Ik was van plan de lat wat hoger te leggen en mezelf voor te schrijven hoeveel tijd per dag ik daaraan wilde wijden. Al gauw bleek dat niet te werken voor mij. Soms is er een week waarin ik heel veel achter elkaar lees, een andere keer lees ik kleinere stukjes en neem de tijd daarover na te denken. En soms had ik een andere Bijbel binnen bereik, waarin ik andere delen las.
Ik vind het dan ook heel bijzonder, dat God me bevestigde dat het niet in heel korte tijd hoefde. Door alle Bijbelboeken heen merkte ik regelmatig dat ik precies dat had gelezen waar ik op dat moment iets aan had. Of wat ik kon gebruiken voor een lezing of iets persoonlijks.
En nu was het tijd om iets nieuws te beginnen. Ik wilde graag weer een Bijbel nemen die ik nu van voor tot achter zou lezen, maar dan in een andere vertaling. Ik overwoog de Herziene Statenvertaling, maar zowel de kleine als de grote versie bleken niet mijn favoriete formaat… (En een tweede deel was er nog niet uit...)
Dus... tja, ik beken dat het formaat bepaalde dat ik nu aan het lezen ben in Het Boek.
Het is een heel mooie editie, met in het blauw geschreven alle directe uitspraken van God. Ik onderstreep de dingen die me deze keer extra aanspreken, en daar ga ik biddend over nadenken. Vanmorgen las ik – heel opvallend – dat Jacob (in Gen. 37:35) bij de vermeende dood van zijn zoon uitsprak: ‘Ik zal treuren om mijn zoon tot ik in het graf neerdaal.’
En ik dacht: “Tjonge, dat is een enorme innerlijke gelofte die wel moet gaan werken als een vloek in zijn leven!”
En dat sluit alweer naadloos aan bij het boekje wat ik net nu aan het lezen ben: Zegen & Vloek van Willem J. Ouweneel.
Het wordt absoluut weer een bijzondere ontdekkingstocht, waar ik misschien wel lang over ga doen, maar waar God me weer zal laten lezen wat ik op een speciaal moment nodig heb!”.
Ik wens je veel zegen van God en verassende ontdekkingen op je lezen in Het Boek.
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg per mail een vraag die ik hier beantwoord, omdat er misschien meer mensen zijn die deze vraag hebben. Waarom ik denk dat deze gelofte tot een vloek gaat worden? Tja, dat blijkt in de praktijk van het leven het geval te zijn. Toen ik als jong meisje gekwetst werd omdat ik - weer eens - huilde, besloot ik: 'oké, ik slik mijn tranen voortaan wel door'. Dat werd een blokkade voor het op een gezonde manier kunnen uiten van mijn verdriet.
BeantwoordenVerwijderenZo kun je ook besluiten: Ik heb niemand nodig, ik red mezelf wel. Of: Dit is zo'n groot verdriet, nu zal ik nooit meer blij kunnen zijn. Of: Niemand zal mij nog kwetsen, ik verhard mijn hart...
Al deze innerlijke besluiten hebben gevolgen in de geestelijke wereld en maken dat je niet echt in de vrijheid kunt staan. Bovendien ligt er vaak een leugen onder. Een gedachte die je als waarheid bent gaan geloven, maar die niet overeen stemt met Gods waarheid of zijn plan voor je leven. Zie vele boeken over zegen en vloek, over gebondenheden en bevrijding etc.
Opmerking: Je mag een andere mening hebben dan ik, geen probleem. Dit is echter geen discussieforum. Als iemand per mail wil reageren: prima. Maar dan wel graag respectvol en met open vizier.
BeantwoordenVerwijderen