zaterdag 1 maart 2014

Terugblik op onze Rwanda reis.


Het is echt heel bijzonder dat je zoveel indrukken kan opdoen binnen 9 dagen. Destijds toen we naar Roemenië geweest zijn, naar de Roma’s was dat al niet veel anders. Eigenlijk was ik blij dat ik die ervaring al had gehad. Het maakte de cultuurschok iets minder groot.

Een aantal dingen die in me opkomen, terugdenkend:



Wat opvalt in het straatbeeld: heel veel lopende mensen langs de kant van de weg. Soms zitten ze gewoon langs de kant van de weg op een kleedje hun paar uien of tomaten te verkopen.


Veel handelaren zie je ook in de stad, vrouwen met manden op hun hoofd, fruit of groente verkopend, of wat dan ook. In de winkelstraat krioelt het ervan. Tot er een Gendarme in het blikveld komt, dan zijn ze plots verdwenen en niet zelden wordt een mand met fruit oid even onder een geparkeerde auto weggemoffeld..

Wat ook een prachtig gezicht is: de baby’s die bij moeders achter op de rug meegedragen worden. Ik heb op de conferentie een paar keer met bewondering gekeken hoe zo’n kindje veilig en vakkundig ‘gehecht’ wordt. Waarom doen wij dat niet? Moet toch veel prettiger zijn dan in een koude kinderwagen?



Op bijna elke straathoek zie je ze staan: jonge knullen op een motor, een hesje aan, een helm op en een extra helm in de hand: HET taxivervoer in Rwanda! En ja, wij zijn ook achterop geweest! (Onze gastvrouw schrok toen ze het hoorde; er schijnen nogal veel ongelukken mee te gebeuren..)



Over straatbeeld gesproken: de meeste straten zijn onverhard en rood. Rwanda mag dan het Land van de Duizend Heuvels worden genoemd, het is ook het land van de Honderdduizend Hobbels! Maar de natuur is prachtig en ongerept op heel veel plaatsen.

Blanke mensen zie je er zelden, maar het voelt wat ongemakkelijk als je steeds wordt nageroepen: Amazunga! Oftewel: Rijke mensen uit het Westen. Toeristisch is het land (nog) zeker niet! (Gelukkig..)

Trouwens, het viel ons op dat je niemand ziet roken. Bijna niemand! Tja, roken is duur en ongezond, dus waarom zouden ze?

In en rond de kerk viel het me op dat bijna niemand een bril draagt. Dat is vast niet omdat ze allemaal zulke goede ogen hebben..

Grappig en opvallend: waslijnen zie je er niet, de was wordt simpelweg op de heg gelegd te drogen..



Mensen zijn soepel in hun lijf.. dat merk je vooral in de kerkdienst bij de aanbidding, maar ook verbaast het me dat ze zo goed en lang gehurkt kunnen zitten. Dat komt dan wel weer goed uit als je alleen maar een hurk-wc hebt, iets waar ik maar niet aan kan wennen..
Koken doen ze op vuurpotjes die op de grond staan, dus ook vaak gehurkt. En waarom zou je een keuken nemen als je ook buiten onder je afdak een kookpotje hebt staan? Goed idee voor Nederlanders die graag een buitenkeuken willen..



Maar wat ik meeneem als éen van de mooiste en indrukwekkendste dingen is de passie voor God en de afhankelijkheid van Hem, door in alles te vertrouwen dat bidden helpt. Gebed als daadwerkelijke basis van het Gemeente-zijn.
Echt, daar kunnen wij nog wat van leren..

En ja, de verdeling tussen rijk en arm is oneerlijk.. Zeker als je eraan denkt dat de aarde zoveel rijkdommen herbergt, dat bij een eerlijke verdeling niemand in armoede zou hoeven te leven of honger zou hoeven te lijden…

Maar wat het allerbelangrijkste is, zowel in Afrika als in Nederland: Dat meer mensen de echte LIEFDE leren kennen. Onbaatzuchtige liefde, liefde die je hart verandert. Liefde die maakt dat je niet egocentrisch bent, maar dat je hart ook uitgaat naar anderen. Liefde die bewerkt dat je God, als Maker en Gever van alles, lief hebt boven alles en je naaste als jezelf.

Was dat niet oorspronkelijk de bedoeling?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten