bij God, de ander en jezelf te komen.
Wat mij betreft absoluut voor herhaling vatbaar!
Eerst het weekend met de King's Kids, daarna een kampeerweekend in en rondom ons huis en nu staat er een prachtig studieweekend aan te komen over Als muren van afwijzing vallen. En daarna nog meer moois in petto, het kan niet op..
Het kampeerweekend was erg bijzonder. Veel mensen kenden elkaar niet, maar het was ontspannen en goed. Er zijn weer heel wat lijntjes getrokken, inzichten gekomen, openbaringen en ervaringen ontvangen. Het was even schrikken toen vrijdagavond de grote esdoorn voor ons huis in de storm- en onweersbui omver ging, maar aangezien die al erg was vermolmd, en er verder geen schade achterweg kwam, was dat ook weer geen probleem.
We kregen prachtig onderwijs van Henk Bruggeman, maar daarnaast was er tijd om naar muziek te luisteren, om rust te nemen, om te relaxen, en om dichter bij God, de ander en jezelf te komen.
Wat mij betreft absoluut voor herhaling vatbaar!
vrijdag 1 mei 2015
dinsdag 21 april 2015
Blokkades om tot verbinding met God te komen
Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen best / heel graag een
positieve verbinding met God zouden willen hebben en ervaren. Het lijkt op de
één of andere manier een item te zijn waar nogal wat geestelijke strijd mee
samenhangt. Alsof er iets of iemand is die het koste wat het kost wil
verhinderen dat mensen in die optimale verbinding komen met hun Maker.
Dan moet het wel een belangrijk punt zijn, zou je denken..
Dan moet het wel een belangrijk punt zijn, zou je denken..
Ik geloof ook absoluut dat het dat is. Het is van
levensbelang of mensen God kennen, herkennen en erkennen als hun Maker en of ze
bereid zijn zich aan Hem over te geven als Heer van hun leven.
Nog zo’n item wat weerstand oproept.
Ook niet voor niets.
Nog zo’n item wat weerstand oproept.
Ook niet voor niets.
Ik heb de afgelopen weken wat zitten broeden op het punt:
Welke blokkades herken ik waardoor het mensen niet lukt om optimaal verbonden met
en veilige gehecht te zijn aan God, die graag wil dat we Hem kennen als
liefdevolle, zorgzame en betrokken Vader.
Zonder een bepaalde belangrijkheidsvolgorde aan te houden
loop ik wat zaken langs.
* Ik noemde in een eerdere blog al het woord ‘verblinding’.
Als je God niet KENT zoals Hij wekelijk is, zul je je niet optimaal tot Hem aangetrokken voelen.
* Als je denkt dat Hij streng is en je onmiddellijk straft als je ook maar het kleinste foutje maakt
* Als je denkt dat Hij je maar slecht en zondig en niets waard vindt
* Als je bang bent voor Hem
* Als je denkt dat Hij van alles van je af wil pakken
* Als je denkt dat bij Hem de lat zo hoog ligt dat jij er nooit aan kan voldoen
* Als je gelooft dat Hij toch niet naar je omziet of naar je luistert
* Als je denkt dat Hij je graag publiek te kijk wil zetten
* Als je denkt dat het voor Hem het meest belangrijk is dat jij je aan allerlei regels houdt
* Als je moe bent van altijd maar moeten, moeten, moeten, en dat je dan nog niet oké bent”
* Als je denkt dat je zelf de controle over je leven vast moet houden
* Als je denkt dat Hij onveilig is als Vader omdat je vaderbeeld niet positief is
* Als je denkt dat je jezelf moet beschermen tegen liefde vanwege een negatieve ervaring
* Als je bang bent dat God je toch wel zal afkeuren of afwijzen…
* Ik noemde in een eerdere blog al het woord ‘verblinding’.
Als je God niet KENT zoals Hij wekelijk is, zul je je niet optimaal tot Hem aangetrokken voelen.
* Als je denkt dat Hij streng is en je onmiddellijk straft als je ook maar het kleinste foutje maakt
* Als je denkt dat Hij je maar slecht en zondig en niets waard vindt
* Als je bang bent voor Hem
* Als je denkt dat Hij van alles van je af wil pakken
* Als je denkt dat bij Hem de lat zo hoog ligt dat jij er nooit aan kan voldoen
* Als je gelooft dat Hij toch niet naar je omziet of naar je luistert
* Als je denkt dat Hij je graag publiek te kijk wil zetten
* Als je denkt dat het voor Hem het meest belangrijk is dat jij je aan allerlei regels houdt
* Als je moe bent van altijd maar moeten, moeten, moeten, en dat je dan nog niet oké bent”
* Als je denkt dat je zelf de controle over je leven vast moet houden
* Als je denkt dat Hij onveilig is als Vader omdat je vaderbeeld niet positief is
* Als je denkt dat je jezelf moet beschermen tegen liefde vanwege een negatieve ervaring
* Als je bang bent dat God je toch wel zal afkeuren of afwijzen…
... dan ken je Hem niet naar Geest & Waarheid en zul je niet
echt met Hem in verbinding kunnen komen.
