De kerk van Nyamata is ingericht als herdenkingsplaats. Zie link.
In eerdere genocides waren de kerken veilige plaatsen voor de mensen, dus vluchtten ze ook in 1994 massaal naar de kerken. Helaas waren er vele priesters die heulden met de vijand en zo werden de duizenden gevluchten een gemakkelijke prooi voor de Hutu's, die deze mensen afslachtten en vermoorden op gruwelijke wijze. Vaak werden vrouwen eerst meerdere keren verkracht. In de kerk zijn alle banken bedekt met stapels kleren, afkomstig van de slachtoffers en beneden in de kelders liggen de schedels en botten hoog opgestapeld.
Dan kom je weer buiten en zie je een Rwandees met een machete de graskantjes bijwerken..
De dag erna bezochten we in Kigali het Genocide Memorial Centre. Zie link.
Dit maakt je stil en de beelden hakken er diep in. Ik moet zeggen dat ik er de hele week in mijn achterhoofd aan heb gedacht. Dit is dus wel de geschiedenis van het land waar we op bezoek zijn. Hier hebben zich al die dramatische taferelen afgespeeld en de huidige bevolking draagt de littekens met zich mee.
Ongelooflijk, daar zijn geen woorden voor.
Aan de andere kant waren we ook diep onder de indruk van de schoonheid van het land. Het land van de duizend heuvels wordt het genoemd. Wat hebben we genoten van de schitterende natuur, het heerlijke klimaat en de prachtige straatbeelden van zo'n andere cultuur dan wij gewend zijn.. De vele verkopers van fruit, kleding, groente, etc. En dan snel wegrennen als er een man in uniform aankomt, want officieel is straatventen verboden.
Veel mensen hebben geen enkel ander vervoermiddel dan de benenwagen en er worden dan ook grote afstanden te voet afgelegd. Wie een fiets heeft is al erg gezegend, die kan de oogst van de eigen bananenplant naar een verkooppunt brengen..
Wat ze ook verkopen: gekookte eieren, die je ter plekke kunt pellen en oppeuzelen..
Wij zijn erg verwend met uitgebreide maaltijden, dat hoort in deze cultuur zo, dat je je gasten aanbiedt waar je zelf geen geld voor hebt.. Zo kregen wij elke dag vlees of vis, terwijl ze dat normaal maar drie keer per jaar te eten krijgen.. Het maakt je beschaamd.
Wat ze normaal eten in Rwanda?
rijst, bonen, banaan, ananas..
Dan heb je het wel een beetje gehad.
... wordt vervolgd ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten