God is machtig mooi!

Het waren twee geweldige dagen…;-)
Waar begin je, als je wilt vertellen wat er in een VrijZijn weekend gebeurt, als je acht toespraken hoort, als je uren (alles met elkaar) in aanbidding bent met je hart én je ziel én je lichaam, als je mooie ontmoetingen meemaakt, bemoedigende gesprekken mag voeren, vette knipogen ontvangt, als je merkt dat ‘het weer allemaal klopt’, wanneer je merkt dat God krachtig werkt, als er veel innerlijke en ook fysieke genezingen plaatsvinden, als je rake lessen leert, heerlijke en overvloedige maaltijden voorgeschoteld krijgt…

Daar zijn echt geen woorden voor!

Het onderwerp was  God is machtig mooi! (En dat is HIJ!)
Ik kan alleen maar adviseren: Koop de cd’s en luister alsnog naar de lezingen, dan krijg je met terugwerkende kracht nog een staartje mee van zoveel moois.

Speciaal de cd van Willem Ouweneel over het grootste vraagstuk aller tijden: Gods liefde en zijn almacht, gaat dat samen?  maar ook de lezing van  Jan Pool over ‘Help ik ben een controlefreak!’, zullen veel mensen herkennen. En ook alle andere lezingen waren absoluut de moeite waard. Gelukkig heb ik veel aantekeningen, dan kan ik het heerlijk op mijn gemak nog eens nalezen.

 En nu opnieuw óp naar het midden van het land voor de cursus in Maarn morgen;-)

Oude blog en meer..

Mijn oude weblog is weer voor een deel zichtbaar, nu in een layout die ik niet bedacht heb, en alleen de laatste berichten zonder plaatjes.. Nou ja, wie weet krijg ik nog eens toegang tot alle archieven. Eigenlijk ben ik nu wel heel blij dat ik de logjes van de eerste vier jaar heb laten afdrukken in vier boeken. Niet dat ik ze ooit weer heb gelezen, maar dat is meer het idee: Het is er nog.

Inmiddels is deze blogspot me al wat vertrouwder geworden, dus we gaan maar gewoon op deze voet voort.

In de afgelopen week heb ik zelf op de EMDR cursus een sessie ondergaan*. Item: als ik gierende remmen van auto's hoor krijg ik plotseling verkrampte spieren en hou ik mijn adem in van schrik. Niet zo gek, als je bedenkt dat ik zelf ooit een kop-staartbotsing heb gehad en dat er regelmatig voor ons huis iets gebeurt. (Waaronder het feit dat er zolang wij hier wonen drie keer een auto rechtdoor is gereden, recht op de sloot af voor ons huis.
Ik vond het heel bijzonder om mee te maken, welke associaties er in je brein gelegd worden.

Vanavond was de testcase: ik hoorde gierende remmen...
En ja, ik schrok en schoot meteen omhoog voor het raam om te kijken wat er aan de hand was. Helaas, de kat van de overburen heeft het er niet levend afgebracht.

Nu nog bedenken of en zo ja, hoe de EMDR geholpen heeft..

* Wel bijzonder, hoe de conferenties van Jim Wilder, het boek van Michelle van Dusseldorp en het focussen van IFT nu weer bij elkaar lijken te komen in deze opleiding..

Beppes versje

We zongen vandaag een psalmversje dat bijzondere herinneringen bij me opriep. 
Op het sterfbed van mijn Beppe Hinke had de familie op haar verzoek nog met haar gezongen Psalm 19:


Dus krijg ik van mijn plicht,
O God, een klaar bericht.
Wat is 't vooruitzicht schoon:
Hij, die op U vertrouwt,
Uw wetten onderhoudt,
Vindt daarin groten loon.
Maar, HEER', wie is de man,
Die op 't nauwkeurigst kan,
Zijn dwalingen doorgronden?
O bron van 't hoogste goed,
Was, reinig mijn gemoed,
Van mijn verborgen zonden.


Als meisje heb ik tijdens de kerkdiensten heel wat tranen gelaten als we dit liedje zongen, want ik miste mijn lieve Beppe zo vreselijk! 


Toen we een andere psalmberijming kregen nam ik afscheid van het lied, want het werd samengevoegd met andere coupletten en was niet meer 'Beppes versje'.
Maar vanmorgen was het er opeens weer. 
Nu we een samenwerkingsgemeente zijn van de CGK en de GKV gebruiken we diverse liturgieën..

Het was heel mooi, want nu dacht ik er voor het eerst aan wat er in Beppe moet zijn omgegaan, vlak voor haar dood, dat ze dit lied koos. Ze wilde dus echt helemaal rein zijn voor God en alles uit de weg geruimd hebben voordat ze Hem ontmoette.. Ze vroeg hierin of God ook haar verborgen zonden aan het licht wilde brengen..

Het zelfde item wat mij lang geleden zo geholpen heeft om dichter bij God te komen..

Wat gaaf! Een contextuele knipoog!
Ik heb het lied - opnieuw - met tranen in de ogen gezongen, me bewust dat ze wellicht vanuit de hemel meegezongen heeft!

lekker bezig

Echtgenoot is op motorvakantie, dochter logeert hier een paar dagen en tussen de bedrijven door ben ik lekker bezig met kaartjes en enveloppen maken. Ik vond een leuke site met een duidelijke beschrijving en heb me heerlijk uitgeleefd...

In december hebben we een wintermarkt van de kerk, en ik ben alvast een voorraadje aan het maken / verzamelen..

Een nijlpaard in je huis

Dat was een uitzonderlijk goed boek, wat ik net gelezen heb: Een nijlpaard in je huis van Tommy Hellsten. De subtitel is: over mede-afhankelijkheid en over kind mogen zijn zolang je leeft.

Hellstens idee is vooreerst om te beschrijven wat er gebeurt in een gezin waar alcoholisme een rol speelt.  De vertaler van het boek ontdekt echter dat de meeste dingen die beschreven worden ook voor zijn gezin van herkomst gelden, maar daar was geen sprake van een alcoholprobleem. Wel speelde er een ander ernstig item. De overeenkomst was dat zij beiden leefden in de nabijheid van een sterk verschijnsel, wat niet bespreekbaar was. Ook konden ze het persoonlijk niet verwerken en dus gingen ze zich aanpassen aan dit verschijnsel.

Deze aanpassing wordt in het boek beschreven als mede-afhankelijkheid of co-dependancy.
Iemand met M.A. leeft niet voor zichzelf, maar namens anderen, zorgt onevenredig veel voor anderen, heeft veel ‘controle’,  mag niet zwak zijn, kan niet op anderen vertrouwen. Er is bijna altijd sprake van hechtingsproblematiek en van het niet kennen van eigen behoeften en verlangens. Iemand die zich op zo’n manier heeft aangepast kent vaak een zwakke zelfbeleving, moet zich voortdurend bewijzen, is vaak té ernstig. Het kan zijn dat er veel lichamelijke klachten zijn en er is vaak sprake van het ontbreken van geestelijk besef. Perfectionisme en een te hoge lat komen veel voor, net als het scheppen van een ideaal-ik of enige vorm van valse macht. Verslavingen (roesverwekkende middelen) gaan vaak gepaard met deze factoren.

Het boek vertelt hoe dergelijke aanpassingen ontstaan en wat ermee gedaan kan worden om ermee af te rekenen.

Ook beschrijft Hellsten hoe het innerlijke kind hiermee omgegaan is en wat het nodig heeft.  Hij vertelt dat veel hulpverleners denken zelf sterk te zijn en geen valkuilen of kwetsbare plekken te hebben. Hij pleit ervoor dat we onze eigen zwakheid erkennen en het kind in ons de ruimte geven om levenslang kind te mogen zijn!

over mede-afhankelijkheid en over kind mogen zijn zolang je leeft
Tommy Hellsten
Houten, 2002
Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf

signalen van deze tijd

De Bijbel wijst erop, maar dat is niet de enige bron. Het einde van de tijd komt eraan. In veel religies en overtuigingen herkennen we dit gezamenlijke element. Het houdt een keer op en dat duurt zeer waarschijnlijk niet zo lang meer.

Hoe het precies zal zijn, daar waag ik me niet aan. Er zijn zoveel theorieën.. Maar dát het komt, daar twijfel ik niet aan. Het is goed om de ‘geestelijke’ oren en ogen open te houden. Ontvankelijk te zijn voor de signalen van de tijd.

De Bijbel zegt dat Jezus terug komt als de wetteloze mens er is en als het evangelie over de hele aarde bekend is gemaakt. Wat betreft die wetteloze mens, in het vorige tijdperk was er teveel aan wet(ticisme). Dat heeft veel mensen allergisch gemaakt voor alles wat hen opgelegd wordt. Logisch, dat er een tegenbeweging komt. Veel mensen willen geen wetten en regels. ‘We bepalen zelf wel wat goed is. Geen grenzen, no limit.’
En er zal een gebrek aan liefde zijn.. Wel, de generatie die nu opgroeit weet wat hechtingsproblematiek is. Zoveel mensen leven op een eenzaam eilandje en kennen ten diepste geen duurzame en liefdevolle verbinding met (God en) anderen.

We zijn met elkaar behoorlijk kwetsbaar geworden in deze samenleving. Toen ik laatst een nieuwe bankrekening wilde openen kon dat niet zonder computer. Electronisch betalen is een must. We zien aan de storingen bij Blackberry en de puinhoop bij Web-log, als nog kleine signaaltjes, hoe afhankelijk we zijn geworden van de techniek en de electronica. Er hoeft maar ‘iets’ te gebeuren en alles stort ineen. En geloof maar dat we lang niet alles weten wat er ondergronds gebeurt.

Pas hoorde ik binnen een half uur twee keer een verhaal van iemand die een profetie had gekregen over een engel, die in het ene geval zei: “Maak je klaar, want de tijd komt!” en in het andere geval: “Prepare, prepare, prepare!” Nu gelooft niet iedereen in dromen en visioenen, maar de waarschuwingen worden niet voor niets gegeven.

En dan? Stel dat het zo is?
Wel, bedenk wat nog echt belangrijk is. Geld en goed en status doen er niet zoveel toe.. Misschien moet je nog iets in orde maken met andere mensen.. Je kunt nadenken of je olie in je lamp hebt.. Misschien moet je eindelijk een keus maken die je steeds hebt uitgesteld. Misschien..   Vul maar in.

De overheid waarschuwt niet voor niets regelmatig om te zorgen dat je voorbereid bent, mocht er een ramp plaatsvinden. Je kunt maar beter zorgen dat je in elk geval iets in huis hebt.  Ik ben echt geen doemdenker en ik wil ook niemand bang maken. Maar nu ik de laatste weken erg aan het denken ben over dit onderwerp en ik vanmorgen in de JongerenBijbel het voorwoord las bij Thessalonicenzen, over de signalen van de tijd, weet ik dat het de bedoeling is dat deze blog geschreven wordt.

Wie het horen wil die luistert ernaar, wie wil blijven dromen kan dat doen, wie wakker en waakzaam wil zijn mag daarvoor kiezen.

Van feest tot feest..

Vorige week was mijn eerste cursusdag EMDR in Maarn. Grappig hoe elke studie (inclusief Opleiding / Opleider) zijn eigen-aardigheden heeft. Ik denk dat ik veel kan leren in de basis- en vervolgcursus die ik de komende maanden hoop te gaan doen.

Vrijdag kwamen twee van de kleinkinderen logeren omdat hun pappa en mamma een weekendje weg waren om hun 7-jarige trouwdag te vieren. En tegelijk was er ook een nicht uit Australië op bezoek die ik maar 1 keer per 20 jaar zie, zo ongeveer. Gelukkig was dat helemaal prima voor de kids, ze vonden het jammer dat Eritia alweer naar de trein moest zaterdag.

Vrijdag maakten we een uitstapje naar Bourtange. Altijd leuk om daar eens weer rond te lopen.

Helaas was ik zaterdag geveld door de griep, maar gelukkig had Pake vrij en dus nam hij de oppas op zich. Vandaag konden we via 'Oude Pake en Beppe', die hun 58-jarige trouwdag vierden, naar Leiden waar onze andere kleinzoon zijn tweede verjaardag vierde.