Als je zó hard je best hebt gedaan, maar God doet niet wat
jij graag wilt, terwijl je dacht dat het zo werkte, dan raak je ontmoedigd en
teleurgesteld en haak je gemakkelijk af.
Mijn gebed en verlangen is dat ALLE blokkades, barrières,
belemmeringen, leugens, verkeerde overtuigingen, muren, etc. die verhinderen
dat mensen dicht bij het hart van God als Vader kunnen komen, ontmaskerd en
verbroken zullen worden.
Als je zijn hart werkelijk kent, wil je niets liever dan
dicht bij Hem zijn. En daar, in zijn nabijheid, is echte liefde, veiligheid, troost,
erkenning, bemoediging, heling en genezing.
En dat is wat we nodig hebben. Te
weten dat we werkelijk geliefd zijn.
Zelfs zonder er iets voor te doen of
laten.
Dat is wat ik iedereen gun.
En ik denk dat we dat hard nodig
hebben in deze tijd, te ervaren dat we geworteld en gegrondvest zijn in zijn
liefde. Dan hoeven we niet bang te zijn voor de toekomst, wat er ook gebeuren
zal.
Volmaakte liefde drijft de angst uit!
zondag 1 februari 2015
Agendatips
Graag breng ik jullie weer op de hoogte van een aantal activiteiten, die ik allemaal van harte bij jullie wil aanbevelen.
Vanaf zondag 1 februari is het Inloophuis LOVE * EAT * PRAY in De Kandelaar, J. Bruggemalaan (tussen nr. 132-134) te Veendam. Aanvang 16.30 uur, maaltijd 18.00 uur. Kosten: €2,00 p.p. Afgelopen om 19.30 uur.
Maandag 2 februari –
Crea-kring Bovenzaal Buitenwoel, aanvang 19.30 uur.
We gaan ons verwonderen over de sterren, planeten en zonnestelsels ... en hoe immens GROOT onze hemelse Vader is. Uiteraard is er koffie/thee ... én gaan we iets moois maken. Dit keer van wol. Je bent van harte welkom!! Kosten €2,00.
Maandag 23 februari
Gods stem verstaan – informatieavond Bovenzaal Buitenwoel
plus praktisch gedeelte. Aanvang 19.30 uur. Gratis entree. Wel collecte Voor Afrika.
Vrijdag 6 – zondag 8 maart
Vaderhart Conferentie Ichtus College Kampen, met evt. overnachting op De Siloam. Met Henk Bruggeman en Georgine Hartnack.
Voor meer info:
16 maart –
workshop WWJB-armbandjes maken met Karlien Elzes.
Kosten €5,00 p.p. Bovenzaal Buitenwoel. Graag opgeven via bovenzaalbuitenwoel@gmail.com.
Zaterdag 21 maart –
Concert Chavah in de Stadskerk te Groningen,
zie:
Sponsorcollecte.
1 en 2 april:
Op 1 en 2 april 2015 organiseert Fatherheart Ministries NL samen met Revival Alliance NL een bijzondere conferentie in Harderwijk met James Jordan en Trevor Galpin. De conferentie zal een accent leggen op mensen in de bediening en leiderschap, maar is toegankelijk voor iedereen. De toegangsprijs is slechts 10 Euro per dag. Wel zal er een collecte zijn. Tijdens de conferentie is er mogelijkheid om ter plekke eten en drinken te gebruiken via de catering op eigen kosten. Tevens zijn in de buurt restaurants en cafetaria's aanwezig. Aanmelden is noodzakelijk en kan via onderstaande site:
Vrijdagavond 1 mei – Aanbiddingsvond met vlaggen en dans, met Georgine Hartnack. Opgave via: bovenzaalbuitenwoel@gmail.com
Kosten: €5,00 inclusief koffie / thee en wat lekkers.
Zaterdagavond 2 mei – Sponsormaaltijd Fathers Royal Love –
met Koos en Georgine Hartnack.
Tijdens de maaltijd spreken we over het boek WAKE UP.
Ook hiervoor geldt: opgave via bovenzaalbuitenwoel@gmail.com.
