Te weten...

Te horen dat je kind gaat verhuizen naar de andere kant van de wereld, is een aardbeving in je hoofd.

Afscheid van je dochter te nemen en niet te weten hoe lang het ooit zal duren voordat je haar weer in je armen kunt sluiten is een bloeding in je hart.

Ervaren dat je gezinsactiviteiten en festiviteiten voortaan altijd met een gemis zullen plaatsvinden is een voortdurende schaduw en een leegte.

Maar dan nu haar met haar partner weer te mogen ontmoeten, te zien hoe ze hier leeft en woont en werkt, hoe ze in die toch relatief korte tijd zoveel samen hebben opgebouwd, inclusief een bloeiend sociaal netwerk, dat verzacht de pijn, dat vervult je met blijdschap, trots en dankbaarheid.

En dan ook nog uitgebreid te mogen genieten samen met mijn liefste, van het mooiste land ter wereld (echt!), dat maakt dat ik me een bijzonder gelukkig dn gezegend mens!