woensdag 30 december 2015

Eindejaarsmijmering

Vol dankbaarheid en vol verwachting ben ik, als ik terug kijk en vooruitblik. Opnieuw was 2015 een bijzonder jaar, met veel redenen voor dank. Als ik dan kijk naar wat het zo bijzonder maakte, dan ben ik blij te ontdekken dat het niet ligt aan materiële zaken. Juist de contacten, de gesprekken, de ontmoetingen met God en / in mensen, het delen van wat er in je leeft, dat maakte indruk. Liefde, eenheid en verbinding, of het nu was aan de keukentafel, op familiebezoek, in de kerk, bij georganiseerde activiteiten in en rond ons huis, een familie- vrouwen- of 
Vaderhartweekend, de reis naar Israel of het bezoek aan onze dochter ver weg, de mooiste momenten waren die van LEV. Dat is leven!
Daarom wens ik iedereen voor 2016 een leven met optimaal LEV! 
Liefde
Eenheid
Verbinding
Met God, de Ander en Jezelf, in harmonie met je Omgeving!

zaterdag 12 december 2015

Voorwaarden voor verbinding?

En geleerd van Brene Brown:
Het is vaak moeilijk om je eigen levensverhaal onder ogen te zien en te 'omarmen', maar lang niet zo moeilijk als er je hele leven voor weg te lopen.
Het is riskant je kwetsbaarheid te aanvaarden, maar lang niet zo gevaarlijk als het opgeven van liefde, verbondenheid en geluk. (de ervaringen die je het meest kwetsbaar maken)
Pas wanneer je de moed hebt om je te verdiepen in je duistere kant, zul je de oneindige kracht van je lichte kant ontdekken.

Brene Brown, De moed van imperfectie

Lijden

Geleerd van Darin Hufford: 
het lijden wat vertrouwd is, is soms meer acceptabel dan het niet lijden, wat onbekend is, omdat de angst voor het onbekende groter is dan de pijn van het lijden.

dinsdag 8 december 2015

Te weten...

Te horen dat je kind gaat verhuizen naar de andere kant van de wereld, is een aardbeving in je hoofd.
Afscheid van je dochter te nemen en niet te weten hoe lang het ooit zal duren voordat je haar weer in je armen kunt sluiten is een bloeding in je hart.
Ervaren dat je gezinsactiviteiten en festiviteiten voortaan altijd met een gemis zullen plaatsvinden is een voortdurende schaduw en een leegte.
Maar dan nu haar met haar partner weer te mogen ontmoeten, te zien hoe ze hier leeft en woont en werkt, hoe ze in die toch relatief korte tijd zoveel samen hebben opgebouwd, inclusief een bloeiend sociaal netwerk, dat verzacht de pijn, dat vervult je met blijdschap, trots en dankbaarheid.
En dan ook nog uitgebreid te mogen genieten samen met mijn liefste, van het mooiste land ter wereld (echt!), dat maakt dat ik me een bijzonder gelukkig dn gezegend mens!

zondag 29 november 2015

Ontmoediging...?

Bij het voorbereiden van een lezing vroeg ik aan God of er iets was waar Hij me bij wilde bepalen. Direct kreeg ik het woord 'ontmoediging' in mijn gedachten. En ja, ik herken veel in dat woord. Jaren had ik moeite met 'De Kerk', en vroeg ik God of ik nog 'moest blijven', of dat ik 'weg mocht' gaan.
Ik was overtuigd van het bestaan van God en zijn leiding in mijn leven. Daar kon ik echt niet meer omheen na alles wat Hij me geleerd had en had laten zien. Maar qua kerk was ik redelijk ontmoedigd, omdat ik in de Bijbel zo andere dingen las dan ik in de praktijk van het kerk-zijn tegen kwam.

Het was kennelijk de bedoeling dat ik bleef, want ik heb nooit groen licht ervaren om te kunnen gaan. Inmiddels, en daar heb ik vaker over geschreven, ben ik blij dat ik gebleven ben en is onze kerk 'Getransformeerd'. Het gaat niet alleen over theorie, maar we worden opgeroepen een levend geloof te hebben en een persoonlijke relatie met Vader, Zoon en Heilige Geest.

Toch herken ik maar al te goed dat ONTMOEDIGING zomaar weer op de loer ligt. En zeker wanneer er wat negatieve geruchten de ronde doen, dan heeft dat een bijzonder aanstekelijke werking.

Goed om ons van bewust te zijn.
Goed om dat nu op CIP een blog te lezen over Ontmoediging en Bemoediging.

Zie: Blog

Bij CIP kun je tegen betaling wekelijks christelijke blogs lezen.

Overigens vroeg ik later nog eens of er iets was waar Vader God me bij wilde bepalen, en toen kreeg ik het woord ONTMOETING in gedachten.

Dat zou gaaf zijn, als ontmoediging omgezet kan worden in Ontmoeting!

donderdag 22 oktober 2015

netjes

Nee, het is geen uit-de-kluiten-gewassen-onderzetter...



Het is ook geen tafelkleedje-in-de-maak.

Wat het dan is?
Wel, ik word altijd erg geïnspireerd door de ideeën van mede-blogster Mathilda , die meedoet aan een 365 dagen project. En daar las ik dit...LINK.

Omdat ik graag mee wil werken aan een beter milieu met gezondere voeding en minder afval kom ik heel wat dingetjes tegen waar ik wat mee kan. En wil.
Wel heel jammer dat onze gemeente nog steeds niets doet met gescheiden plasticafval.
Ik doe mijn best om bij mijn boodschappen verpakkingsmateriaal, en met name plastic, zoveel mogelijk te beperken. Al merk ik wel dat het echt een kwestie is van meer en meer bewust worden.
Maar ik vind het een heel goed idee om boodschappennetjes te haken.

Ik had alleen geen haaknaald nr. 20 in huis, dus ik gebruikte de grootste die ik wel had, nr. 12.

Ehm.. Dat werd dit...



Er pasten best wat appels in, maar het lijkt meer op een stokbroodzak. Ook niks mis mee, trouwens.

De volgende variatie zag er beter uit:



Nou, ik vind haken heerlijk ontspannend, de winter komt eraan, ik heb nog voldoende voorraad haakkatoen, dus ... werk aan de winkel!

zondag 18 oktober 2015

Boek over afscheid en rouw: Kwetsbaar vertrouwen

Kwetsbaar, om een boek te schrijven vanuit een zeer pijnlijke ervaring in je leven.
Lies Nijman schrijft een openhartig boek, waarin ze eerlijk en open is over haar gevoelens en gedachten, naar aanleiding van de ziekte en het overlijden van haar man Jan.



Via deze link kun je meer lezen over Lies en haar praktijk Langszij Hulpverlening.


donderdag 10 september 2015

Agendatips

Herhaling AGENDATIPS:

12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel Veendam
Er is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
Darin is bekend door zijn boek De Onbegrepen God. Zie ook mijn blog.
Religie heeft vaak een vertekend beeld geschetst van wie en hoe God werkelijk is. Darin ziet het als zijn taak om God te leren kennen naar Geest & Waarheid.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.
Meer info: bovenzaalbuitenwoel@gmail.com.

Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanael0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.

Wat ook vast leuk is om te vermelden: op donderdagavond 29 oktober is er een Meet & Great Event met John Nuttall bij Huizinga Veendam / Boeken en muziek. Je kunt daar John ontmoeten, spreken , beluisteren en natuurlijk is zijn muziek daar te koop!

Boekhandel Huizinga verzorgt tijdens de Vaderhartweek ook de boekentafel.

Zie ook eerdere blogs.

woensdag 2 september 2015

handlettering en tekenend notuleren

Wat is dat een verslavende uitdaging...
Tekenen met letters en tekenend verslagen schrijven...