Vrijdag 22 mei – zondag 24 mei – Mini ‘Opwekking’ in Friesland
Pinksterfjoer in Tietjerk. Kom ook kamperen!
Waarschijnlijk komt Henk Bruggeman op vrijdagavond 5 juni naar Veendam! Hierover volgt nog meer info.
Pak gauw je agenda erbij en noteer!
Voor meer info, mail met bovenzaalbuitenwoel@gmail.com
Kijk ook eens op de site van IFT als je aan jezelf wilt werken... Zie link.
Of bij Groundwork voor een zeer leerzaam traject om meer je echte ik te kunnen worden...
maandag 8 december 2014
Echt vrij gemaakt
Enige tijd geleden schreef Lammert Kamphuis het boek Vrijgemaakt?, over een aantal dertigers die opgegroeid waren in de GKV.
Vorige week schreef Alko Driest in de Kerkbode van het Noorden over 'Lachend vrij gemaakt': Waar blijven de ouders?
Vandaag plaatste het ND een brief van mij, als reactie van een ouder.
Voor wie deze krant niet leest, maar wel de brief wil lezen:
Brief van een ouder
Aan de (ex) GKV dertigers, en aan iedereen die zich aangesproken voelt,
Ik heb jullie boek gelezen, ik heb jullie stem gehoord. Ik heb gezien en herkend waar jullie pijn zit, jullie onvrede. Ik werd verdrietig van het boek. En om wat het in mijn hart oproept schrijf ik terug. Een kleine, maar welgemeende poging om erkenning te geven voor jullie pijn, voor het onrecht wat jullie hieraan hebben opgelopen.
Terugkijkend zijn er zoveel dingen die me spijten..
Boven alles spijt het me dat ik, in de jaren waarin jullie opgroeiden, zelf God nog echt moest leren kennen.
Dat ik niet – voldoende – zijn hart aan jullie kon laten zien.
Dat ik Hem nog teveel kende ‘van horen zeggen’.
Ik had best wat kennis over Hem, maar ik kende Hem niet echt van dichtbij. Hoe graag had ik toen al geweten – bedenk ik nu – dat Hij toch echt een persoonlijk-relatie-gerichte-God is, van wie het hart vol liefde naar alle mensen uitgaat.
Het spijt me, dat ik in die jaren nog zo bezig was met mijn eigen leerprocessen en mijn eigen pijn. We gaven vaak niet het goede voorbeeld, al wisten we wel anderen te vertellen hoe het zou moeten. Ik zat vaak nog zo vol oordeel over anderen, dat ik niet met ogen van liefde, zoals die van Jezus, naar mensen kon kijken.
Zo voldeed ik niet aan het grootste verlangen van Abba Vader om Hem lief te hebben boven alles en mijn naaste als mezelf.
Het spijt me ook dat we als kerk de boodschap doorgaven, al dan niet met woorden, dat er zoveel moest. We ‘moesten’ twee keer per zondag naar de kerk, want ‘zo zijn onze manieren’… Soms leek dat zelfs het grootste gebod te zijn. Als je daaraan voldeed, dan zat het wel goed met je.
Innerlijk voelde ik vaak weerstand tegen deze dingen, maar ik paste me vaak aan, omdat het nu eenmaal zo hoorde.
Jullie hebben je terecht verzet tegen deze mentaliteit. Als wij geen betere antwoorden hadden op jullie vragen dan ‘omdat God het (niet) wil’, of ‘omdat ik het zeg’, haakten jullie af, begrijpelijk. Jullie hadden argumenten nodig, wilden erover in discussie, jullie verlangden naar echtheid.
Die echtheid was vaak ver te zoeken. Wij waren van een generatie van ‘niet klagen maar dragen en bidden om kracht’. Niet teveel vragen naar het hoe, waarom en wat, maar gewoon doen.
Jullie zagen de dubbelhartigheid, de mooie buitenkant, maar vaak ook de lege binnenkant. Jullie waren er getuige van, dat wij de vuile was niet buiten hingen, maar binnen hielden. Dat wij liever de schone schijn ophielden dan schoon schip maakten.
Jullie zagen vaak hoe onrecht onder het vloerkleed werd geveegd onder het motto van ‘alles met de mantel der liefde bedekken’.
Jullie werd onrecht aangedaan waar wij niet eerlijk ‘sorry’ konden zeggen en onze fouten en gebreken niet eerlijk onder ogen zagen en erkenden.
Omdat velen van ons niet echt hadden leren voelen wat er van binnen speelt en omdat we vaak ook niet wisten hoe we op een gezonde manier met onze emoties moesten omgaan, konden we dat niet aan jullie leren.