Toen was het zondag geweest.. alweer een week.

zwart-wit

Ik was een zwart-wit denker.
Ik dacht dat wat ik geloofde, dat dat de waarheid was.
Heel begrijpelijk, vanuit mijn achtergrond.  Zo leerde je dat.
Zoals je geleerd was, zo was het, en dat was de waarheid.
Als je daarbij bleef was het goed en anders niet.

Ik heb ooit wel dat boekje gelezen ‘ik ben oké, jij bent oké’, maar die las ik waarschijnlijk voornamelijk ik-gericht.  Het kostte enige tijd en moeite voordat ik mezelf op waarde kon schatten. Over anderen dacht ik nog niet zo bewust na, denk ik. Ik groeide op binnen de kerk en alle contacten die ik had waren met ‘soortgenoten’. Eerlijk gezegd heb ik lang gedacht: “Binnen de kerk is iedereen oké, buiten de kerk is niemand oké.” Het was een aardige dreun toen dat ballonnetje knapte.

Maar gelukkig kon ik na verloop van tijd het positieve ervan zien: “Er waren nog zoveel meer mooie mensen, zoveel Broers en Zussen, één in Christus..” Ik ging naar conferenties en cursussen, interkerkelijk, wauw! Mijn visie was ietsje verbreed, maar ik had nog steeds een oordeel.
Immers, wie Jezus niet kende, die stond ‘buiten’.
Langzamerhand ontdekte ik steeds meer prachtige (maar soms ook verwondde) mensen die niet gelovig waren, maar die soms meer Jezus weerspiegelden dan ‘kerkmensen’, die oordelend waren over wie niet meedeed met het ‘kom ga met ons en doe als wij’.

Deze basishouding zie je bij veel christenen. En het verdrietige is dat men het met de beste bedoelingen doet. Immers, jij ‘weet’ wat goed is voor de ander en je gunt hem/haar het beste! Eigenlijk is het een beetje een ‘Saulus-houding’.
Saulus uit de Bijbel vervolgde de gelovigen en dacht daarmee een goed werk te doen.
Je stelt je echter boven de ander, en oordeelt over hem/haar. Jij weet het beter.

Ik heb de laatste tijd vaak aan God gevraagd: “Laat mij met Jezus’ ogen kijken naar de mensen om mij heen”. En nu verandert er iets in mijn denken, in mijn hartsgesteldheid en in mijn houding. Eerder liet ik iemand niet echt toe in mijn hart wanneer die ander ‘andersdenkend’ was. Ik stelde mij gereserveerd op. Er bleef altijd een stukje afstand.
Ik heb veel geleerd op de Alphacursus, een basiscursus over het christelijk geloof. Eén van de uitgangspunten van het groepsgesprek is: “Oordeel niet. Luister naar wat ieder te zeggen heeft, zonder hem/haar te corrigeren of aan het eind van het rondje nog even ‘het goede antwoord’ te geven. Ieders mening is toegestaan. Je gaat vanzelf nadenken als je alles op een rijtje hoort en het is een stuk vrijheid wanneer mensen merken dat ze gewoon mogen zeggen wat ze vinden, denken, willen zonder dat ze daarbij op hun vingers getikt worden. En wanneer iemand iets verkondigde wat totaal in tegenspraak was met jouw visie, dan moest je open reageren, zo van: “Oh? That’s interesting!” (Waarbij ik moet aantekenen dat je dat welgemeend kunt doen of technisch)

Naarmate ik meer liefde aan het krijgen ben voor andere mensen, ongeacht hun mening of status, en minder oordeel, ontdek ik dat het écht ‘interesting’ is wat een ander denkt en hoe dat is voor hem/haar. En ik geloof dat ik zo meer bij de basishouding van Jezus kom: oprechte interesse voor mensen, echte liefde, zonder afwijzing of uitsluiting. Een hart vol ontferming voor wie beschadigd of verbroken is…

Vandaag ga ik naar een nieuwe cursus. Ik ontmoet wellicht veel mensen die heel anders denken of leven dan ik. Maar ik besluit om ze te benaderen met een open hart. En tegelijk weet ik dat ik ook mijn ruimte mag innemen. Als ik nog dacht zoals vroeger, zou ik nu krampachtig zijn en van de anderen een oordelende houding verwachten. Nu voel ik me vrij om te denken wat ik denk, te voelen wat ik voel en te vinden wat ik vind.

speculaas

Vandaag was het een prachtige dag. Eerst vanmorgen een sprankelende dienst met doop en belijdenis, daarna vanmiddag een warme Welkomdienst en vervolgens had ik een paar mooie ontmoetingen in het Inloophuis.


En nu vanavond lekker op de bank met husbie, en nog een lekker stukje gevulde speculaas.
Hier volgt het recept:


Gevulde roomboterspeculaas (2 stuks!):

375 gram zelfrijzend bakmeel
300 gram boter (kan best wat minder)
150 gram bruine basterdsuiker
20 gram speculaaskruiden
1 el melk
500 gram amandelspijs (ik neem 2 blokken amandelspijs van dr. Oetker)
1 ei voor door de spijs (zie verpakking)
20 blanke amandelen
1 eierdooier


Meel en boter mengen tot fijne kruimelstructuur. Suiker en spec. kruiden erdoor doen en mbv melk tot een bal kneden. In 2en delen en 2 rechthoekige lappen rollen (ongeveer 0,5 cm dik). Ik vul 2 boterkoekvormen met het deeg en spijs ertussen. Ook kan je er gevulde koeken of speculaasstaven van maken. Leg een van de deeglappen op bakpapier op een bakplaat. Verdeel het spijs erover tot ongeveer 1 cm van de rand. De 2e lap erop leggen en en de rand aandrukken. De bovenkant met eierdooier bestrijken en versieren met de blanke amandelen.

Bak de koek op 180 graden in 30 min. gaar. Laat rusten en afkoelen - liefst een paar uur of een halve dag.

B&B of...?

Dat was gaaf…

Een groepje vriendinnen had een tijdje geleden al eens gezegd dat ze graag een keertje wilden komen in de B&B, om er even als vriendinnen tussen uit te zijn, te investeren in hun vriendschap, maar ook in het geloof. Of ze bij ons terecht konden en of ik dan ook iets inhoudelijks met ze wilde doen.

Dat leek me een leuke uitdaging, temeer daar het mocht gaan over het beeld van God als Vader en Gods (liefdevolle) Vaderhart.

De ontvangst was vrijdagavond, met een kopje koffie en wat zelfgebakken lekkers erbij. In dit geval Gevuld Speculaas. (Recept volgt..)

We deden een ontspannend en verkennend spel, zoiets als Kaarten op tafel, maar dan op-maat-gemaakt en afgestemd op hun onderwerp.

Vervolgens was er een zoldermoment, waarbij we stil waren en nadachten over de heiligheid van God.

Het laatste deel van de avond waren de vriendinnen onder elkaar, waarbij ze nog een lekker drankje kregen.

Zaterdagmorgen hadden ze een stille-tijd-opdracht op zolder vóór het ontbijt: ‘Lees eens in het Bijbelboek Efeze en bedenk wat God jou daarin wil zeggen over zijn vaderliefde’. Ik had intussen de tijd om een uitgebreid ontbijt voor te bereiden.

Na het eten was er een interactief gedeelte over het genoemde onderwerp. De vrouwen kregen nog een persoonlijk A-4 tje waarover ze mochten nadenken en vervolgens mochten ze (op een creatieve manier) een liefdesbrief aan God schrijven of tekenen of schilderen..

We sloten af met een gevarieerde lunch.
(En alles wat over is? Dat gaat morgen mee naar het Inloophuis!)

…

Nu had ik al een tijdje het idee om te stoppen met de B&B, ook omdat ik een paar vervelende ervaringen heb opgedaan.

En EIGENLIJK heb ik al vanaf het begin het verlangen - in de eerste plaats - om een plek te creëren voor mensen die er even tussen uit willen, mensen die tijd willen nemen om dicht bij God te zijn of zich te bezinnen op de rest van hun leven. Of ook voor mensen met een burn-out of spanningen in het huwelijk die even een Time-Out willen nemen.

Nu ga ik er echt ernstig over nadenken hoe ik verder wil.