Ik heb dit voorjaar meegedaan aan de tekenchallenge van Yvonne de Hont.
Dit najaar kun je meedoen met deel 2, vol nieuwe uitdagingen.
En ja, het is ontzettend leuk om eens te googelen op de afbeeldingen van Journaling, Handlettering, maar ook Smashbook, Rondreisboekje etc.

Het blijft mij inspireren, en het leuke is dat je er heel snel even voor kunt gaan zitten en al gauw leuke resultaten kunt bereiken. Deze maand werkt de Jumbo heel gunstig mee, want hun nieuwe magazine zit vol met ideetjes om mooie letters vorm te geven. Ik zou zeggen: pak een pen en een schrift, en ga mee oefenen!

vrijdag 28 augustus 2015

Vaderhartweek in Veendam

Ik ben ontzettend blij dat ik jullie kan uitnodigen voor een VADERHARTWEEK in Veendam!

Deze week is bedoeld om het Vaderhart van God beter te leren kennen en ervaren.

Hij, die Schepper van het hele universum is, wil een Vader voor ons zijn.
Wij mogen zijn liefdevolle zorg, bescherming, gunst, voorziening en Vaderschap ervaren.

Jezus kwam om de Vader bekend te maken en het Koninkrijk van de Vader te verkondigen. Joh. 17:26

Maar door ons verleden en onze ervaringen hebben wij vaak een ander beeld van vaderschap. Dat beperkt Hem om ons te kunnen zegenen als Vader met zijn liefde. Hij is een liefdevolle Vader en wil een persoonlijke relatie met ons, zodat wij deel kunnen hebben aan alles waarvoor Jezus gestorven is. Rom. 8:14-17

God gaf alles om ons dichter bij zijn hart te krijgen. Wij hebben beperkingen om Hem toe te laten, door onze denkkaders en onze geslotenheid naar Hem toe.

Daarom, kom en ervaar wat zijn liefde voor jouw leven kan betekenen. Een openbaring van zijn liefde te mogen ervaren is een levensveranderende ervaring! Het leven wordt dan een stuk aangenamer, ook al zijn er moeilijkheden.

Onderwerpen die in deze week aan de orde komen zijn o.a.:
* Hoe open je je hart voor de Vader
* Hoe ontvang ik zijn onvoorwaardelijke liefde
* Hoe kan ik Gods stem verstaan
* Het belang van vergeving
* Het effect van oordelen
* Het stenen hart
* Vader types
* Schaamte
* Afwijzing
* Het grote plan van God
* Van slaaf naar zoon

Voor meer info over de sprekers: David en Faith Dalley, zie link.

De aanbidding wordt geleid door John Nuttall, zie link.

Voor opgave: zie de flyer.


dinsdag 18 augustus 2015

mezelf worden mét kwetsbaarheid en schaduwkant

Persoonlijke ontwikkeling en groei, een levenslang proces.
Tenminste, dat is de bedoeling.

Al vanaf heel jong ‘scannen’ wij de atmosfeer om ons heen en schatten wij in of iets positief, negatief of neutraal is.
Wanneer positieve ervaringen in ons leven overheersen, kunnen we een bepaalde basis-van-zijn opbouwen.
De negatieve ervaringen, daarvoor zoeken we – vaak onbewust – manieren om ze te kunnen hanteren.
We beschermen ons bijvoorbeeld tegen afwijzing, door ons aan te passen aan wat de mensen om ons heen van ons verlangen of verwachten. Als dat niet werkt, zoeken we strategieën om ons te wapenen, zodat het ons hart niet raakt. Je kunt denken aan: niet voelen, hard zijn, de clown uithangen, ergens heel goed in worden… Sommige mensen nemen zelf het initiatief om anderen op afstand te houden of heel duidelijk af te wijzen. Ze hoeven dan niet meer pijnlijk geraakt te worden, want ze bewerken het zelf. Ze krijgen niet wat ze nodig hebben, maar wel wat ze verwachten.

Negatieve ervaringen komen niet alleen van buiten af naar ons toe.
We hebben allemaal ook zelf een kwetsbare en ook een schaduwkant. Eén manier om daarmee om te gaan is: verzet. Je kunt dat deel van jezelf ontkennen of afwijzen. Het bevriest als het ware in jou en het mag niet meedoen. Je bent dan als een auto, waarvan één (of meer) cilinder(s) uitgevallen is / zijn. Je bent niet één en heel.

Om echt helemaal mezelf te worden (zo ben ik meer en meer aan het leren), moet ik mijn eigen zwakke kant en ook mijn schaduwkant leren kennen. Niet meer ontkennen, maar herkennen en erkennen. Pas als ik die delen van mezelf me kan toe eigenen, kan ik verder groeien in wie ik echt ben.

Pas dan kan ik ook milder kijken en meer in verbinding komen met mensen om me heen, die ook allemaal hun kwetsbare en schaduwkant hebben. Elke persoon, elk systeem, elke groep mensen heeft iets moois en iets wat minder goed is. (Als je andere ervaringen hebt hoor ik het graag)

Wat ik echt een waardevolle ontdekking vind: Ik hoef anderen niet op afstand te houden als ze anders denken, zijn of doen dan ik. Dat betekent niet dat ik versmelt in de ideeën of gedragingen van anderen.

Naarmate ik meer in vrijheid mezelf word en mag zijn, kan ik anderen ook meer de ruimte geven, zonder oordeel. Dat maakt dat er meer liefde en verbinding kan zijn. Ik merk echt dat ik van harte van mensen kan houden, die ik vroeger op een afstand gehouden zou hebben.
En dat helpt me weer om meer tot mijn doel te komen: optimale verbinding met God, de ander en mezelf.

Zie ook mijn blogs over verbinding.

dinsdag 28 juli 2015

Waarom - toch steeds - Het Vaderhart van God?

Veel mensen uit mijn omgeving weten inmiddels dat ik erg warm loop voor het item ‘Het Vaderhart van God’. Graag wil ik eens op een rijtje zetten waarom dat voor mij zo’n belangrijk onderwerp geworden is.

Ik ben mijn hele leven lang al verbonden met God, door het gezin waarin ik opgroeide, de kerk waar ik bij hoorde, de scholen die ik bezocht, etc. Pas rond een jaar of 35 leerde ik God anders kennen. Ik ontdekte dat God ernaar verlangt (!) een persoonlijke relatie met de mensen, en dus ook met mij te hebben. Het waren jaren van ontdekken en groeien in geloof en vertrouwen.

Pas na mijn 50e heb ik kennis gemaakt met de openbaring van het Vaderhart van God.
Ik wist met mijn hoofd, met mijn verstand, dat God mij liefheeft. Dat was kennis van God. Pas toen deze liefde meer aan mij geopenbaard werd en ik dit daadwerkelijk ervoer, kwam het meer en meer binnen en heeft het mijn leven ingrijpend veranderd, verdiept en verrijkt.

Wat dat concreet voor mij betekent? Ik geef een opsomming.
1. Vroeger was ik iemand die niet zo goed mijn plek durfde in te nemen. Ik dacht zelf dat het een soort valse bescheidenheid was, maar ik kon het niet goed plaatsen. Dat veranderde op de allereerste Vaderhartschool die ik volgde, waarin ik een week lang ondergedompeld werd in Gods liefdevolle nabijheid, waarin geest, ziel en lichaam betrokken werden. Daar werd gebeden of God met mij terug wilde gaan naar het begin van mijn ontstaan om te zien of daar iets rechtgezet mocht worden. God bepaalde mij erbij dat ik vanaf de conceptie (!) al een diepe overtuiging met me meedroeg: ‘ze zitten niet echt op me te wachten’.
Voor mij was dat een openbaring, want een dergelijke gedachte was zelfs nooit in me opgekomen. (Tegenwoordig wordt er allerlei breinonderzoek gedaan, en de wetenschappers zijn het erover eens dat er al overtuigingen in iemand opgeslagen kunnen zijn van zelfs voor de conceptie!)
Ik heb mijn ouders wel eens gevraagd of ik vanaf het begin welkom was. Mijn komst had hen wel wat verrast, want ik kwam wel heel snel na mijn broer, die nog geen jaar was toen ik geboren werd, maar ik was van harte welkom. Dat hebben ze me ook altijd meegegeven, ik wéet dat ik geliefd ben door mijn ouders.
Maar toch… Ik geef niemand hier de schuld van, maar diep binnen in mij was deze overtuiging gegroeid, en achteraf herkende ik de gevolgen van deze wortel van afwijzing. Het maakte dat ik me in een groep vaak wat achteraf opstelde. Ik hoefde niet zo nodig in het middelpunt van de belangstelling te staan. Toch, als ik me dan weer een hele tijd afzijdig had gehouden, voelde dat van binnen niet goed en zocht ik weer iets om gezien en gehoord en gewaardeerd te worden, waardoor ik meer aandacht kreeg. Maar onmiddellijk daarop volgde dan weer de zelfveroordeling, dat ik deze plek had ingenomen. Er was werkelijk geen balans, en ik was deze houding spuugzat. Een dag voor dit gebed had ik hiervoor laten bidden en gevraagd om meer balans in mijn ‘zijn’.
Het mooie is, dat God nu, tijdens het gebed waarin deze overtuiging van ‘ze zitten niet echt op mij te wachten’ aan het licht kwam, me tegelijkertijd iets nieuws aanbood wat me herstel bracht. Hij liet me namelijk zien dat bij mijn geboorte Hij met twee uitgestrekte armen klaar stond om mij te ontvangen, waarna Hij me tegen zijn hart drukte.
Hij stond echt op me te wachten en had naar me uitgekeken(!).
Vanaf dat moment is er een diepe vrede over wie ik ben en mag zijn. Ik hoef niet meer te streven naar erkenning, ik hoef me niet meer opzij te schuiven of naar voren te duwen. Ik ben wie ik ben en ik weet dat mijn Vader blij is met wie ik ben.

2. Mijn gedachten over hoe God naar me kijkt zijn grondig herzien en hersteld. Ik weet nu dat God, als Hij naar mij kijkt, Jezus in mij ziet omdat ik in Christus ben en Hij in mij. Door dit stuk herstel ben ik meer en meer gaan beseffen dat ik gebukt ging onder hoe ik dacht dat God naar me keek. In de kerk, op school en op catechisatie leerde ik dat wij mensen ellendige zondaren zijn, niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. En zelfs als we iets goeds deden, dan nog was het ‘bevlekt met zonden’. Hoe ontmoedigd wil je zijn.
En als je dan vervolgens hoort hoe boos God is als je je niet dagelijks bekeert, dan is het nog een wonder dat er zoveel mensen zo blij zijn met God. Ik weet het, het is een soort stokpaardje van me geworden, ik schrijf hier vaker over. Maar dat komt omdat ik God op zo’n andere manier heb leren kennen, dat het me verdrietig en boos maakt dat deze leer nog steeds verkondigd wordt als waarheid.
Nu ik weet dat ik met Christus gestorven ben en begraven, en dat ik ben opgestaan in een nieuw leven, dat verandert mijn positie. Nu ik die positie ken, kan ik daarin leven. Nu denk ik anders over mezelf, ik voel me anders en ik gedraag me anders.
Ik heb vrede in mijn hart omdat ik me geliefd en gewaardeerd weet. Dat is een heel ander verhaal dan alleen maar afkeuring en angst voor veroordeling te ervaren!

3. Ik hoef niet meer te zoeken en te streven naar Gods goedkeuring en bevestiging, ik hoef zijn aandacht niet te trekken door heel erg mijn best te doen, want ik weet dat ik onvoorwaardelijk geliefd en gewaardeerd ben.

4. Ik weet dat, wanneer ik iets fout heb gedaan, dat ik me niet hoef te verstoppen, dat ik mijn fouten niet hoef te verdoezelen of te bedekken, dat ik geen redenen, verklaringen en excuses hoef aan te dragen, maar dat ik rechtstreeks naar mijn Vader in de hemel mag gaan en mag erkennen dat ik gefaald heb. Hij stuurt me niet weg met de woorden: Doe morgen maar eens beter je best voordat ik weer van je hou! Hij omarmt me en de lucht is weer geklaard!

5. Ik heb geleerd dat God in de eerste plaats me bevestigt en mij verklaart dat ik geliefd en gewaardeerd ben, wat maakt dat ik dichter bij Hem durf te komen. Daardoor heb ik Hem meer durven toelaten in alle delen van mijn bestaan. Dat heeft me ook geleerd Hem meer te vertrouwen en me meer aan Hem over te geven. Daardoor kan ik zijn liefde meer ontvangen en ervaren. Dus, niet alleen weten met mijn hoofd, maar ervaren in een gezonde combi van geest, ziel en lichaam dat ik geliefd ben. Wauw!

6. Ik weet nu dat als God mij iets wil leren, mij corrigeert of terechtwijst, dat het geen afwijzing of veroordeling is, maar dat Hij me verder op weg helpt in een proces van heiliging en reiniging. Dat is goed voor mij, maar ook goed voor mijn relatie met Hem en met de mensen om me heen.

7. Ik heb ervaren dat God in de intimiteit van zijn nabijheid verder werkt aan allerlei stukjes verwonding en beschadiging die er in me opgeslagen waren en zijn. Ik heb al heel wat blinde vlekken ontdekt, waarin God vervolgens aan het werk ging. Ik zie een proces waarin ik nog niet klaar ben, maar waarin ik wel zeker vorderingen maak. Geen wonder, God is met mij bezig om me meer op Jezus te gaan laten lijken en me tot volmaaktheid te brengen. (Overigens, dit geldt natuurlijk niet voor mij alleen!)

8. Door dichter in Gods nabijheid te komen, leer ik meer en meer zijn stem te herkennen en te onderscheiden. Ik leer meer en meer te verstaan hoe Hij me leidt door zijn Geest. En ik ben onder de indruk van de dingen die Hij me aanreikt.

9. Ik hoef me niet meer te verstoppen achter afweermechanismes, ik hoef me niet meer of minder te voelen dan anderen, ik ben tevreden met de plek die God me geeft en ik kan van harte blij zijn met de plek die God aan anderen geeft. Ik hoef niet (meer) jaloers te zijn op de bediening van anderen.

10. Als er moeilijke dingen gebeuren, en die zullen echt nog wel vaker voorkomen, hoef ik niet meer bang te zijn dat God boos op me is of dat ik misschien iets verkeerd heb gedaan, wat de oorzaak is van die ellende. Ik hoef niet meer te denken: ‘waar heb ik dit aan verdiend’? Ik weet en heb ervaren dat het waar is wat in Rom. 8:28 staat, dat God alle dingen doet meewerken te goede.

11. Ik ben meer en meer bij mijn diepste gevoelens van binnen gekomen. Mijn pijn, angst en verdriet heb ik samen met God onder ogen durven zien. Ik heb mezelf serieus kunnen nemen daarin, zonder steeds maar te denken dat er altijd anderen zijn die het erger of moeilijker hebben dan ik.

12. Ik hoef minder voor mezelf en mijn belangen op te komen en dat maakt dat ik meer oog krijg voor de mensen om me heen.

