Week Vaderhartschool

Ik ben nog een beetje aan het bijkomen van de vorige week. Ben me ook aan het afvragen wat ik daar nu over zal schrijven (en wat niet)…

Ik had het voorrecht om een weekje in een klooster te zijn en de Vaderhartschool mee te maken. Een hele week Bijbels gefundeerd onderwijs over het Vaderhart van God, maar dat niet alleen…

We werden gelijk aan het begin van de week voor de keus gesteld of we bereid waren God in ons hart te laten werken op zo’n manier als Hij dat wil. En natuurlijk kan God ook wel iets doen zonder onze toestemming, maar als wij ervoor kiezen om onveranderd te blijven, dan respecteert Hij dat wel.
Verder werden er blokkades opgeruimd, mochten we lekker aan de voeten van Vader tot rust komen, konden we voor ons laten bidden, en werden we rijk gezegend door een liefdevol team dat voor ons klaar stond.

Ik kan zeggen dat het een ‘life-changing-experience’ was. Niet alleen maar fijn en gemakkelijk, soms ook best emotioneel en heftig, maar  wel goed. Ik kreeg wat God voor mij nodig vond en wat Hij voor me klaar had liggen. Maar iedereen die er was zat op een ander punt in zijn levensreis, dus zijn niet alle ervaringen gelijk. 

Ik had o.a. gevraagd of God me wilde helpen om wat dichter bij mijn gevoel te komen. Dat heeft Hij gegeven, en meer dan dat. Ik had me namelijk best een heel lijstje van afweermechanismes  eigen gemaakt, was ik me bewust geworden, die me aanvankelijk geholpen hadden om pijnlijke ervaringen wat te blokkeren. Maar zoals met al die muurtjes die je opbouwt, je hebt er uiteindelijk ook weer last van, want je kunt niet ten volle in de vrijheid leven zoals dat bedoeld is en gezond omgaan met rouw, pijn en verdriet...

In elk geval was het erg indrukwekkend en merk ik nu dat er echt een soort hartoperatie heeft plaatsgevonden. Dat werkt diep in mijn fundamenten door, merk ik en ik zou zo’n ervaring gunnen aan iedereen die geestelijk wil groeien en het Vaderhart van God beter wil leren kennen.