Het spijt me bijzonder, dat we als kerk vaak naar binnen gericht waren.. Hoogmoedig ook, omdat we dachten dat wij – en alleen wij – het uitverkoren volkje waren. Hoe veroordelend we konden zijn naar wie net iets anders dacht of deed dan onze ‘mores’.
Het doet me zeer dat wij de waarheid (en de wet) hoger plaatsten dan de genade (en de liefde).
Ik belijd schuld en ik vraag vergeving.
Vorige week schreef Alko Driest in de Kerkbode van het Noorden over 'Lachend vrij gemaakt': Waar blijven de ouders?
Vandaag plaatste het ND een brief van mij, als reactie van een ouder.
Voor wie deze krant niet leest, maar wel de brief wil lezen:
Brief van een ouder
Aan de (ex) GKV dertigers, en aan iedereen die zich aangesproken voelt,
Ik heb jullie boek gelezen, ik heb jullie stem gehoord. Ik heb gezien en herkend waar jullie pijn zit, jullie onvrede. Ik werd verdrietig van het boek. En om wat het in mijn hart oproept schrijf ik terug. Een kleine, maar welgemeende poging om erkenning te geven voor jullie pijn, voor het onrecht wat jullie hieraan hebben opgelopen.
Terugkijkend zijn er zoveel dingen die me spijten..
Boven alles spijt het me dat ik, in de jaren waarin jullie opgroeiden, zelf God nog echt moest leren kennen.
Dat ik niet – voldoende – zijn hart aan jullie kon laten zien.
Dat ik Hem nog teveel kende ‘van horen zeggen’.
Ik had best wat kennis over Hem, maar ik kende Hem niet echt van dichtbij. Hoe graag had ik toen al geweten – bedenk ik nu – dat Hij toch echt een persoonlijk-relatie-gerichte-God is, van wie het hart vol liefde naar alle mensen uitgaat.
Het spijt me, dat ik in die jaren nog zo bezig was met mijn eigen leerprocessen en mijn eigen pijn. We gaven vaak niet het goede voorbeeld, al wisten we wel anderen te vertellen hoe het zou moeten. Ik zat vaak nog zo vol oordeel over anderen, dat ik niet met ogen van liefde, zoals die van Jezus, naar mensen kon kijken.
Zo voldeed ik niet aan het grootste verlangen van Abba Vader om Hem lief te hebben boven alles en mijn naaste als mezelf.
Het spijt me ook dat we als kerk de boodschap doorgaven, al dan niet met woorden, dat er zoveel moest. We ‘moesten’ twee keer per zondag naar de kerk, want ‘zo zijn onze manieren’… Soms leek dat zelfs het grootste gebod te zijn. Als je daaraan voldeed, dan zat het wel goed met je.
Innerlijk voelde ik vaak weerstand tegen deze dingen, maar ik paste me vaak aan, omdat het nu eenmaal zo hoorde.
Jullie hebben je terecht verzet tegen deze mentaliteit. Als wij geen betere antwoorden hadden op jullie vragen dan ‘omdat God het (niet) wil’, of ‘omdat ik het zeg’, haakten jullie af, begrijpelijk. Jullie hadden argumenten nodig, wilden erover in discussie, jullie verlangden naar echtheid.
Die echtheid was vaak ver te zoeken. Wij waren van een generatie van ‘niet klagen maar dragen en bidden om kracht’. Niet teveel vragen naar het hoe, waarom en wat, maar gewoon doen.
Jullie zagen de dubbelhartigheid, de mooie buitenkant, maar vaak ook de lege binnenkant. Jullie waren er getuige van, dat wij de vuile was niet buiten hingen, maar binnen hielden. Dat wij liever de schone schijn ophielden dan schoon schip maakten.
Jullie zagen vaak hoe onrecht onder het vloerkleed werd geveegd onder het motto van ‘alles met de mantel der liefde bedekken’.
Jullie werd onrecht aangedaan waar wij niet eerlijk ‘sorry’ konden zeggen en onze fouten en gebreken niet eerlijk onder ogen zagen en erkenden.
Omdat velen van ons niet echt hadden leren voelen wat er van binnen speelt en omdat we vaak ook niet wisten hoe we op een gezonde manier met onze emoties moesten omgaan, konden we dat niet aan jullie leren.
Het spijt me bijzonder, dat we als kerk vaak naar binnen gericht waren.. Hoogmoedig ook, omdat we dachten dat wij – en alleen wij – het uitverkoren volkje waren. Hoe veroordelend we konden zijn naar wie net iets anders dacht of deed dan onze ‘mores’.
Het doet me zeer dat wij de waarheid (en de wet) hoger plaatsten dan de genade (en de liefde).
Ik belijd schuld en ik vraag vergeving.
zaterdag 1 maart 2014
Terugblik op onze Rwanda reis.
Het is echt heel bijzonder dat je zoveel indrukken kan opdoen binnen 9 dagen. Destijds toen we naar Roemenië geweest zijn, naar de Roma’s was dat al niet veel anders. Eigenlijk was ik blij dat ik die ervaring al had gehad. Het maakte de cultuurschok iets minder groot.
Een aantal dingen die in me opkomen, terugdenkend:
Wat opvalt in het straatbeeld: heel veel lopende mensen langs de kant van de weg. Soms zitten ze gewoon langs de kant van de weg op een kleedje hun paar uien of tomaten te verkopen.
Veel handelaren zie je ook in de stad, vrouwen met manden op hun hoofd, fruit of groente verkopend, of wat dan ook. In de winkelstraat krioelt het ervan. Tot er een Gendarme in het blikveld komt, dan zijn ze plots verdwenen en niet zelden wordt een mand met fruit oid even onder een geparkeerde auto weggemoffeld..
Wat ook een prachtig gezicht is: de baby’s die bij moeders achter op de rug meegedragen worden. Ik heb op de conferentie een paar keer met bewondering gekeken hoe zo’n kindje veilig en vakkundig ‘gehecht’ wordt. Waarom doen wij dat niet? Moet toch veel prettiger zijn dan in een koude kinderwagen?
Op bijna elke straathoek zie je ze staan: jonge knullen op een motor, een hesje aan, een helm op en een extra helm in de hand: HET taxivervoer in Rwanda! En ja, wij zijn ook achterop geweest! (Onze gastvrouw schrok toen ze het hoorde; er schijnen nogal veel ongelukken mee te gebeuren..)
Over straatbeeld gesproken: de meeste straten zijn onverhard en rood. Rwanda mag dan het Land van de Duizend Heuvels worden genoemd, het is ook het land van de Honderdduizend Hobbels! Maar de natuur is prachtig en ongerept op heel veel plaatsen.
Blanke mensen zie je er zelden, maar het voelt wat ongemakkelijk als je steeds wordt nageroepen: Amazunga! Oftewel: Rijke mensen uit het Westen. Toeristisch is het land (nog) zeker niet! (Gelukkig..)
Trouwens, het viel ons op dat je niemand ziet roken. Bijna niemand! Tja, roken is duur en ongezond, dus waarom zouden ze?
In en rond de kerk viel het me op dat bijna niemand een bril draagt. Dat is vast niet omdat ze allemaal zulke goede ogen hebben..
Grappig en opvallend: waslijnen zie je er niet, de was wordt simpelweg op de heg gelegd te drogen..
Mensen zijn soepel in hun lijf.. dat merk je vooral in de kerkdienst bij de aanbidding, maar ook verbaast het me dat ze zo goed en lang gehurkt kunnen zitten. Dat komt dan wel weer goed uit als je alleen maar een hurk-wc hebt, iets waar ik maar niet aan kan wennen..
Koken doen ze op vuurpotjes die op de grond staan, dus ook vaak gehurkt. En waarom zou je een keuken nemen als je ook buiten onder je afdak een kookpotje hebt staan? Goed idee voor Nederlanders die graag een buitenkeuken willen..
Maar wat ik meeneem als éen van de mooiste en indrukwekkendste dingen is de passie voor God en de afhankelijkheid van Hem, door in alles te vertrouwen dat bidden helpt. Gebed als daadwerkelijke basis van het Gemeente-zijn.
Echt, daar kunnen wij nog wat van leren..
En ja, de verdeling tussen rijk en arm is oneerlijk.. Zeker als je eraan denkt dat de aarde zoveel rijkdommen herbergt, dat bij een eerlijke verdeling niemand in armoede zou hoeven te leven of honger zou hoeven te lijden…
Maar wat het allerbelangrijkste is, zowel in Afrika als in Nederland: Dat meer mensen de echte LIEFDE leren kennen. Onbaatzuchtige liefde, liefde die je hart verandert. Liefde die maakt dat je niet egocentrisch bent, maar dat je hart ook uitgaat naar anderen. Liefde die bewerkt dat je God, als Maker en Gever van alles, lief hebt boven alles en je naaste als jezelf.
Was dat niet oorspronkelijk de bedoeling?
Abonneren op:
Reacties (Atom)