13. Ik hoef niet meer alles voor andere mensen om me heen te doen, zodat ik me uit de naad ren en toch steeds het gevoel krijg dat ik tekort schiet. Ik laat me leiden door welke opdrachten God mij geeft in plaats van dat ik me laat leiden door mijn eigen hart of door de nood (of claim) van de mensen om me heen.
Natuurlijk vraagt dat wel steeds opnieuw afstemming op zijn hart en wil, en de bereidheid om mijn wil in overeenstemming te brengen met zijn wil. Dat maakt dat ik nu ook zonder schuldgevoel tijd voor mezelf mag maken en dingen kan doen waar ik echt van geniet en die bij mij passen. Dat geeft mij weer nieuwe energie en kracht voor bijvoorbeeld mijn werk.

14. Tegelijkertijd ben ik van harte beschikbaar wanneer God iets van mij vraagt, zelfs als het iets is wat ik moeilijk of lastig vind.

15. Denk nu niet dat ik een persoon ben die het erg met zichzelf getroffen heeft of die lijdt aan zelfoverschatting. Ik ben me bewust dat groeien in geloof betekent dat niet jij groter wordt, maar dat jij als je oude ik kleiner wordt en dat Jezus in jou groter wordt. Dat maakt niet dat ik mezelf kwijt raak, dat maakt dat ik meer en meer mezelf mag worden zoals Vader God mij had bedoeld toen Hij me ontwierp.

En omdat dit voor mij zo levensveranderend is geweest ben ik er zo enthousiast over.
Dit is iets wat ik iedereen, en dus ook jou, van harte gun!




zaterdag 25 juli 2015

Bovenzaal Buitenwoel - twee jaar later

Terugkijkend op twee jaar Bovenzaal Buitenwoel kan ik zeggen dat het een rijk gezegende tijd is geweest.
Wat we er zoal gedaan hebben?

* soaking-avonden
* avonden over Gods stem leren verstaan
* creatieve avonden
* een vasten- en bezinningsweekend
* een kampeerweekend
* vergaderingen
* ...

... en verder is het mijn favoriete plekje om even heel dicht bij God te zijn.

Voor de komende tijd staan er weer heel wat leuke dingen op stapel.
Niet alleen hier, maar ook in de omgeving.
Ik geef het graag aan jullie door:

14 augustus komt Ian Ross naar Bovenzaal Buitenwoel in Veendam.
's Avonds is er een Open Avond waar iedereen welkom is.
Ian wordt vertaald vanuit het Engels naar het Nederlands.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Ian, voor zijn reis en bediening.

24 augustus - soaking-avond in Bovenzaal Buitenwoel.
We nemen de tijd om stil te zijn bij God, en we luisteren naar Hem.
Je mag naar muziek luisteren, je mag creatief bezig zijn, je mag het op jouw manier invullen...

9 september
Niet in de Bovenzaal, maar wel in Veendam
Vrouwenochtend Jan Salwaplein, zaal De Ontmoeting.
Ik mag hier spreken over OMGAAN MET ONRECHT.
Aanvang 9.30 uur.

1-3 oktober: GROUNDWORK in Groningen.
Zie: link.

12 oktober: Avond met Darin Hufford in Bovenzaal Buitenwoel.
Ook hier is vertaling vanuit het Engels naar Nederlands.
DArin is bekend door zijn boek De Onbegreopen God.
De toegang is gratis, er is een collecte voor Darin, voor zijn reis en bediening.

Maandag 26 - Vrijdag 30 oktober VADERHARTWEEK IN VEENDAM!
Ik ben hier erg enthousiast over, want het is een unieke mogelijkheid om dichter naar het hart van God als Vader te groeien. David en Faith Dalley komen vanuit Engeland hier heen om - in samenwerking met Stichting Fathers Royal Love - een hele week met ons allerlei onderwerpen langs te gaan die te maken hebben met het Vaderhart van God. Als je met je hoofd weet dat je een geliefd kind van God bent, maar je hebt dat nooit ervaren, en je hebt geen intieme relatie met God als Vader, dan is dit een uitgelezen kans om hier verder in te groeien.
En... John Nuttall is er om de aanbidding te leiden! Zie link.
Voor opgave: Nathanel0255@gmail.com of zoek op fathersroyallove.com
Kosten: slechts 100 euro p.p. voor de hele week incl. koffie en thee met iets erbij.
Je moet wel zelf een slaapplekje regelen.






donderdag 9 juli 2015

waarom de Bijbel niet gelezen wordt...

Uit Darin Hufford, The Gods honest truth

Vaak wordt gezegd: de beste manier om God te leren kennen is: Bijbellezen, Gods woorden overdenken. We denken dat, als we de Bijbel kennen, dat we God kennen. Ik ben er niet op uit om Gods Woord van zijn kracht te beroven, noch om de waarde van het memoriseren van Bijbelverzen te devalueren. Wat ik probeer af te wegen is, of het iemand dichter bij het hart van God brengt.

Ik wil ook de gedachte heroverwegen dat het erom gaat Het Woord maar in je hart te krijgen. Alleen het feit dat je de Bijbel leest en overdenkt, wil nog niet zeggen dat de inhoud geland is in je hart. De Farizeeën kenden de Schrift als hun broekzak, maar toen God vlak voor hen stond herkenden ze Hem niet.

De Bijbel is voor veel christenen een excuus geworden. Een excuus om geen relatie met God te hebben. Je kunt erin lezen en het bestuderen, zoveel als je wilt, maar als je een foute perceptie hebt van hoe Gods hart is, zal je zijn woorden dienovereenkomstig interpreteren.

Wat ik wil zeggen, is dat vanwege de leugens die we over God hebben geloofd, we een verkeerd denkbeeld van Hem gecreëerd hebben. Vandaar, dat het voor ons niet aantrekkelijk is zijn Woord te lezen.
Als je denkt dat Hij boos is, zullen Gods woorden je boos in de oren klinken.
Als je denkt dat Hij een drilmajoor is, zullen zijn woorden zo op je over komen.
Als je vastgesteld hebt dat Hij teleurgesteld is in jou, zal je alleen maar teleurstelling lezen in zijn Woord.

Heb je een idee waarom bijna negentig procent van de christenen nooit in hun Bijbel leest?
Dat is omdat, wanneer ze dat doen, ze het idee hebben dat er gekeken wordt hoe goed zij gescoord hebben in het nakomen van hun plichten.
Denk daar eens over na…

Als mijn vrouw mij een liefdesbrief schrijft, zal ik me door een leger van mensen heen worstelen om die brief te pakken te krijgen, om te zien wat erin staat. Vervolgens zal ik hem lezen en herlezen tot het papier letterlijk in mijn handen uit elkaar valt.
Waarom? Omdat ik werkelijk van haar houd en ik alles wil weten wat er in haar hart omgaat.

Kun je je voorstellen hoe het zou zijn als ik een groeigroep of kleine kring nodig zou hebben om me eraan te herinneren dat ik de brieven van mijn vrouw vooral niet moet vergeten te lezen? Wat zou het zeggen, als ik een mentor in mijn leven nodig had om me elke dag aan te moedigen de brief uit te lezen, die zij me geschreven heeft?

Er moet een reden zijn waarom de MEESTEN VAN ONS er niet naar verlangen hun Bijbel te lezen…


donderdag 2 juli 2015

destructieve relaties

We vieren dit weekend dat we 35 jaar geleden in het huwelijksbootje stapten. Iets waarvoor we dankbaar zijn. Voor ons is het niet vanzelfsprekend dat we dit mogen vieren. Er zijn zware stormen geweest, we hebben zelfs een keer flink schipbreuk geleden, maar toch we mochten er goed doorheen komen. Soms moet je kennelijk eerst schipbreuk lijden om uiteindelijk een betere boot te krijgen.

Hoe dan ook, relaties zijn voor ons belangrijk geworden.

In mijn werk wordt ik regelmatig geconfronteerd met cliënten die in een destructieve relatie zitten. "Ja, ik stel wel grenzen", hoor ik dan, "maar daar wordt overheen gewalst". Niet zelden duurt het heel lang, en soms té lang, voordat er aan de bel wordt getrokken of voordat er hulp wordt ingeroepen.

Zit je in een destructieve relatie en denk je dat je altijd maar moet blijven vergeven, zelfs als het onrecht doorgaat?
Denk je dat het liefdeloos is als je aangifte doet van een partner die ook dader is?
Denk je dat je alles moet slikken, verdragen, moet accepteren?

Kijk dan eens naar dit filmpje. Helaas alleen in het Engels.
Dit moet iedereen weten!

Het geldt natuurlijk ook voor destructieve relaties met ouders, kinderen en anderen.
'Consequenties' is iets anders dan straf.
Liefde-op-de-lange-termijn kan pijnlijk confronterend zijn.
Maar toch, de weg van de meeste weerstand levert vaak het meeste op.

https://youtu.be/8QfNACvpf5U

vrijdag 12 juni 2015

alweer weekend...

Tjonge, we leven echt op het moment van feest naar feest.
Eerst het weekend met de King's Kids, daarna een kampeerweekend in en rondom ons huis en nu staat er een prachtig studieweekend aan te komen over Als muren van afwijzing vallen. En daarna nog meer moois in petto, het kan niet op..

Het kampeerweekend was erg bijzonder. Veel mensen kenden elkaar niet, maar het was ontspannen en goed. Er zijn weer heel wat lijntjes getrokken, inzichten gekomen, openbaringen en ervaringen ontvangen. Het was even schrikken toen vrijdagavond de grote esdoorn voor ons huis in de storm- en onweersbui omver ging, maar aangezien die al erg was vermolmd, en er verder geen schade achterweg kwam, was dat ook weer geen probleem.

We kregen prachtig onderwijs van Henk Bruggeman, maar daarnaast was er tijd om naar muziek te luisteren, om rust te nemen, om te relaxen, en om dichter bij God, de ander en jezelf te komen.



Wat mij betreft absoluut voor herhaling vatbaar!

maandag 1 juni 2015

Jezus spreekt

'Karakterverandering ontstaat doordat je mijn wil doet tijdens de dagen waarop je geen visioen ziet en geen stem hoort...'

Zomaar een zinnetje uit het boekje 'Jezus spreekt', van ... ehm... van Jezus?

Twee vrouwen, die zich 'luisteraars' noemen verzamelden de woorden die God aan hen doorgaf.
Er zijn 2 delen van deze boekjes, waarin per dag zo'n stukje tekst opgeschreven is.

En ja, je merkt dat de Geest van God de Inspirator hiervan is, want het klopt!
Ik lees deel 1 's morgens en deel 2 's avonds en heb al meerdere keren gedacht: hoe mooi, dat ik nu net dit mag lezen!

Dus: Absoluut aanbevolen!
Prijs: €8,25 per stuk





donderdag 28 mei 2015

vader-dag

Dag vaders,
Ik wil het eens over jullie hebben. En dan bedoel ik eigenlijk een speciale categorie vaders, namelijk het type RBBP. (Ruwe bolsters, blanke pit)

Ferme jongens, stoere knapen zijn het. Vaak met een hart van goud. Ze zijn (op)gevoed met regels als 'flinke jongens huilen niet', en 'zwak zijn is voor mietjes'. Typische zinnetjes voor deze categorie mannen zijn bijvoorbeeld: 'Ik dop mijn eigen boontjes wel' en 'je maakt mij de pis niet lauw'.
(Sorry aan alle anderen)

Dijken van kerels zijn het. Harde werkers, die, als ze vrouw en kinderen krijgen, er alles voor over hebben om het 'zwakkere' te beschermen. En dat doen ze met vuur, maar wel op de manier die zij geleerd hebben. Heel normaal, gezien vanuit hun referentiekader.

Zo'n vader krijg ik niet zo vaak in mijn praktijk. Psychologen en therapeuten hebben zij niet nodig. Denken ze.

Hun kinderen wel. Die krijg ik op de stoep. En mijn collega's ook.
'Kinderen Van Bolster Vaders', wellicht een idee voor de volgende DSM, als die er ooit komt. Ongewilde slachtoffers van goed bedoelende vaders.
Au!

Probeer je het eens voor te stellen. Dat zal niet zo moeilijk zijn, want je ziet het om je heen. Zo'n Bolstervader, die samen met zijn partner een (hoog)gevoelig kind ter wereld brengt.
Alle beschermingsstrategieën komen in actie; pappa geeft door en zet in wat hij geleerd heeft: 'niet voelen! Niet kwetsbaar zijn! Afleiding zoeken en hard doorwerken is beter dan kijken naar de pijn en voelen. Negeer het!'

Het gevolg: STRIJD.
Aan de ene kant VOELT het kind van alles, aan de andere kant krijgt het van degene (die bedoeld is om het te erkennen en bevestigen in wie hij/zij is) de boodschap: Je bent NIET OKé als je zwak, kwetsbaar, (hoog)gevoelig bent..
Het kind komt in een groot conflict. Een zijns-conflict. Wie ben ik en wie mag ik zijn?

Voeg daar het gegeven aan toe: de BV (Bolster-Vader) is niet zo attent, zacht, emotioneel betrokken bij zijn partner, de moeder van het kind. Hij doet waarschijnlijk zijn best, maar doet ook dat op zijn manier. Er zullen spanningen in de relatie komen omdat er weinig of geen emotionele verbinding is - de kernbehoefte van ieder (!) mens.

Het kind is gevoelig voor ruzies en conflicten en kiest zijn of haar manier om te zorgen, te bemiddelen, af te leiden of te sussen.
Een loyaliteitsconflict is onvermijdelijk, en ook nog eens van alle kanten uit heel begrijpelijk.

Lieve vaders, ik wil aan de noodrem trekken. Ik wil een alarmsignaal afgeven, want hierdoor gaan dingen echt fout. Ik weet niet of jullie de categorie zijn die mijn schrijfsels leest, maar ik schiet een pijl af, want ik wil jullie hart bereiken en ik wil dat het goed gaat met jullie, met je gezin en met je kinderen.

Het is bijna vaderdag.
Als je je kind ziet worstelen met het bovenstaande, als je je herkent in dit geschrevene, je kunt je kind helpen. Echt. ECHT helpen.
Je helpt je kind door het in de ogen te kijken en te zeggen:
'Ik hou van jou, ik ben blij met jou en je bent oké! Jij bent anders dan ik, maar jij mag leven op jouw manier!'
Wees je bewust dat een kastanje rust tegen een fluweelzachte binnenkant van een bolster. Misschien ken jij, BV, jouw zachte binnenkant niet zo goed, maar geloof me, die IS er! En dat is wat je kind nodig heeft...

Kijk eens één keer naar die zachte kant, word eens zacht-van-hart, pink een traantje weg (echt, dat is krachtig) en zeg:
"IK ZIE dat mijn manier van zorgen voor jou niet helpend was. Het spijt me...
Ik had het goed bedoeld, maar.. dit was niet wat jij nodig had.
Je hoeft niet een verlangstuk van mij te zijn, jij mag JOU ZELF zijn."

