“Wanneer grijpt God nu eens in?” of: “Zou het helpen om dit boek te lezen, deze conferentie te bezoeken of die hulpverlener te bezoeken?”….
Wat kunnen we op zoek zijn naar dat ene drukknopje. Het middel waardoor ineens al onze problemen opgelost zijn en we eindelijk eens gewoon gelukkig kunnen zijn.
Natuurlijk gebeuren er – God dank – nog steeds prachtige en bovennatuurlijke dingen. Maar toch is het over het algemeen zo dat DE ‘Quick-Fix’ niet bestaat.
We kunnen bidden en veel van God verwachten, maar we zullen ook zelf in actie moeten komen. De muren die wij in ons leven hebben opgebouwd als afweermechanismes of beschermingsstrategieën, zal God niet voor ons weg halen. Hij wil ons wel helpen om de inzichten te krijgen die wij nodig hebben om de stappen te zetten die helpend kunnen zijn.
Het is super om te bidden en God uit te nodigen in je pijn en moeiten. Hij luistert echt en wil daarin krachtig werken, het is zijn verlangen dat we innerlijke genezing en heling ontvangen.
Toch is het mijn ervaring dat de verkeerde patronen die we onszelf aanleerden, het nodig hebben dat we daar inzicht in krijgen. Dat we herkennen en erkennen dat de dingen die ons als kind geholpen hebben, ons als volwassene zo vaak in de weg staan en juist belemmerend werken.
Of we zijn gaan geloven in dingen die niet overeenstemmen met Gods waarheid. Dergelijke ‘leugens’ vormen ook een barrière voor onze ontwikkeling.
We kunnen niet echt (geestelijk) volwassen worden als we niet aan het werk gaan met deze blokkades, als we onze valkuilen en zwakheden niet herkennen en aanpakken.
En dat heeft tijd nodig. Patronen die jarenlang erin geslopen zijn, verdwijnen niet als sneeuw voor de zon. Een verandering van denken en van doen vraagt tijd. Nieuwe patronen moeten worden aangeleerd en hebben misschien wel weken, maanden of jaren nodig om te wortelen.
Ik vind het belangrijk om hier eens de nadruk op te vestigen, omdat zoveel mensen teleurgesteld raken. Ze hebben een bepaald beeld in hun hoofd hoe het zou moeten gaan, maar de werkelijkheid ziet er meestal anders uit. Dat ene drukknopje, dat kwartje dat nog moet vallen, voordat alles koek en ei is, dat is een illusie.
Ik ben al jaren aan het leren en groeien en ik merk steeds weer: “Ik heb nog heel wat te leren!” Dat is niet gemakkelijk, maar tegelijk is het boeiend en echt niet saai!
Nu is het niet mijn bedoeling ook maar iemand te ontmoedigen. Integendeel!
Ik zou het willen uitroepen: “Kom in beweging! Gá ervoor dat je de persoon wordt wie God voor ogen had toen Hij je maakte!” Vraag Hem je de weg te wijzen, bid Hem om wijsheid en Hij wil het gráág geven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten