Afweermechanismes .. De veilige weg?

Afweermechanismes gebruiken we allemaal.
Al heel vroeg in ons leven ontdekken we welke dingen ‘goed’ zijn en bij welke dingen we ‘onze neus stoten’. 

Om nu te voorkomen dat we de pijn die we daarbij oplopen nogmaals meemaken, zoeken we een veilige weg. Daar staat een paaltje, daar kan ik beter omheen lopen dan er weer tegen aan..

Dat kan ons helpen, bijvoorbeeld:  ‘Als ik een snoepje pak zonder te vragen wordt mama boos, dus kan ik het beter eerst even vragen’.. Maar ook: ‘Als ik iets stouts heb gedaan wordt mama boos, dus ik kan beter zeggen dat ik het niet gedaan heb’.. 

Ieder doet het op zijn eigen manier, maar iedereen kiest bepaalde ‘veilige patronen’ om zo goed mogelijk door het leven te glijden..

Als kind kan je dit ongelooflijk helpen, maar als volwassene (tenminste wanneer je hebt afgerekend met oude pijn) heb je heel veel van deze ‘trucjes’ niet meer nodig. Sterker nog, vaak vervormen ze dan tot blokkades om optimaal te kunnen leven en je te ontwikkelen.
Het bewerkt vaak dat ik de deur voor anderen een stukje op slot zet.
Ik trek me (meer en meer) terug uit de contacten.

Eigenlijk maakt het dat je voor een deel onecht wordt; niet zoals in Gods oorspronkelijke plan voor jouw leven stond.

Afweermechanismes herkennen, ontmaskeren (waar je ze niet meer nodig hebt) en – met Gods hulp – inleveren, kan je helpen om verder te komen in een stuk geestelijke groei.

Je kunt meer straight, integer en oprecht zijn naarmate je meer hebt afgerekend met afweermechanismes.

Afweermechanismes helpen je om te overleven, maar niet om te leven in de volheid zoals God die voor je bedoeld had.


Wordt vervolgd met voorbeelden van afweer.