Een mooier cadeau kun jij je kind niet geven
voor VADER-dag.

woensdag 13 mei 2015

Verbinding met mezelf - de kleine ik

Een les die ik leerde en nog steeds aan het leren ben, is die van de kleine ik. Het kwetsbare deel binnen in mij. Naarmate ik dit deel van mij meer herken en erken, kan ik me meer met mezelf verbinden.

Dit deel komt vaak plotseling naar voren, meestal wanneer ik denk: 'Nee, nu even niet..! Nu wil of moet ik sterk zijn, nu moet ik doorgaan', etc.

Toch is het, zo blijkt steeds weer, nooit voor niets dat dit deel zich aandient. Kennelijk valt er dan iets te leren. Klaarblijkelijk heb ik dan iets nodig.

Ik zal een voorbeeld geven.
Wanneer iemand in mijn omgeving nogal in het zonnetje wordt gezet (een plek waar ik me nooit zo op mijn gemak voelde), maar vooral wanneer iemand overduidelijk door God erkenning krijgt of waardering, door mensen heen, dan komt mijn kleine ik erbij. Dan is er dat gevoel: 'En ik dan? Houdt God ook nog wel van mij? Ben ik ook belangrijk voor Hem?'

Misschien ben ik de enige die hier last van heeft, maar ik vermoed dat dat niet het geval is. Het kan zelfs gebeuren dat iemand afhaakt van het geloof, wanneer dit gevoel optreedt. De gedachte kan zijn: 'Nou, laat dan maar, ik hoef niet eens meer te weten of God mij oké vindt..'

Het denken van zo'n (en mijn) kleine ik komt voort uit de overtuiging dat Gods liefde beperkt is. En als één persoon heel erg geliefd is of gewaardeerd wordt, 'dan zal er wel niet genoeg liefde zijn zodat er ook nog wat voor mij over blijft'...
Hoe slechter mijn zelfbeeld is, hoe groter de kans dat ik zelf het initiatief maar neem om af te haken. 'Ik hoef het al niet meer.'
(lees: daar kan ik toch niet tegen op / dat ben ik toch niet waard/ dat is niet haalbaar voor mij.)

Ik herinner me een moment dat ik zwanger was van onze tweede dochter. Op een dag vloog de angst mij aan: 'Stel je voor dat ik straks mijn liefde moet verdelen. Ik hou zoveel van onze oudste dochter, dat kan en wil ik haar niet aan doen, dat ik haar straks moet afschepen met halve liefde."
Tot mijn grote verrassing en verbazing ontdekte ik dat ik mijn liefde niet hoefde te verdelen, maar dat die zich verdubbelde.

Als ik mijn menselijk denken projecteer op God, zal ik gemakkelijk kunnen denken: "Als Hij zo veel van die ander houdt, dan moet ik genoegen nemen met een kruimeltje."
Maar, gelukkig, Hij is God! Zijn liefde is onbeperkt!
Zijn liefde is oneindig!
Zijn liefde is overvloedig!

Er is genoeg voor jou en mij en voor IEDEREEN die zegt: "Ja, ik wil graag uw kind zijn!"

Zo, dat helpt me om me meer met mezelf en met God te kunnen verbinden. Ik hoef ook geen valse bescheidenheid aan te kweken, als God mij zegent, dat ik bang hoef te zijn wat en ander daarvan vindt. Want het is niet exclusief voor een groepje uitverkorenen. God wil graag dat iedereen de positie inneemt als kind van Hem!

En als dat kwetsbare meisje van binnen zich aandient, kan ik vanuit mijn volwassen ik haar gerust stellen. Geen zorgen, er is genoeg liefde voor iedereen! Je wordt heus niet overgeslagen, het is ook voor jou, je mag het aannemen!

maandag 11 mei 2015

mediteren is beter dan piekeren (3)

Het is met enige schroom dat ik deze blog schrijf. Toch denk ik dat het nodig is.
Immers, mediteren is erg in tegenwoordig en je kunt het op heel veel manieren invullen.
Je hebt Mindfulness en Yoga, je kunt eindeloos mantra's herhalen, je kunt je verdiepen in allerlei technieken en eindeloos mediteren op jezelf of op 'iets' ...

Voor mij is mediteren: optimaal in verbinding zijn met mijn Maker en met mezelf,
waardoor ik me vervolgens weer meer kan verbinden met de ander en met mijn omgeving.

Het maakt verschil op wie of wat je focus gericht is bij meditatie.
Er zijn heel veel manieren om rustig te worden en bewust te leven.
Maar de echte en enige vrede, de SHALOM, de vrede die alle verstand te boven gaat, die is alleen verkrijgbaar bij de God die hemel en aarde gemaakt heeft,
en dus ook jou en mij.

De God die bestaat uit Vader, Zoon en Heilige Geest, die zegt:
Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden.
Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat,
uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
(Fil. 4:6)

Over deze vrede wordt geschreven in het Bijbelboek Johannes 14.
Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan.
Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.


Mocht je willen gaan mediteren, dan is dit alvast een mooi hoofdstuk om mee te beginnen.

Denk ook eens aan Lectio Divina, een manier om biddend en mediterend de Bijbel te lezen.
Jos Douma schreef hier een blog over.

Dat is wat ik jou en u en iedereen zo gun, deze vrede!

vrijdag 8 mei 2015

mediteren is beter dan piekeren (2)

Zoals ik in mijn vorige blog al zei, ben ik gaan inzien dat het tijdverspilling is om te gaan piekeren. Als ik nu 's nachts wakker lig en ik heb de indruk dat ik niet snel weer in slaap zal vallen, ga ik even mijn bed uit om dicht bij God te zijn. Ik heb veel boeken gelezen over kloosterlingen, de laatste tijd. Ik zal hieronder een lijst met boeken vermelden.

Het mooie is, dat deze mensen heel dicht bij God leven, Hem centraal stellen en leren om te gaan met eenzaamheid. Uiteindelijk kom je dan bij de kern terecht van wie je bent in relatie tot Degene die je gemaakt heeft. In het kader van 'Hoe kan ik meer in verbinding komen met Hem', is het een goed idee om te gaan mediteren.

Als ik mediteer is het duidelijk dat ik niet centraal sta, maar God, degene op wie ik focus.
In de Bijbel vind je veel adviezen die hierover gaan.
* Col. 3:1 Set your heart on things above
* Psalm 1 - Gods woorden overdenken bij dag en bij nacht
* Aan Gods voeten zijn, zoals Maria
* Stil worden bij God
* Zoals een pas gevoed kind tot rust komt aan de borst van de moeder, zo mogen jij en ik aan de boezem van de Vader tot rust komen
* Kom dichter bij Mij, dan kom Ik dichter bij jou.

Jos Douma heeft veel geschreven over mediteren.
Het is als ademhalen en je bewust te zijn dat God dicht bij je is en waarbij je weet dat je door Hem volledig geaccepteerd en geliefd bent.
Voor mij is het: terug naar de roots. Zó bewust leven, als het vanaf het begin bedoeld was. Niet overleven, niet geleefd worden, maar LEVEN. Dat brengt rust, vrede, liefde, en het is absoluut wat ik iedereen gun!

Er is nu een nieuw boekje verschenen, wat uitstekend te gebruiken is om een beginnetje te gaan maken als je wilt leren mediteren. Het is Oase van Jos Douma, zie link.




Andere boeken over mediteren die ik kan aanbevelen:

James C. Wilholt & Evan B. Howard Ontdek Lectio Divina
Anselm Grün - Bidden met de woestijvaders
Leo Fijen - Kon ik de stilte maar wat harder zetten
Agnes Holvast - Leven met de beminde
Leo Fijen - de reis van je hoofd naar je hart
Philip Troost - spiritualiteit van ontvankelijkheid
Jeanne Guyon - Het ervaren van de diepten van Jezus Christus
Derek Prince - luisteren naar God

woensdag 6 mei 2015

Mediteren is zinvoller dan piekeren


Een mooie manier om te onderzoeken hoe je denkraam functioneert, is om eens gedurende vijf minuten op te schrijven welke gedachten er zoal bij je opkomen.

Bij mij kan dat in een mum van tijd leiden tot heel diverse zaken, omdat ik een associatief denker ben. Lijntjes schieten razendsnel heen en weer. Vooral als ik het een tijdje (te) druk heb gehad kan mijn brein als een ongeleid projectiel worden.

En jij? Denk je dan vooral aan de dingen die nog moeten gebeuren, aan de dingen die geweest zijn, aan de dagelijkse bezigheden? Of houden angst, bezorgdheid of veroordeling je gedachtewereld bezig?

Ik heb gemerkt dat ik er meestal niks mee opschiet, als mijn hoofd zo vol is, of als ik kringetjes loop in mijn brein van de dingen waar ik toch niks aan kan veranderen. Ik geef anderen nog wel eens het advies dit uit te stellen tot 3x daags een piekerkwartiertje; maar zelf vind ik het lastig om mijn hoofd leeg te maken. En dan heb ik nog niet eens redenen tot bezorgdheid of stress…

Wat ik me ook bewust ben geworden: op zulke momenten draait alles in mijn denken om mij. Hoe ik de dingen zie, beleef, overdenk. Dat is niet fout of egoïstisch, het is gewoon hoe het werkt. Ik kijk vanuit mijn perspectief en vanuit mijn belevingswereld.

Ik ben blij om te merken dat er wel een ontwikkeling merkbaar is. Mijn gedachten zijn een stuk minder oordelend geworden. Minder oordeel naar mezelf, maar ook naar anderen. Tegelijk is er ook minder angst voor oordeel van anderen over mij. Dat scheelt. Ik leer steeds meer mijn focus te verleggen.

Want dat is waar ik naartoe wil. Ik wil meer focussen op God en op zijn koninkrijk en minder op de dingen die me daarvan af kunnen leiden.

Word vervolgd.

vrijdag 1 mei 2015

vrijdag 24 april 2015

Verbinding met God - wat heb ik daar aan?

Tja, waarom denk ik dat het zo belangrijk is dat mensen in optimale verbinding komen met hun Maker? Wel, ik kan vertellen wat het mij gebracht heeft..

Als kind groeide ik op in een christelijk gezin, waar het geloof een reëel en belangrijk item was. Toch was ik in mijn jongere jaren niet (h)echt verbonden met God. Terugkijkend denk ik, zoals ik ook al eerder schreef, dat de reden daarvoor lag in het feit dat ik bang was voor Hem.

Een grote angst was, dat ik niet goed genoeg voor God zou zijn. Ik zag Hem als iemand die de lat nogal hoog had liggen, en ik kon daar niet aan voldoen. In theorie wist ik dat Hij van mensen hield. Ik ben ook een mens, dus Hij schijnt van mij te houden. Het voelde meer alsof Hij me tolereerde.
Ik trapte in de valkuil om te denken dat Hij me goed gezind zou zijn als ik heel hard mijn best deed, altijd gehoorzaam en nooit lui of 'zondig'.

Nu zie ik in dat ik toen niet als een kind voor God kon zijn, maar ik was een werker voor Hem. Een slaaf, met het hart van een wees. Naarmate ik meer leerde over het Vaderhart van God ben ik Hem anders gaan zien. Dat heeft heel wat jaartjes geduurd. In de diepste crisis van mijn leven heb ik uitgeroepen: Ik geef me over aan U en nu wil ik alleen nog maar voor U leven!

Ergens daar is er vrede in mijn hart gekomen. Rust. Vertrouwen.
Onrust, gebrek aan Godsvertrouwen en zelfvertrouwen, zelfkritiek en veroordeling verdwenen meer en meer. Er kwam een bodem in mijn bestaan: Ik weet dat ik geliefd ben. Niet om wat ik doe, wat ik heb, wat ik presteer, hoe ik er uit zie, etc. Maar gewoon om wie ik ben. Een geliefd kind van mijn hemelse Pappa.

Die rust en vrede gun ik iedereen.
Ik hoef niet meer te streven. Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen. Ik hoef niet meer te presteren of krampachtig te zijn of ik het wel goed doe. Het is niet pas oké als iedereen mij aardig vindt of het met mij eens is.. Mensen mogen kritisch zijn naar mij toe. Ik ben niet meer bang voor wat 'men' en 'ze' van me vinden..

Wat heeft mij geholpen om meer in verbinding met Hem te komen? Ik heb onder ogen gezien welke blokkades, barrières, belemmeringen en hindernissen er bij mij lagen. (Bijna allemaal!) En dan mag ik nog dankbaar zijn dat ik een veilige, lieve en goede aardse vader heb. Hij was alleen niet zo vaak thuis, zoals zoveel vaders die met alle goede bedoelingen druk, druk, druk zijn.
Ik heb geleerd dat de meeste van deze belemmeringen te maken hebben met leugens in mijn denken. De leugens zijn ontmaskerd, de waarheid is binnen gekomen.

Ik mag leven en genieten. En vervolgens mag ik rusten en waar nodig schuilen bij de Enige die echt liefdevol en betrouwbaar en veilig is. En die verbinding, die is echt Life Changing!

... mijn hart is pas rustig als het rust vindt bij U!

dinsdag 21 april 2015

Blokkades om tot verbinding met God te komen



Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen best / heel graag een positieve verbinding met God zouden willen hebben en ervaren. Het lijkt op de één of andere manier een item te zijn waar nogal wat geestelijke strijd mee samenhangt. Alsof er iets of iemand is die het koste wat het kost wil verhinderen dat mensen in die optimale verbinding komen met hun Maker.
Dan moet het wel een belangrijk punt zijn, zou je denken..

Ik geloof ook absoluut dat het dat is. Het is van levensbelang of mensen God kennen, herkennen en erkennen als hun Maker en of ze bereid zijn zich aan Hem over te geven als Heer van hun leven.
Nog zo’n item wat weerstand oproept.  
Ook niet voor niets.

Ik heb de afgelopen weken wat zitten broeden op het punt: Welke blokkades herken ik waardoor het mensen niet lukt om optimaal verbonden met en veilige gehecht te zijn aan God, die graag wil dat we Hem kennen als liefdevolle, zorgzame en betrokken Vader.

Zonder een bepaalde belangrijkheidsvolgorde aan te houden loop ik wat zaken langs.

* Ik noemde in een eerdere blog al het woord ‘verblinding’.
Als je God niet KENT zoals Hij wekelijk is, zul je je niet optimaal tot Hem aangetrokken voelen.
* Als je denkt dat Hij streng is en je onmiddellijk straft als je ook maar het kleinste foutje maakt
* Als je denkt dat Hij je maar slecht en zondig en niets waard vindt
* Als je bang bent voor Hem
* Als je denkt dat Hij van alles van je af wil pakken
* Als je denkt dat bij Hem de lat zo hoog ligt dat jij er nooit aan kan voldoen
* Als je gelooft dat Hij toch niet naar je omziet of naar je luistert
* Als je denkt dat Hij je graag publiek te kijk wil zetten
* Als je denkt dat het voor Hem het meest belangrijk is dat jij je aan allerlei regels houdt
* Als je moe bent van altijd maar moeten, moeten, moeten, en dat je dan nog niet oké bent”
* Als je denkt dat je zelf de controle over je leven vast moet houden
* Als je denkt dat Hij onveilig is als Vader omdat je vaderbeeld niet positief is
* Als je denkt dat je jezelf moet beschermen tegen liefde vanwege een negatieve ervaring
* Als je bang bent dat God je toch wel zal afkeuren of afwijzen…
... dan ken je Hem niet naar Geest & Waarheid en zul je niet echt met Hem in verbinding kunnen komen.

