Beppes versje

We zongen vandaag een psalmversje dat bijzondere herinneringen bij me opriep. 
Op het sterfbed van mijn Beppe Hinke had de familie op haar verzoek nog met haar gezongen Psalm 19:


Dus krijg ik van mijn plicht,
O God, een klaar bericht.
Wat is 't vooruitzicht schoon:
Hij, die op U vertrouwt,
Uw wetten onderhoudt,
Vindt daarin groten loon.
Maar, HEER', wie is de man,
Die op 't nauwkeurigst kan,
Zijn dwalingen doorgronden?
O bron van 't hoogste goed,
Was, reinig mijn gemoed,
Van mijn verborgen zonden.


Als meisje heb ik tijdens de kerkdiensten heel wat tranen gelaten als we dit liedje zongen, want ik miste mijn lieve Beppe zo vreselijk! 


Toen we een andere psalmberijming kregen nam ik afscheid van het lied, want het werd samengevoegd met andere coupletten en was niet meer 'Beppes versje'.
Maar vanmorgen was het er opeens weer. 
Nu we een samenwerkingsgemeente zijn van de CGK en de GKV gebruiken we diverse liturgieën..

Het was heel mooi, want nu dacht ik er voor het eerst aan wat er in Beppe moet zijn omgegaan, vlak voor haar dood, dat ze dit lied koos. Ze wilde dus echt helemaal rein zijn voor God en alles uit de weg geruimd hebben voordat ze Hem ontmoette.. Ze vroeg hierin of God ook haar verborgen zonden aan het licht wilde brengen..

Het zelfde item wat mij lang geleden zo geholpen heeft om dichter bij God te komen..

Wat gaaf! Een contextuele knipoog!
Ik heb het lied - opnieuw - met tranen in de ogen gezongen, me bewust dat ze wellicht vanuit de hemel meegezongen heeft!