Tijd om eens naar een klooster te gaan om me te bezinnen?

wentelteefjes met sinaasappel

Mmm. ik had voor mijn verjaardag het kookboek Nigella Express gekregen, en vandaag maakte ik wentelteefjes met sinaasappel.

Je hebt ervoor nodig: vier sneetjes brood, een sinaasappel, twee eieren, een halve beker (volle) melk, kaneel, marmelade, suiker en boter. Je moet eerst de schil van de sinaasappel raspen, in een kom of schaal de eieren loskloppen, de melk erdoor mengen, er wat kaneel over strooien en de rasp erdoor roeren. Je legt de boterhammen in dit mengsel en maakt intussen een siroop door in een pannetje het sap van één sinaasappel, een paar eetlepels marmelade (zoveel als je lekker vindt) en 50 gram suiker warm te laten worden. Je moet het even aan de kook laten komen en daarna het vuur zachter zetten en nog een paar minuutjes laten doorwarmen. Het brood is intussen lekker volgezogen met het melk-ei mengsel, dus tijd voor de boter in de pan en het bakken van de wentelteefjes. Twee minuten aan beide kanten. Daarna op een bordje, de siroop erover gieten en smullen maar!


Er was nog een stuk brood over van de Bakkerswinkel in Utrecht waar we deze week gezeten hebben toen (derde) dochter haar bul voor de master van muziekwetenschappen uitgereikt kreeg.

De kippen leggen nog steeds prima eieren. Het grappige is dat onze buitenkippen (Brahma's) een eigen legplekje hebben bedacht, en vandaag ontdekte ik dat ik via het keukenraam de eieren kan rapen;-). Eén van de nieuwe hennen heeft de aardige gewoonte om eens per 2/3 dagen een ei met een dubbele dooier te leggen. Dat schiet mooi op voor een portie wentelteefjes!

Oordeel niet..

Als jij zegt: "Ik hou mijn mond maar, want ik wil niet zeuren",
dan vul je mijn gedachten in.

Jij denkt dat ik denk dat je zeurt
als je vertelt waar je last van hebt.

Daarmee oordeel je over mij
dat ik jou oordeel,
terwijl jij degene bent
die over zichzelf oordeelt...

Licht of duister?

God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis.


Als we zeggen dat we met hem verbonden zijn
terwijl we onze weg in het duister gaan,
liegen we en leven we niet volgens de waarheid.  

Maar gaan we onze weg in het licht,
zoals hijzelf in het licht is,
dan zijn we met elkaar verbonden
en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon,
ons van alle zonde. 

Als we zeggen dat we de zonde niet kennen,
misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. 

Belijden we onze zonden,
dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is,
ons onze zonden vergeven
en ons reinigen van alle kwaad.

inspiratie

Geïnspireerd door de afbeelding van der weblog maakte ik gisteren dit schilderij. Pas nadien realiseerde ik me: eigenlijk geeft het heel duidelijk weer dat er (vaak) eerst van alles gebeuren moet voordat je tot bloei kunt komen..

Inloophuis LOVE * EAT * PRAY

Het zat al een tijd in de pijplijn, maar gisteren werd het een feit: We hebben een Inloophuis in Veendam! De officiële opening werd verricht door de directeur van Jeugd met een Opdracht (YWAM) Dick Brouwer. Met het doorknippen van een lint werd de weg gebaand om in de Lunchroom ABC 'in te lopen' voor het Inloophuis wat onder de naam LOVE EAT PRAY is gestart.
Dat is ons verlangen: er zijn voor de medemens (zoals Jezus dat deed) vanuit acceptatie, liefde en bewogenheid.
Elke zondag kunnen mensen tussen 16.30 en 19.30 uur daar terecht voor ontmoeting, spelletjes, een goed gesprek, voor een kopje koffie en een maaltijd. Daarvoor hoeft slechts een klein bedrag betaald te worden.

De opening was hartverwarmend: ruim 40 mensen waren present.
Hier een impressie:

Inloophuis LOVE EAT PRAY

Straks om half vijf is de opening van het Inloophuis!

Zie ook de website: http://www.biddenvoorveendam.nl/