destructieve relaties

We vieren dit weekend dat we 35 jaar geleden in het huwelijksbootje stapten. Iets waarvoor we dankbaar zijn. Voor ons is het niet vanzelfsprekend dat we dit mogen vieren. Er zijn zware stormen geweest, we hebben zelfs een keer flink schipbreuk geleden, maar toch we mochten er goed doorheen komen. Soms moet je kennelijk eerst schipbreuk lijden om uiteindelijk een betere boot te krijgen.

Hoe dan ook, relaties zijn voor ons belangrijk geworden.

In mijn werk wordt ik regelmatig geconfronteerd met cliënten die in een destructieve relatie zitten. "Ja, ik stel wel grenzen", hoor ik dan, "maar daar wordt overheen gewalst". Niet zelden duurt het heel lang, en soms té lang, voordat er aan de bel wordt getrokken of voordat er hulp wordt ingeroepen.

Zit je in een destructieve relatie en denk je dat je altijd maar moet blijven vergeven, zelfs als het onrecht doorgaat?
Denk je dat het liefdeloos is als je aangifte doet van een partner die ook dader is?
Denk je dat je alles moet slikken, verdragen, moet accepteren?

Kijk dan eens naar dit filmpje. Helaas alleen in het Engels.
Dit moet iedereen weten!

Het geldt natuurlijk ook voor destructieve relaties met ouders, kinderen en anderen.
'Consequenties' is iets anders dan straf.
Liefde-op-de-lange-termijn kan pijnlijk confronterend zijn.
Maar toch, de weg van de meeste weerstand levert vaak het meeste op.

https://youtu.be/8QfNACvpf5U