Als je zó hard je best hebt gedaan, maar God doet niet wat jij graag wilt, terwijl je dacht dat het zo werkte, dan raak je ontmoedigd en teleurgesteld en haak je gemakkelijk af.

Mijn gebed en verlangen is dat ALLE blokkades, barrières, belemmeringen, leugens, verkeerde overtuigingen, muren, etc. die verhinderen dat mensen dicht bij het hart van God als Vader kunnen komen, ontmaskerd en verbroken zullen worden.

Als je zijn hart werkelijk kent, wil je niets liever dan dicht bij Hem zijn. En daar, in zijn nabijheid, is echte liefde, veiligheid, troost, erkenning, bemoediging, heling en genezing. 
En dat is wat we nodig hebben. Te weten dat we werkelijk geliefd zijn. 
Zelfs zonder er iets voor te doen of laten.
Dat is wat ik iedereen gun. 
En ik denk dat we dat hard nodig hebben in deze tijd, te ervaren dat we geworteld en gegrondvest zijn in zijn liefde. Dan hoeven we niet bang te zijn voor de toekomst, wat er ook gebeuren zal.

Volmaakte liefde drijft de angst uit!

dinsdag 14 april 2015

Verbinding met je Maker

Mijn hart is onrustig tot het rust vindt bij U..

Als God jouw Maker is, jouw Ontwerper, degene die de blauwdruk voor jouw leven heeft gecreëerd... Waarom zou je dan los van Hem willen leven?

Het zit in de mens: een verlangen om autonoom te zijn. Ikke zelf doen.
Dat had satan goed geschoten bij zijn eerste verleidingspoging in het paradijs.
'Hoe zou je dat lijken? Worden als God - maar dan zonder van Hem afhankelijk te zijn?'

De uitkomst is duidelijk. Van nature wil ieder mens zijn eigen God zijn.
Het zou een mooi zootje worden...


Het is niet niks om wel afhankelijk te zijn van een ander.
De Ander, die zegt: "Ik heb jouw met een doel gemaakt, vanuit liefde".
'Onderwerping' klinkt niet aantrekkelijk. Evenals 'overgave'.

Maar toch..
Stel dat je jouw leven alleen maar optimaal kunt leven als je in de juiste positie komt te staan ten opzichte van je Maker. Als Hij de touwtjes in handen mag hebben in jouw leven?
Als Hij de bestuurder mag zijn van jouw levensauto?


Kun je 'ja' zeggen tegen dat leven, ook als je geen garanties krijgt?
Als jij niet meer de controle zelf in handen hebt over jouw leven?

Leven in een optimale verbinding met je Maker
maakt dat je optimaal in jouw bestemming kan komen te staan,
en dat je optimaal vrede en liefde kunt ervaren
ongeacht je omstandigheden...

maandag 13 april 2015

Mijn geliefde kind

Mijn geliefde kind,
Ik troost je en bemoedig je waar je dat nodig hebt.
Ik ken je hart en je verwondingen, je vragen en je twijfels.
Ik wil graag dat je mijn hart leert kennen,
zodat je weet dat Ik veilig ben en goed.
Als ik verdriet en lijden toelaat in je leven
betekent dat niet dat Ik tegen je ben.
Ik ben alles voor jou.
Ik ben jouw hoop voor de toekomst.
In Mij ben je een nieuwe schepping,
waarin Ik tot mijn doel kan komen.
Neem Mij aan als Heer van jouw leven.
Als Ik mag regeren,
als jij je wilt onderwerpen aan Mij,
dan zullen wij in een optimale verbinding
kunnen samenwerken.
Dat is waar Ik naar verlang.

Je liefhebbende Vader

vrijdag 10 april 2015

moestuinieren

Sinds vorige week onze kippen na De Grote Moordpartij er niet meer zijn, staat de tuinkas leeg, waar zij 's nachts bivakkeerden. Tja, en daar maak ik dan toch maar dankbaar gebruik van, want ik wilde al langer weer een beetje de kant op van moestuinieren.

We maakten de tuinkas schoon en leeg, de badkuip is opgeschoond en opnieuw gevuld en de U-blokken zijn als mini-moestuintjes klaargezet. Inmiddels ziet het er zo uit:

 



Ik heb het boek Makkelijke moestuin van Jelle Medema gekocht en dat is erg inspirerend!

Kijk maar eens op de website van Makkelijke Moestuin.

En natuurlijk moest er ook een begin worden gemaakt met een tuindagboek. Helemaal niet vervelend...!




woensdag 25 maart 2015

Verblinding of verbinding?



Ik ben nog steeds aan het nadenken over het onderwerp ‘verbinding’ en ik weet dat ik daarover nog mag schrijven. Maar de laatste tijd word ik er bij bepaald dat er eerst nog een ander stukje ligt waar aandacht aan gegeven mag worden. Namelijk: ‘verblinding’.
Zo lang er sprake is van verblinding, kan er geen ruimte komen voor verbinding.

Vanmorgen las ik in het boek De troon van God, van Henk Sikkema: ‘Geestelijke passiviteit en geestelijke slaap is een groot wapen van de tegenstander, wat de geest van mensen bedwelmt’.
Die zin kwam binnen en van daaruit schreef ik het volgende.

Als je je bescherming, je troost, de vervulling van de leegte binnen in je, zoekt in iets of iemand dan bij je Maker, ben je vatbaar voor bedwelming; voor een versluiering van de ogen en oren van je hart. Als ik elke dag wijn drink, mijn vrije momenten vul met Facebook of met computerspelletjes komt er een soort wazigheid in mijn denken. Ik heb dit al meerdere malen ervaren.
Het is niet zo dat ik dan slecht ben of zondig, maar de keus waar ik me mee vul, heeft consequenties voor mijn functioneren. Ik ben vrij om te kiezen wat ik doe en wanneer en met wie en hoe, maar ik ben ook verantwoordelijk.

Als ik in een open en optimale relatie met God, mijn Maker wil leven, als ik echt door Hem wil worden ingezet in zijn werk hier op aarde, dan kan ik bepaalde dingen beter niet doen. Ik vraag God vaak om herkenning en onderscheidingsvermogen. Ik wil me vullen en voeden met dat wat goed is en opbouwend.

De andere kant is er ook.
Als ik teveel wil doen en niet goed voor mezelf zorg door me geen rust te gunnen en geen dingen te doen waar ik mijn hoofd even leeg mee kan maken en nieuwe energie kan opladen, ook dan leef ik niet optimaal het leven zoals het voor mij bedoeld was. Ik kan beter drie dingen goed doen dan zes dingen half.

Als ik weet dat ik rommel heb toegelaten in mijn leven, als ik verzuim om schoon schip te maken, zodat ik weer in vrijheid kan leven, ervaar ik dat ik niet in een optimale en open relatie met mijn Schepper sta. Dat geldt ook voor leugens in mijn denken, overtuigingen die niet overeenstemmen met Gods gedachten, voor onzuivere motieven, oneerlijkheid en liefdeloosheid.

Conclusie: als ik in een open verbinding wil komen met God (en indirect dan ook met de ander en mezelf) dan is het handig om eerst aan God te vragen: ‘Zijn er nog dingen waarin ik verblind ben of bedwelmd of wat als een binding of betovering in mijn leven werkt?
Wilt U dat openbaren en wilt U me helpen om weer helder en wakker en waakzaam te kunnen zijn?’.